ایجاد تضاد و اباحه گری آفت دین داری

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام علیکم

جمعه‎ای که گذشت برنامه هفت میزبان یک خانم کارگردان سینما بود. این خانم در برنامه هفت حضور پیدا کرد و درباره ی فیلم خود توضیحاتی ارائه نمود.

ظاهراً ما آرام آرام و شاید هم تندتر از این به دام اباحه‎گری افتاده‎ایم. خانمی در برنامه هفت حضور می‎یابد. این برنامه زنده است و از رسانه ملی به نام جمهوری اسلامی ایران و با حضور (ناظر پخش) روی آنتن می‏‏رود. در همه کشور این برنامه قابل دریافت است و لذا از نظر الگوسازی وسعت زیادی دارد و حالا خانمی که مهمان این برنامه است با ناخن‎های لاک زده جلوی دوربین حاضر می‎شود و با مجری (آقای گبرلو) گفت‎وگو می‎کند.

اباحه از ریشه ی ( بوح) به معنای اجازه دادن است و اصطلاحاً به کاری گفته می‎شود که انجام دادن یا ندادن آن مستلزم پاداش و عذاب نیست و انسان اختیار دارد که آن را انجام بدهد یا ندهد و بعبارتی دیگر چنین کاری (مباح) نامیده می شود.

حالا اگر کار حرامی را مباح جلوه دادیم به دام اباحه گری افتاده ایم. یعنی اینکه بجای حساسیت روی این موضوع آن را با بی اعتنایی از نظر دور کنیم و اگر کسی هم به این موضوع اشاره نمود بر او خرده بگیریم و او را متهم به عقب‎ماندگی و غیره نماییم.

در این مطلب در صدد اثبات حرام یا حلال بودن لاک زدن خانمی مقابل دوربین نیستیم بلکه قصد این است که بگوییم وقتی تلویزیون دو تصویر متفاوت در دو برنامه نشان می‎دهد بیننده بخصوص نوجوان دچار تضاد می‎شود که پس بالاخره کدام درست است؟ و همین تضاد آفت دین‎داری است. (العاقل یکفیه الاشاره)

و صلی الله علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم.