داستانی خوف ناک در مصر

ماجرایی در تاریخ ۱۳۵۹ شمسی مطابق با ