وبازهم شعری از زنده یاد حاج میرزا محمدعلی نصیرایی
اندر حکایت نوشتن نامه به مرحوم حاج رمضان حسینی زاده در مشهد مقدس برای سفر حج بتاریخ بیست ونهم فروردین ماه هزار وسیصد و پنجا و چهار.
مژده ای داد به من زائر نیکو صورت*
در خراسان بنمودم با حسینی* صحبت
از برای سفر مکه مرا وعده نمود
که گذرنامه ستانم که مرا هست قدرت
واقعا گر تو چنین خدمت شایسته کنی
از برای من سالخورده بکش این زحمت
از جوانمردی واز همت تو نیست بعید
چون تو فامیل خداد داده به من این نعمت
مدرک هر قدر لزومست نمایم حاضر
شاید از یمن قدومت شود این ره قسمت
هرچه آداب نمایی به رئیس و به پلیس
نیست باکم که دودستی بدهم بی منت
سال ماضی سه چهار مرتبه رفتم فردوس
وعده ها داد به من داوری* بی غیرت
سهم ما رفت به کریمو و سرایان وبرون
باز گشتیم زاوقاف دل پر حسرت
پول وپارتیست در این دوره بسی کارگشا
کرده این مسئله بر شهری و روستا شهرت
عذرخواهم که مزاحم شدم ای دوست عزیز
منتظر بهر جوابم به زمان فرصت
زائر نیکوصورت: زنده یاد حاج محمد میرزایی
حسینی: زنده یاد حاج رمضان حسینی زاده
داوری: مسئول وقت اداره اوقاف فردوس
با سپاس فراوان از جناب آقای حسین امیریان بابت ارسال شعر شادی روح مرحوم نصیرایی صلوات