استرداد تروریست (مسعود رجوی متهم به قتل امریکایی ها در کنف حمایت، چرا؟ …)

منبع: ایران فانوس| شنبه ۶ دی ۱۳۹۳ چاپ

در ترکیه پس از این که عبدالله اوجالان رهبر PKK در سال ۱۳۷۷ به کمک سرویسهای اطلاعاتی کشورهای متحد ترکیه، دستگیر و مسترد شد، پس از آن نیز دولت ترکیه در سال ۱۳۸۲ استرداد متین کاپلان را از آلمان و امسال نیز استرداد فتح الله گولن را از آمریکا درخواست نمود. ترکیه برای عبدالله اوجالان اتهام قتل ۳۰ هزار شهروند ترک و کرد، برای متین کاپلان طرح توطئه برای خرابکاری آرامگاه آتاتورک و برای فتح الله گولن، طرح کودتا علیه دولت اوردوغان را مطرح کرده است. با وجود این که دولتهای آمریکا و اسراییل و اروپا حداکثر همکاری با ترکیه در ارتباط با تروریسم و استرداد تروریسم را داشتند، ولی در مورد ایران فرق می کند.

محمد حسن منطقی که ۲۴ آذرماه امسال در استرالیا اقدام به گروگانگیری به نفع داعش کرد و جان خود و دو تن دیگر از شهروندان استرالیایی را قربانی این کار کرده است، او قبل از این که در سال ۱۳۷۴ به استرالیا فرار و اعلام پناهندگی سیاسی کند، دارای سابقه فساد مالی بوده و در استرالیا نیز با وجود فضای باز و امکاناتی که به دست آورد، دست به خشونت زده و در بسیاری موارد قانون را زیر پا گذاشته بود. با این که بر دولت استرالیا محرز بود محمد حسن منطقی پناهنده سیاسی نیست بلکه مخل امنیت عمومی است، با این حال اقدام به استرداد وی به ایران نکرد و حتی در مقابل درخواست استرداد که از جانب دولت ایران مطرح بوده، جواب مثبت نداد.

مورد دیگر، فرار مسعود رجوی در سال ۱۳۶۰ از ایران به فرانسه بود. با وجود این که مسعود رجوی در کارنامه اش متهم به قتل شهروندان آمریکایی و ایرانی بوده و در گذشته و بعد از اقامت در پاریس، به قتل و کشتار شهروندان ایرانی دست زده و ترور و تروریسم را علناً تبلیغ و اجرا می کرد و از ایران به نقاط دیگر جهان مثل عراق و فرانسه و سایر کشورهای اروپایی تعمیم می داد، همچنان در کنف حمایت همه قرار داشت و کسی از گل نازک تر به او نمی گفت و اتفاقاً نیمی از امکانات نیرویی و مالی خود را از کشورهای غربی تامین می کرد و استقرار و ستادها و اتاقهای فکر و پشت جبهه اش تماماً در کشورهای غربی به ویژه در فرانسه قرار داشت.

اگر عبدالله اوجالان که در پرونده اش ۳۰ هزار تلفات انسانی مطرح بود، او همچنان آزاد بود و در کشورهای غربی خریدار داشت، تلفاتش می توانست به چندین برابر بالغ آید. همان گونه که در مورد رهبری منافقین که با همکاری تمام عیار غرب قتل و کشتارش را به پیش می برد و در ابتدا چند تن تلفات در پرونده اش وجود داشت و بعد از چندین سال مدعی شد که ۱۲۰ هزار تلفات نیرویی داشته و تنها در یک عملیات به نام فروغ جاویدان ۵۵ هزار تن را کشته است، به زعم وی و با این حساب، تلفات انسانی و مالی مابین منافقین خلق و حکومت ایران، می بایست تقریباً در حد جنگ ایران و عراق بوده باشد. در حالی که جنگهای کلاسیک مابین ایران و عراق را غربیها بیش از ۸ سال تحمل نکردند، ولی جنگهای تروریستی را ۳۳ سال است که تحمل و تامین و تشویق می کنند و هنوز هم اتاق فکر و رهبری و ستادها و منابع مالی و نیرویی و تبلیغات و ترددات و جلسات و لابیها و پشت جبهه تروریسم منافقین، در کشورهای غربی به ویژه در فرانسه قرار دارد.

در سال میلادی پشت سر بیشترین تلفات انسانی مربوط به حملات تروریستی در بین کشورهای جهان بوده است. بسیاری از کشورها درگیر مقوله تروریسم و ناامنی بوده و این امر تا حد جنگ جهانی سوم مابین مردم و تروریستها، برآورد شده است. به ویژه در سالهای اخیر تروریستها قبل از این که به منافع دولتها ضربه بزنند، به منافع ملی و مردم ضربه زده اند و با حمایتهای مالی و سیاسی آشکار و با سلاح جهل و خشونت به جمع آوری غنایم جنگی که همان زنان و دختران بی دفاع بوده دست زده اند. از طالبان و القاعده و بوکوحرام و داعش و منافقین خلق و سایر تروریستها، یکی از اهداف مبارزات به زعم خود حق طلبانه و عدالت خواهانه شان، زنان و دختران مردم بوده است. در صدر همه، منافقین خلق ایرانی قرار دارند که به بهانه مبارزه علیه حکومت، نزدیک به ۱۰۰۰ زن و دختر را در مناسبات فرقه ای خود در اسارت باقی داشته اند. آنان زنان را به دلایل زیر در اسارت دارند.

۱ـ در راستای استفاده های جنسی و جنگی.

۲ـ حریم امن برای رهبری فرقه و علیه نقش و هژمونی و خطر مردان.

۳ـ النهایه لذت بردن از تمکین و درماندگی و ذلت و ویرانی زنان که توسط فرماندهان زن در اختیار رهبری فرقه قرار می گیرد.

با این وجود، هنوز هم فرقه ها و تروریستها در میان مردم جاهل و اربابان سرمایه، خریدار دارند. به ویژه امروزه که اربابان جنگ به این دانش و درایت سیاسی و نظامی دست یافتند که در استفاده علیه حکومتها ابزار ارتشهای کلاسیک گران تمام می شود و بهتر است از پتانسیلهای مردمی و انحراف مبارزاتشان به سوی تروریسم، ضمن باجگیری و امتیازگیری از دولتهای رقیب، همچنین مبارزات مشروع و سیاسی مردم را به لوث کشیده و میادین مبارزات سیاسی و مردمی را از مشتی تروریستهای جاهل و غیر مردمی، پر کنند.