آشیخ در جمعی حاضر بود و فردی را مشاهده کرد که دعا میکرد خدایا در این دنیا عقل را به اندازه ظرفیتم و توفیق کسب ادب و نگهداریش را به من ارزانی دار و در آخرت مرا فقر عقل و ادب مرحمت نکن.
آشیخ به فرد فرمود چرا چنین دعایی میکنی!؟
فرد فرمود: امام باقر علیه السلام فرمودند: خدا در روز قیامت نسبت به حساب بندگانش به اندازه عقلی که در دنیا به آنها داده است باریک بینی می کند. و من از خدایی که کریم است طلب عقل کردم تا در قیامت از حکیم بودن عقل سود ببرم.
آشیخ او را به برادری خود برگزید و پیمان برادری را با او بخواند.