آدم های طمع کننده دو نوع هستند دوستان عزیز. تکلیف آدم با اولی ها روشن است.چرا؟ چون آمده اند یک جایی از اموال آدم را کَنده اند و حالا دزدند. و شما شاکی. و میروید شکایت میکنید و عذاب میکشید. دسته ی دوم ،تکلیف آدم با دومی ها به طور وحشتناکی مبهم است.تیره و تار. می آیند. چرا؟ چون آشناید. سرشان را میکنند توی زندگی آدم و باز چرا؟ چون آشنایند. تمام زندگی آدم را بررسی میکنند که ببینند چه چیزی را میتوانند از آن خودشان کنند یا حداقل چه چیزی را میتوانند برای مدتی استفاده کنند ، یا حداقل تر چه چیزی را که نمیتوانند استفاده کنند برای استفاده کننده محروم کنند. شما نمیتوایند به این ها بگوید دزد. شما نمیتوانید شاکی شوید. شما نمیتوانید بروید شکایت کنید. چرا؟ چون آشنایند خب. چون شما باید توی زندگی تقاص آشنا بودن با بعضی ها را پس بدهید. این جزئی از زندگی است. شما توی این جز از زندگی حالتان از "احترام" بهم میخورد. شما توی این جز از زندگی فقط سعی میکنید احترام خودتان را نگه دارید ،چرا؟ چون نگه داشتن "احترام خودتان" وظیفه شخصی شما ست، و هیچ کس برای شما نگهش نمیدارد چون سنگین است. حالا متوجه شدید؟ برای نگه داشتن احترام خودتان باید به دومی ها تا جاهای خیلی باریک کاری نداشته باشید ، فقط در جاهایی که حتا دیگر باریک نیستند میتوانید بهش کار داشته باشید.توی این فرآیند دومی ها برای شما تبدیل میشوند به هیچکس .