همه چیز از همه جا

جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزار

همه چیز از همه جا

جدیدترین اخبار روز ، دانلود آهنگ جدید ، دانلود جدیدترین فیلم ها و سریال ها ، دانلود عکس و مقاله ، دانلود نرم افزار

نامه یک معلم آموزش پرورش به دکتر هاشمی وزیر بهداشت

نامه یک معلم آموزش پرورش به دکتر هاشمی وزیر بهداشت
بخش اجتماعی الف، 13 دی 93
تاریخ انتشار : شنبه ۱۳ دی ۱۳۹۳ ساعت ۱۳:۵۱

یک معلم یزدی با یادداشت نامه ای  به دکتر هاشمی وزیر بهداشت و درمان و آموزش پزشکی ضمن انتقاد از عملکرد وزیر آموزش و پرورش خواستار رسیدگی به وضعیت فرهنگیان و همکاران خود با کمک دکتر هاشمی شده است.

***********

با سلام و عرض ادب و احترام
تعجب نکنید وزیر ما فرهنگیان دکتر «فانی» است و از آنجایی که ایشان گویا فراموش کرده‌اند که وظیفه یک وزیر در قبال کارکنان تحت امرش چیست من به نمایندگی از جمعیت میلیونی فرهنگیان کشور این نامه به شما می‌نویسم تا در جلسه بعدی هیئت دولت کنار وزیر ما نشسته و از میکروفن ایشان و بجای ایشان درددل ما فرهنگیان را به دولت و شخص رییس جمهور و البته دکتر فانی برسانید.

انشالله از این به بعد در بازدید‌هایتان سری هم به مدارس و ادارات آموزش وپرورش هم بزنید و در مصاحبه‌های رادیو تلویزیونی و مطبوعاتی‌هایتان مشکلات ما را هم مطرح کنید...

لطفا و حتما به احترام ۱۲سال تحصیل زیر دست معلمان فراموش شده ایران این کار‌ها را انجام دهید.

جناب دکتر بیمه طلایی فرهنگیان پشیزی! نمی‌ارزد و باری به بار معیشتی ما اضافه کرده است.
جناب وزیر مشکل ما فرهنگیان را فقط در یک جمله کوتاه مطرح کنید.. حقوق ما برای ده روز کافی است و ۲۰ روز بعدی را با فلاکت و بعضا شغل‌های بسیار شنیع در شان معلم می‌گذرانیم...

جناب هاشمی واقعا نمی‌دانم در کدام کشور وکدام مدرسه دوره ابندایی را شروع کردید و کجا دیپلم گرفتید، اما خوب می‌دانم هرکجا بوده‌اید درایت و مدیریتی که امروز از شما می بینیم درصد زیادی از آن را خود شما هم نتیجه تلاش ها و زحمات معلمان خود می‌دانید.

اما باز نمی دانم چرا همه مدیران کشور از مجلسی‌ها، وزرا و شخص رییس جمهور چرا زحمات معلمان خود را فراموش می‌کنند و حاضر نیستند حداقل با آن‌ها رفتاری مانند سایر کارکنان دولت داشته باشند.

حال که شما در این مدت اندک این همه تحول در نظام سلامت کشور ایجاد کرده‌اید و در تمام برنامه‌های خبری شاهد تلاش شما برای رفع مشکلات وزارتخانه بهداشت هستیم برآن شدم ابن نامه را خدمت شما بنویسم شاید انشالله دیگر وزرای محترم و خصوصا دکتر فانی نیز به تبعیت از شما پیگیر مشکلات وزارتخانه‌هایشان باشند.

در پایان تنها هدیه معلمان به افراد کوشا نمره ۲۰ می‌باشد که با احترام این نمره را در کارنامه شما ثبت می‌کنم و در کارنامه جناب فانی نمره ۹/۵ را ثبت می‌کنم که خودشان اگر معلمی کرده باشند معنایش را می‌دانند...

