ما امروزخانه های بزرگ،اماخانواده های کوچکترداریم
رفاه بیشترامازمان کمتر سطح تحصیلات بالاترامادرک عمومی پایین تر
آگاهی زیادی داریم اماقدرت تشخیص کمتر داروهای بیشتر،اماملامت کمتر
خیلی کم میخندیم
خیلی تند رانندگی میکنیم
خیلی زودعصبانی میشویم
تادیروقت بیدارمیمانیم
خیلی خسته ازخواب بیدارمیشویم
خیلی کم مطالعه میکنیم
اغلب اوقات تلویزیون نگاه میکنیم
خیلی به ندرت دعامیکنیم
زندگی ساختن رایادگرفتیم امازندگی کردن را؟!
تنهابه زندگی سالهای عمر را افزوده ایم و نه زندگی رابه سالهای عمرمان مابه ماه رفته ایم وبرگشته ایم
اماقادرنیستیم برای ملاقات همسایه جدیدمان ازیک سوی خیابان به آن سوبرویم
به این دلیل پیشنهادمیکنم ازامروزهیچ چیز رابرای موقعیت های خاص نگه ندارید
زیراهرروز اززندگی یک موقعیت خاص است...