هرروز هفته وحدت با یک حدیث از پیامبررحمت ورهایی
..................................................................
اطَلَبُ الْعِلْمِ فَرِیضَةٌ عَلَى کُلِّ مُسْلِمٍ أَلَا إِنَّ اللَّهَ یُحِبُّ بُغَاةَ الْعِلْم
طلب علم بر هر مسلمانی واجب است، همانا خدا جویندگان علم را دوست دارد
.........................................................................................................
قطع به یقین یکی از مهمترین مشکلات جوامع اسلامی مربوط می شود به موضوع علم ودین و رابطه آنها با یکدیگر زیرا که اگر دین همان علم بود دیگر نیازی به این نبود که پیامبر گرامی اسلام (ص)به صراحت طلب علم را بر هر زن ومرد مسلمان و اجب بگرداند ویا عنوان بدارند که خداوند نیز دانش پژوهان را گرامی و عزیز می دارد .
اما اگر علم با دین متفاوت باشد که بنا بر اظهار صریح نبی گرامی(ص) تفاوت موجود می باشد این سئوال پیش می آید که این تفاوت در چه می باشد؟
در پاسخ به این سئوال باید گفت که این تفاوت در عرصه های ورود و دخالت علم می باید باشد زیرا که دین به معنی اخص آن بیان می دارد که دین، آیین، کیش یک جهان بینی و مجموعه‌ای از باورها است که می‌کوشد توضیحی برای یک رشته از پرسش‌های اساسی مانند چگونگی پدید آمدن اشیا و جانداران و آغاز و پایان احتمالی چیزها، و چگونه زیستن آنها ارائه دهد ودر مقابل علم را می توان عبارت از باور هایی دانست که برای پرسش هایی در خصوص چگونگی و چرایی استفاده از جانداران پاسخ های لازم را ارائه می دهد ویا به عبارتی ابتدا دین به انسان می گوید که این امکانات ونعمت های موجود در طبیعت برای توست و تو می توانی با استفاده از آنها برای چرایی بودن و زیستنت پاسخ بیابی و سپس علم به انسان می گوید که از هر چیزی به چه مقدار ودر کجا و برای چه منظوری استفاده نمایی
با این تفسیر اگر ما مسلمانان با عنایت به باور های بنیادینی که دین اسلام در خصوص چگونگی پدید آمدن اشیا و جانداران و آغاز و پایان احتمالی چیزها، و چگونه زیستن آنها ارائه داده است و ازاین طریق ما بیشتر و بهتر از دیگران می توانستیم محیط اطراف و فلسفه خلقت را دریابیم و بدنبال آن برای یافتن چگونگی و چرایی استفاده ازآنها که نام علم می یابد تلاش داشته باشیم تنها در افتخار این نکته که از طریق دین دریافته ایم که این امکانات وجود دارد تثیت شده ایم و بدنبال کشف قواعد و اصولی که می توانست ما را به راه ها و روش های استفاده ازآنها هدایت نمایند نرفته ایم وازاین روست که در حوزه علم فقیر و عقب مانده شده ایم ویا اساسا به علم دست نیافته ایم
پس اگر امروز بخواهیم به این حدیث شریف عمل نماییم ابتدا باید از ثبات در اعتقاد به اینکه دین می تواند روش های بهره برداری از آنچه را که خداوند آفریده است به ما یاد بدهد دست برداریم وبا تمام ظرفیت دنبال علمی برویم که در جز جز طبیعت به ما می گوید که ازچه چیزی برای چه مقصودی و به چه میزانی استفاده کنیم که این مختصات مسلما در حوزه علوم مختلفی می باشد که امروزه تحت عناوین مختلفی چون اقتصاد،فرهنگ،سیاست و ....نام یافته است ومتاسفانه ما در هیچ یک ازآنها جز بلغور دست آوردهای انسان غربی تبحر و مهارتی نداریم!!!!