به امید اندیشیدن تدبیری برای ساختن کلید بازکننده قفل‌های زنگ زده آموزش کشور

دیدار جمعی از ورزشکاران با آقای بخشدار-شنبه 93.11.12

 

   دیدار جمعی از ورزشکاران با آقای بخشدار   

 

جمعی از اعضای هیات فوتبال و ورزشکاران شهر مهربان بهمراه جناب آقای عباسقلیپور رئیس اداره ورزش و جوانان مهربان در راستای طرح پاره ای از مسائل و مشکلات بخش ورزش شهر مهربان با جناب آقای عیاری بخشدار مهربان دیدار کردند . در این دیدار ضمن تشکر از حضور دست اندرکاران ورزش از سوی بخشدار اعلام آمادگی گردید تا حل مشکلات فوتبال منطقه پیگیری های لازم صورت پذیرد.  

منبع:سایت بخشداری مهربان

مدیر بحران

بسیاری از درک مشکلات جانبازان نخاعی عاجز هستند. وقتی جانبازی می‌گوید 33 سال است که من در ماشین می‌نشینم و همسرم برایم خرید می‌کند زیرا خیابان‌های شهر آماده ویلچر من نیست. یا وقتی می‌گوید فرزند کم سن و سال یک جانباز اشک می‌ریخت و می‌گفت می‌خواهم کنار پدرم در پارک دوچرخه سواری کنیم مثل بقیه پدر و پسرها آن هم با اوضاع نابسامان پارک های شهر برای جانبازان ویلچری یا وقتی جانبازی از وزیری روایت می‌کند که می‌گفت: مگر نیاز است که جانبازان از خانه بیرون بیایند؟ دوباره این گزاره تأیید می‌شود که خیلی از مسئولان از درک مشکلات جانبازان نخاعی عاجز هستند. حتی مدیران بحران ، معنی مانع برای فرد ویلچری و جانباز را نمی فهمد تا چه برسد برای ایجاد تمهید .  

سردار حیدر بنائی می‌گوید: ما در کشورمان مشکلات فراوانی برای جانبازان داریم. اصلی‌ترین‌اش مناسب سازی است، شعار ما همین است: دستمان را نگیر اما راهمان را هموار کن. آقای مسئول تو راه را برای ما هموار کن، من کار خودم را انجام می‌‌دهم.

 

چرا سنا به فکر مردم آمریکا نیست؟!

سناتورهای آمریکایی در حالی که کشورشان با چند تریلیون دلار بدهی وبحران های شدید سیاسی و اجتماعی مواجه است، به جای تشکیل جلسه برای رسیدگی به این بحرانها تمام فکر و ذکر خود را معطوف وضعیت منافقین و تروریستهای کمپ لیبرتی نموده‌اند.

 به گزارش "پایگاه اطلاع رسانی مجاهدین "؛ گروهی از سناتورهای آمریکایی هفته گذشته در سنای آمریکا با تشکیل جلسه‌ای ضمن ابراز نگرانی در مورد وضعیت گروهک تروریستی منافقین و اعضای حاضر در کمپ لیبرتی کاسه چه کنم چه کنم برداشته و به شور نشستند تا در مورد وضعیت این تشکیلات زوار در رفته تشریک مساعی کنند. البته این جلسه غیر از تعریف و تمجید از منافقین و سرکردگان جنایتکار آن با حملات گسترده افراد حاضر به نظام جمهوری اسلامی نیز همراه بود. سناتور بلانت، سناتور جوزف لیبرمن، سناتور فرانسیس تاونزند، جان بولتن و مک‌کین تعدادی از این سناتورها و مقاماتی بودند که در این جلسه حمایت از منافقین حضور داشتند.
تشکیل جلسه درباره گروهک تروریستی منافقین در حالی است که طی روزها و هفته‌های گذشته ده‎ها هزار نفر در سراسر آمریکا بر ضد نژاد پرستی و بی‌عدالتی دستگاه قضایی آمریکا به خیابانها ریخته و اعتراض خود را بیان کردند. «واشنگتن»، «نیویرک» ،«فرگوسن»، « سیاتل»، «برکلی»، «اوکلند»، «شیکاگو»، «فیلادلفیا»،«میامی»، «میناپلیس»، «بوستون» و «سانفرانسیسکو » تنها تعدادی از شهرهایی بودند که مردم در آنها به خیابانها ریختند و با سردادن شعارهای ساختار شکنانه خواستار اجرای عدالت و محاکمه پلیسهای قاتل سیاهان آمریکا شدند.
همزمان با این اعتراضات گزارش بسیار تکان دهنده‌ای نیز درمورد شیوه‌های مخوف شکنجه سازمان سیا علیه زندانیان در 6 هزار و ۲۰۰ صفحه‌ و مستند بر 6 میلیون و 300 هزار سند منتشر شد که جهان را در بهت و حیرت فرو برد. روز سه شنبه 2 دی نیز خبری منتشر شد که نشان می‌دهد سربازان آمریکایی برگشته از جنگ در عراق و افغانستان دچار بیماریهای عصبی و روانی شدیدی شده‌اند به طوری که روزانه 22 سرباز آمریکایی دست به خود کشی می‌زنند.

حال سناتورهای کشوری با این همه مشکلات اساسی و چند تریلیون دلار بدهی به جای تشکیل جلسه برای رسیدگی به این بحرانهای سیاسی، اقتصادی و اجتماعی تمام فکر و ذکر خود را معطوف کرده‌اند تا وضعیت منافقین و تروریستهای کمپ لیبرتی را سر و سامان دهند. آیا مردم آمریکا حق ندارند از نمایندگان خود در سنا بپرسند که شما مگر مشکلات مردم کشور خودتان را حل کرده‌اید که حالا به فکر یک مشت تروریست افتاده‌اید که دستشان به خون هزاران انسان بی‌گناه آلوده است؟ آیا مردم آمریکا حق ندارند از سناتورهای خود بپرسند که چه رابطه‌ای بین آنها و یک گروهک تروریستی وجود دارد که هر روز در مورد آن تشکیل جلسه می‌دهند و به جای محکوم کردن آن نسبت به وضعیت آنها ابراز نگرانی می‌کنند؟ آیا مردم آمریکا نباید از سناتورهای خود انتظار داشته باشند که به جای دل سوزاندن برای تروریستها به فکر حل مشکلات مردم خود باشند؟!؟ البته مشکل از ساختار سیاسی و نظام فاسد آمریکا است که هیچ انتخاب دیگری را در مقابل مردم کشور غیر از این سیاسیون فاسد و حامی ترور قرار نمی‌‍دهد تا مردم بتوانند تصمیم درستی بگییرند تا بعد پشیمان نشوند.

رامسر به سوی آینده ای نامعلوم به پیش می رود (توسعه یا قهقراء).

توجه: حق هرگونه برداشت، کپی و تکثیر این مطلب برای نویسنده محفوظ است.

  دگرگون شدن شهرها بر اساس تلاش دولتمردان و اعضای تأثیرگذار در توسعه شهر ها نظیر شورای اسلامی شهرها می باشد. با استفاده از نیروهای کارشناسی و مدیران لایق،  یک شهر پله های ترقی خود را یکی بعد از دیگری پشت سر می گذارد و این امر عامل اصلی ایجاد اختلافات عمده در روند توسعه شهرهایی نظیر کرج، اصفهان، مشهد و ... به صورت روز افزون و  در پاره ای از موارد سبب پسرفت شهرهایی نظیر شهرهای شمالی کشور بالاخص شهرستان محروم رامسر و شهرهای کتالم و سادات شهر در حاشیه غربی استان مازندران است.

http://img7.irna.ir/1393/13930825/81389036/81389036-6080982.jpg

با انجام کارهای روبنایی، مقطعی و بر حسب سلیقه مدیران اجرایی نه تنها گرهی از مشکلات کاسته نمی شود بلکه گرهی بر مشکلات افزوده شده و ناهماهنگی ها و معضلات شهری و روستایی بیشتر خواهد شد. اجرای طرح های کارشناسی نشده و استفاده از امکانات و تجهیزات بدون تکنولوژی روز علاوه بر افزایش زحمات کارهای مسئولین دلسوز شهری در حین انجام کارها با حداقل هزینه ها و امکانات  در مقاطع زمانی دیگر باعث افزایش مشکلات روزمره و عدم کنترل نقایص اجرایی آنها در سالهای بعد خواهد شد. کاش به جای تهیه نوشتار 32000 صفحه ای برای آثار ثبت شده یونسکو در ایران توسط میراث فرهنگی کشور و حفظ اشیای کهنه برخی مدیران نالایق شهری را در موزه ها   می گذاشتند تا درس عبرتی برای آیندگان باشند.

حال به نظر می رسد انجام تشریفات قانونی و احداث ابنیه مسکونی و تجاری ضمن صلاحدید برخی از ادارات مسئول  و با هماهنگی آنها کاری بسیار دشوار است. بخش های خصوصی نیز با سرمایه اندکی می توانند نسبت به ایجاد کارهای عام المنفعه نظیر تغییر مسیر جریان آب به سمت کانال ها، تعمیر بافت فرسوده و احداث  ابنیه مناسب با فضای گردشگری در منطقه، استان و یا شهر خود  اقدام نمایند ولی متاسفانه به دلیل وجود برخی از ناهماهنگی ها  و برخوردهای سلیقه ای اجرای این امور، آینده درخشانی را برای مردم رقم نخواهد زد. بهتر است از شعارزدگی برای داشتن شهر نمونه گردشگری کمی بیشتر به شعورزدگی و استفاده از خرد گروهی در جلسات هم اندیشی بیاندیشیم.

فرماندار رامسر (حسین سروری) ضمن اشاره به تدوین چشم انداز توسعه شهرستان فرمودند:

یکی از دلایلی که از قافله توسعه عقب ماندیم ، بخش عظیمی به مسائل درونی باز می گردد و تجربیات تلخ گذشته دیگر نباید تکرار شود. فرهنگ توسعه و حمایت از سرمایه گذاران با صلاحیت باید به کمک نخبگان و اهالی رسانه به خواست عمومی تبدیل شود.(یک شعار عینی).

حال امید می رود با تغییر مدیریت جدید در برخی ادارات شهرستان نظیر میراث فرهنگی شهرستان رامسر با دورنمای کارشناسی شده و آینده نگر بر اساس نظرات کارشناسان دلسوز شهرمان جهت حفظ میراث فرهنگی و آثار معنوی در شهرستان رامسر و برای کنترل ساخت و سازها و ابنیه جدید نظیر مراکز تجاری آرامش و پدیده شاندیز، ساخت پلاژها و غیره در رامسر گامهای بسیار موثری برداشته شود. این امر سنگ بنای ساخت و سازها و پروژه های بزرگتر و جدیدتر با رعایت اصول فنی و کارشناسی شده در آینده نیز خواهد شد.

به نظر می رسد سونامی برف در سال 1392 نشانه ای از همکاری گروهی ادارات و مردم و گروه های امداد را به مَنصه ظهور رساند و بحران سیل در سال 1393 با وجود طغیان های رودخانه ای در دهه اخیر به علت کاهش تراکم جنگل ها، عدم وجود آبراهه ها و کانالهای هدایت آب در زمان ریزش نزولات جوی به علت ساخت و سازهای بی رویه، تلنگری به مسئولین محیط زیست، منابع طبیعی، شهرداری و ... این شهرستان باشد که نشان از آینده ای دهشتناک و نه چندان خوب برای شهرستان، ییلاقات اطراف و مردم مهربان و طبیعت دوست رامسر دارد.  زبان قلم از درک فاجعه احتمالی قاصر است. این امر توجه جدی نماینده ، مسئولین محترم و مردم همیشه در صحنه ضمن همراهی بیشتر مسئولین استانی و کشوری را طلب می نماید.