نه تو می مانی ونه اندوه ونه هیچ یک ازمردم این آبادی
به حباب نگران لب یک رود قسم وبه کوتاهی آن لحظه ی شادی که گذشت،غصه هم می گذرد
آنچنانی که فقط خاطره ای خواهد ماند
لحظه ها عریانند،به تن لحظه ی خود جامه ی اندوه مپوشان هرگز
"سهراب سپهری"