شب یلدا یا شب چلّه بلندترین شب سال در نیمکره شمالی زمین است. این شب به زمان بین غروب آفتاب از سی ام آذر (آخرین روز پاییز) تا طلوع آفتاب در اول ماه دی (نخستین روز زمستان) اطلاق میشود. شب چلّه یکی از جشن های کهن ایرانی است و ایرانیان در سراسر ایران همه ساله آن را جشن میگیرند. خانوادهها در این شب طولانی دور هم جمع می شوند تا در کنار هم آن را کوتاه کنند و این شب را بهانه ای قرار می دهند تا به دیدن پدر و مادرها بروند، صله ی رحم کنند، ساعتی را شاد باشند و از حال یکدیگر با خبر شوند. بزرگترها برای جمع، شعر و داستان میخوانند و فال حافظ میگیرند. از آیین شب یلدا یا شب چله، خوردن آجیل مخصوص، هندوانه، انار و شیرینی و میوههای گوناگون است که همه جنبه نمادین دارند و نشانه برکت، تندرستی، فراوانی و شادکامی هستند.
در این نوشته قبل از هر چیزی فرا رسیدن رحلت جانسوز رسول اکرم(ص) را به تمام مسلمین به ویژه شما دوستان گرانقدر در گروه تسلیت عرض نموده و همچنین فرا رسیدن شــب یلــدا را گرامی میداریم.
از آنجا که گاهی مناسبتهای دینی و ایرانی با هم تلاقی میکنند، البته اگر این تلاقی همسو باشد بر شکوه جشن و شادیمان میافزاید. خصوصا به خاطر اهمیتی که دین اسلام برای خانواده ها قائل است، تمام آئین ایرانی که در آن اعضای خانواده دور هم جمع میشوند به قوت خود باقی مانده است. اینکه ما به بهانه طولانیترین شب سال به دیدن پدر و مادرها برویم، صله رحم کنیم، ساعتی را شاد باشیم، گفتگو کنیم، از حال هم با خبر شویم، بسیار خوب و شایسته است. اما بعضی مواقع تقارن مناسبتهای ملی و مذهبی ما به گونهای است که با هم یکسان نیستند. مانند امسال که شب یلدا و رحلت رسول اکرم(ص) و شهادت امام حسن مجتبی(ع) با هم مقارن شدهاند.