امام حسین(ع) توی کربلا فریاد زد
ایا کسی هست مرا یاری کند؟
اما جوابی نشنید و پاسخی ندادن همه گوش هایشان را گرفتن
و این حکایت شامل ماهم میشود
مولایمان اقا امام زمان(ع) درخواست یار میکند ولی کسی پاسخ نمیده
نگید که نمیشنویم این نشنیدن از خود ماست
از بس گناه کرده ایم
و دلمون سیاه شده بخاطر همین نه میتوانیم با گوش سر و نه میتوانیم
با گوش دل به صحبت مولایمان گوش بدیم و پاسخ دهیم
پی نوشت:
قرن هاست است که هر صبح و شام،طلوع و غروب خورشید را نظاره می کند.صدها سال است که منتظر بیداری انسان ها به ویژه شیعیان و صدور فرمان الهی ظهور است.چرا شیعیانش آن گونه که باید یادش نمی کنند و برای ظهورش دعا نمی کنند!؟
بین این همه مدّعیِ یاری، چقدر تنهایی آقا جان!
آری! حجم تنهایی تو بیشتر از بودن ماست!