ایمان چیست؟

کتاب مقدس در تعریف ایمان چنین روشنی می اندازد:

• ایمان اطمینانی است به چیزهایی که به آن امیدواریم و اعتقادی است به چیزهایی که نمی بینیم. از راۀ ایمان بود که مردم در ایام گذشته پیش خدا قبول شدند. از راۀ ایمان، ما میفهمیم که کائنات چگونه با کلام خدا خلقت یافت، بطوری که آنچه دیده می شود از چیز های نا دیدنی به وجود آمد. ( عبرانیان 11 : 1 تا 3 ).
• واژۀ ایمان در عهد جدید به معنی ایمان به خدا و ایمان به مسیح است. ایمان به معنی اعتقاد راسخ به درستی تعالیم و اعتقاد به این حقیقت است که ما توسط مرگ عیسی مسیح نجات یافتیم. ایمان فقط اندیشۀ نیرومند نیست. ایمان یعنی توکل و تکیۀ کامل به مسیح. ما توسط ایمان نجات یافته ایم ( افسسیان 2 : 8 ). ما تمامی برکات روحانی را توسط فیض دریافت میکنیم ... لیکن بدون ایمان ، تحصیل رضامندی او محال است ( عبرانیان 11 : 6 ) و ... هر چه از ایمان نیست گناه است ( رومیان 14 : 23 ). ایمان کاری نیست که باید انجامش داد، بلکه پذیرش کاری است که مسیح برای ما بر صلیب انجام داده است. ایمان عطایی از سوی خداست ( رومیان 12 : 3 ). با وجود این، پس از اینکه ما ایمان می آوریم، همواره تغیری در زندگی و رفتار ما به وجود می آید. هنگامی که ایمان می آوریم ، روح القدس وارد زندگی ما می شود و شروع به انجام کار های نیکو می کنیم . ( افسسیان 2 : 10 ). ما نه توسط این اعمال، بلکه فقط توسط ایمان نجات می یابیم. با این حال، اعمال نیکو دلایلی ملموسی هستند که ثابت میکنند ایمان ما حقیقی است. اگر ایمان، ما را  به سوی محبت کردن خدا و اطاعت از او و انجام اعمال محبت آمیز رهنمون نسازد، ایمان ما دروغین بوده و ایمانی مرده است. چنین ایمانی ما را نجات نمیدهد  ( متی 7 : 21 ، غلاتیان 5 : 6 ، یعقوب 2 : 14 تا 17 ).