جشن

هر رخدادی را جشن بگیر.اگر غمگین هستی، اندوه خود را جشن بگیر.سعی کن.یکبار سعی کن و خواهی دید که می توانی.غمگین هستی؟پس برقص، چرا که اندوه بسیار زیباست.همچو گلی خاموش که در نهایت شکوفا شده است.برقص و لذت ببر.و ناگهان احساس می کنی که اندوه بتدریج ناپدید می شود، و فاصله ای بین تو و اندوه بوجود می آید.گام به گام، اندوه فراموش می شود و جشن باقی می ماند.تو در واقع انرژی موجود در اندوه را دگرگون کرده ای.

*از کتاب: عشق، رقص زندگی