دو گوش و یک زبان

ازحکیمی پرسیدند که چرا استماع تو از نطقت زیادت است؟

گفت: زیرا که مرا دو گوش داده اند و یک زبان ، یعنی دو چندان که می گویی می شنوی...

کم گوی و به جز مصلحت خویش مگوی

چیزی که نپرسند، تو از پیش مگوی
 

ز آغاز دو گوش و یک زبانت دادند

یعنی  که دو بشنو و یکی بیش مگوی.