در سال 1287هـ.ش در ولایت جام خراسان، در یک خانواده فقیر عشایری، کودکی دیده به جهان گشود که او را سعیدمحمّد نام نهادند. در شش سالگی پای به مکتب نهاد و به تحصیل دروس مقدماتی پرداخت. از همان ایّام طفولیت، آثار معرفت طلبی و خداجویی در جبینش هویدا بود.
پس از فرا گرفتن دروس مقدّماتی، راهی شهر هرات در افغانستان گردید و چندین سال به تحصیل علم پرداخت و دوره های فقه و حدیث را نزد اساتید بزرگ آن زمان به پایان رسانید؛ ولی این همه نتوانست روح تشنه و ناآرام او را آرام و سیراب سازد. با تمام توجّه و عنایتی که به علوم رسمی، به ویژه قرآن و حدیث داشت، امّا نمی توانست به ظواهر آنها اکتفا کند و تنها به گفت و شنود و لق لقه زبان بسنده نماید. گمشده او حقیقتی بود که در ورای ظواهر کلمات نهفته بود؛ از این رو، برای دست یافتن به این گوهر، باید راهی غیر از راه و روش معمولی و مرسوم در کلاس درس و مدارس را در پیش می گرفت.....