خداوندا ! 

آه ها تشنه اند

تشنۀ یک باران

تا گل بشکفد از آن

خداوندا !

به دستان پینه بسته ام

به پشت دونیم شده ام

به زانوان خمیده ام نظرانداز

به چشمان دوخته بر دل آسمانت

فروغی ده امیدی ده

که؛

باران "میبارد"

سبزه های منتظرو تشنۀ دل، سیراب میگردند

وغنچه های امید میشکفند.

خداوندا !

 بارانی فرست

نم نم وآرام

تاکه سیراب شود

این دشت ترک خوردۀ دل، زبی آبی ایام

تا گل بشکفد از آن

تاگل بشکفد از آن.

                      ربنا آتنا فی الدنیا حسنه و...

                                                   20/9/1393پنجشنبه مشهد