صبر...

به نام خدایی که صبرش بی پایان است

سپاس از همسرانی که نه تنها چند سال و چند ماه،

بلکه چندین سال پای عشقشان به همسرشان ماندند و

شیرزنانی شدند که عشقشان را با هیچ چیزی عوض نکردند.

همسرشان را پرستاری کردند و اوف نگفتند،

نیش و کنایه های دیگران را تحمل کردند و اوف نگفتند،

یک عمر سرفه و آه و درد شنیدند و اوف نگفتند،

با یک عمر صبر و شکیبایی و مقاومت و عشق واقعی،

عشقشان را ثابت کردند.

با تمام مشکلات همسرشان را نگه داشتند،

کنار خودشان،کنار بچه ها،در زندگی،با عشق نگه داشتند و

اجازه ندادند هیچ گاه همسرشان احساس تنهایی کند.

علاوه بر این که همسرشان شدند،هم دردشان شدند،

هم شادیشان شدند،هم گریه شان شدند،هم لبخندشان شدند.

شدند همسرانی از جنس محبت،به اندازه ی آسمان و

به لطافت گل!شدند همسرانی که با عشق کنار همسرانشان

ماندند وهیچ گاه سلامتی همسرشان از دعایشان حذف نشد!

برای سلامتی چنین همسران ماهی،صلوات!

نه یک صلوات عادی،یک صلوات به ماهی خودشان بفرستید!