جلسه حسینیه عشایر

در تاریخ 93/10/14.  جلسه هفتگی حسینیه عشایر برگزار شد و در آن. مقرر گردید در تاریخ 93/10/19. مراسم کلنگ زنی حسینیه از ساعت 9:30 الی 11:30 در محل حسینیه ( شهرک گلستان زمین های استانداری جاده دانشگاه پیام نور) برگزار میگردد , از کلیه سروران جهت حضور در مراسم دعوت به عمل می آید

برگزاری اولین جلسه آموزشی کاروان حج عمره دفتر زیارتی غیاث

اولین جلسه آموزشی حج عمره دفتر زیارتی غیاث اعزامی در مورخ 15/11/93با حضور زائرین محترم در محل حسینیه مسجد الرسول نایین برگزار گردید . در این جلسه ابتدا برادر سید هادی کیانی از مداحین محترم به مدیحه سرایی پرداخت سپس برادر حاج علیرضا اقبال مدیر محترم کاروان ضمن خیر مقدم و خوش آمد خدمت زائرین نکات آموزشی توصیه های ضروری مورد لزوم را برای زائرین بیان نمودند سپس روحانیون محترم حاضر در جلسه نکات مربوط به مناسک عمره و وظایف زائرین را آموزش دادند

 

 

 

 

 

 

 

لازم به ذکر است دومین جلسه آموزشی در تاریخ 25/10/93در محل حسینیه مسجد الرسول برگزار میگردد

خوشا به حال بسیجی ها

اماما ، …. ما را فراموش نکن : روز اول ، مات بودیم ، مبهوت ضربه ای که  هنوز عمق کوبنده گی اش برایمان مشخص نبود ، چشمان خیره به در بسته «  حسینیه» بود و گوشمان بسته به نوای قرآن رادیو ، روز دوم ، در « حسینیه »  را گشودند ، هراسان و مبهوت وارد شدیم و اما تو بر سرمان دست رحمت نکشیدی ، آرام آرام و با گوشه چشم سیاهی های نصب شده بر دیوار حسینیه را ورانداز  میکردیم و …. خدایا مپسند ، نمی خواستیم باور کنیم ، دلسوخته ای که تاب از  توانش رفته بود رو به جایگاه نور تو ، زانو بر زمین « حسینیه » یکسر فریادی زد ، امام ، کجا رفتی ؟ نعره هایش آنچنان دلخراش و سوزناک بود که چشمانمان نا خودآگاه درب بالکن را نشانه رفت ، تصور میکردیم نوای غم این عشق ، باز  تو را به دیدار می کشاند ، اما …. زانوانم سست شد و تاب ایستادن از کف رفت ، جسد بی روحم را به یکی از ستونهای « حسینیه » تکیه دادم و …. روز سوم ،  پیراهن سیاهم را که همیشه در عزای سالار شهیدان غمگسار من بود پوشیدم ،  خدایا اینبار عاشورا چرا اینقدر زود از راه میرسید ، مادرم مریض بود و نمی  خواستم بیتابی و حزن من بیشتر آزارش دهد ، به چشمانم التماس میکردم که  نبارند ، اما مثل همیشه آنها هیچ توجهی به حرفهایم نمیکردند ، با خویش  کلنجار میرفتم که ناگاه شیون غریبی مرا به خود آورد ، مادرم بود که از راه  میرسید و او زودتر از من رخت عزا بر تن کرده بود ، مرا که دید بطرفم آمد ،  در آغوشم کشید و گفت : خوش به حال شما بسیجیها ، خوش بحالتان که آقایتان از شما راضی بود ، خوش بحالتان که امامتان از شما راضی بود ، خدا صبرت دهد  مادر ، خاک بر سر من که آنقدر زنده ماندم تا مرگ امام را دیدم ، بعد رهایم  کرد و سر به آسمان دوخت و با ناله صدا زد : خدا به غریبی سیدالشهداء(ع) قسم ، وقتی جوانم را از دست دادم ، اینقدر دلم نسوخته بود . دیگر تاب از طاقتم رفته بود ، با عجله از خانه خارج شدم و بسمت « مصلی » براه افتادم ،  نمیدانم چگونه به آنجا رسیدم ، خدایا تو میدانی که آن محفظه شیشه ای آنروز  با دل پاره پاره من چه ستمها که نکرد ، خاک بر سر من او امام منست که زودتر از من کفن پیچ و آرام به خواب رفته وای بر من ، جا دارد که تا زنده ایم  اشک بر گونه هایمان نخشکد . روز چهارم ، برای بدرقه به بهشت زهرا (س) رفتم ، هیچگاه مثل آنروز به شهیدان غبطه نخورده بودم ، آنروز فقط گریه کردم ، فقط گریه ، دستم به تابوت نرسید ، اما جانم همانجا با جسم او دفن شد ، هر چه  منتظر ماندم بلکه از کنار مزارت بروند و من نیز بیایم و عقده هایم را باز  کنم ، نشد ، و باز گشتم ، به هر جا چشم میدوختم لبخندهای خدائی ات در نظرم  مجسم می شد ، به هر چه گوش میدادم نوای « انا لله و انا الیه راجعون » تو  بود و هر کجا میرفتم همه جا سیاه ، همه جا عزا ، همه کس سیاه پوش ، همه کس  عزادار ، همه جا امام . هنوز ساعتی نگذشته بود که باز دلم هوای بهشت زهرا  (س) کرد ، نیمه های شب بود و ازدحام جمعیت اندک ، وارد صحن شدم که با دهها  کانتینر محدودش نموده بودند ، یک کانتینر نیز بر مزار امام نهاده بودند ،  صحن تاریک بود نه چراغی نه نور افکنی ، تمام نورش ، سوی ضعیف فانوسهایی بود که مردم خود برای تبرک و اظهار عشق بر فراز کانتینر می نهادند . بغض در  گلویم ترکید ، ای امام چقدر شب اول قبرت شبیه شب اول شهیدان است ، چقدر تو  دوست داری تمام سرنوشتت همچون آنان باشد ، تو از میان تمام حرمهای پر چراغ و صواب ، کنج تاریک بهشت زهرا(س) را انتخاب کردی ، مگر غیر از این است که تو به شهیدان دروغ نگفتی که آرزو داری با آنان محشور گردی . کجایند مدعیان  عظمتتا بیایند و امشب ببینند این مزار خمینی است ، همان ابر مردی که وقتی  اخم میکرد ، همه صاحبان زر و زور قالب تهی میکردند ، همان ابر مردی است که  صدای تپش قلبش نوید زندگی و فلاح به همه مستضعفین میداد . ساعت حدود ۵/۱  بود ، مردم زاری میکردند ، رو به گلستان شهیدان کردم ، ای شهیدان ما که قدر امام را ندانستیم ، لا اقل شما از وجودش استفاده کنید ، غرق در ماتم درون  بودم که ناگاه قطرات آبی بر گونه هایم چکید ، خدایا این چه بود ؟ از کجا  این موقع شب و کی آب بر سر مردم میریزد . اما اشتباه میکردم آب نبود ، اشک  بود ، اشک آسمان بهشت زهرا (س) او از صبح تا بحال خودش را کنترل کرده بود ، نمیدانم چرا حالا عقده اش باز شده بود ، شاید او نیز بر دل سوخته ما اشک  میریخت ، بخدا قسم این آسمان بود که در مظلومیت امام گریه میکرد ، این  آسمان بود که از ماتم بسیجی های داغدیده بغضش ترکیده بود . روز پنجم در  خانه بودم ازاینکه با کسی سخن بگویم بیزار بودم ، دوست داشتم رهایم کنند و  با افکارم تنهایم گذارند ، سراغ ساکم رفتم ، وصیتنامه شهدا را پیش رو نهادم و می خواستم یک بار دیگر نظرشان را در باره امام بدانم ، هر سطری را که می خواندم ، بر روشن دلی شهیدان مطمئن تر میشدم « در این دنیا دو آرزو بیشتر  نداشتم ، اول بوسیدن روی امام و دوم شهادت ، خدایا اولی نصیب ما نشد ، دومی را دریغ مفرما » . « به امام بگوئید اصغر خیلی دوست داشت بیاید و دستت را  ببوسد ، اما قسمت نشد و اکنون ندای هل من ناصر حسین (ع) مرا می خواند ،  حلالم کنید. » .

دشتی اسماعیل خانی در بیست و هشتم ماه صفر سیاهپوش و عزادار بود

دشتی اسماعیل خانی در بیست و هشتم ماه صفر سیاهپوش و عزادار بود

غلامحسین عیالبار: در سالروز وفات نبی مکرم اسلام و خاتم الانبیاء حضرت محمد مصطفی (ص) و سبط اکبرش حضرت امام حسن مجتبی(ع) عاشقان نبوی و محبان علوی روستای دشتی اسماعیل خانی از تابعه بخش آب پخش در شب و روز بیست و هشتم ماه صفر 1436 سوگواری کردند.

مردم ولایتمدار روستا در ساعت 8:30 با تجمع در زیر علم امام حسین(ع) واقع در میدان امام حسین(ع) (مکان اجرای نمایش تعزیه روستا) از این مکان مقدس یاد شده با عبور از خیابان سردار شهید حسین رحیمی تا مسجد ولی عصر(عج) چاووش خوانی، زنجیر زنی و سینه زنی کردند و سپس با حضور برادران سوگوار در مسجد ولی عصر(عج) و خواهران عزادار در حسینیه فاطمه الزهراء (س) زیارت حضرت رسول(ص) تلاوت و با مداحی ذاکرین اهل بیت(ع) سینه سنتی برگزار و عزاداران نبوی و علوی با سخنرانی و روضه خوانی حاج آقا حامد معین روحانی مستقر در روستا و نادر اعثصامیان مداح اهل بیت(ع) بر مظلومیت رسول خدا(ص) و سبط اکبرش امام حسن مجتبی(ع) گریستند. و با گلبانگ محمدی(اذان) صف نماز جماعت ظهر و عصر را به امامت حاج آقا حامد معین امام جماعت روستا بستند و سپس سوگواران و عزاداران در مسجد و حسینیه یاد شده طعام نذری متبرک به پیامبر عظیم الشأن اسلام حضرت محمد(ص) و سبط اکبرش امام حسن مجتبی(ع) تدارک دیده شده را تناول کردند.

شایان ذکر است، اقامه مجلس سوگواری و عزاداری ماه صفر، در دهه سوم ماه صفر هر شب عزاداری و روضه خوانی روستا بعد از قرائت زیارت عاشورا از ساعت 20:15 در مسجد ولی عصر(عج) و حسینیه فاطمه الزهراء(س) شروع و برپا می شد.

همچنین اضافه می کنم، در روز شهادت ثامن الحجج امام رضا(ع) عاشقان و دلدادگان امام رضای غریب از حرم امامزاده محمد باقر(ع) تا حرم امامزاده امیرالمؤمنین(ع) روستای دشتی پیاده روی و در این مکان مقدس با تجمع بزرگ خود به عزاداری خواهند پرداخت و در پایان از سوگواران و عزاداران پذیرایی متبرک به امام هشتم بعمل خواهد آمد.

روستای دشتی در شب و روز اربعین امام حسین(ع) عزادار بود / مراسم بیست و هشتم ماه صفر ....

روستای دشتی در شب و روز اربعین امام حسین(ع) عزادار بود /  مراسم بیست و هشتم  ماه صفر ....

غلامحسین عیالبار: مردم ولایتمدار روستای دشتی اسماعیل خانی از توابع بخش آب پخش در شب و روز اربعین حسینی عزادار بود.

عزاداران حسینی در شب و روز اربعین امام حسین(ع) و یاران با وفایش با اجتماع در زیر بیرق اباعبدالله الحسین(ع) در مسجد ولی عصر(عج) و حسینیه فاطمه الزهراء (س) شور و دلدادگی خود را با زمزمه زیارت عاشورا و زیارت اربعین، عزاداری و سینه زنی، سخنرانی و اقامه نماز ظهر و عصر به جماعت به امامت حجه الاسلام حامد معین روحانی مستقر در روستا به نمایش گذاشتند.

لازم بذکر است، مراسم اربعین امام حسین(ع) ویژه برادران در مسجد و خواهران نیز در حسینیه بطور جداگانه برگزار شد.

ناگفته نماند، مراسم دهه سوم ماه صفر روستا با زیارت عاشورا، سخنرانی و عزاداری هر شب از ساعت هشت شروع می شود و در جمعه آخر ماه صفر دعای ندبه همراه با صبحانه بعد از نماز جماعت صبح و عزاداری روز 28 ماه صفر زنجیرزنی و سخنرانی و سینه زنی و سوگواران در این روز پر از غم و اندوه بعد از اقامه نماز ظهر و عصر برادران در مسجد ولی عصر(عج) و خواهران در حسینیه فاطمه الزهراء (س) در کنار هم به پای سفره طعام نذری نذورات جمع آوری شده خواهند نشست.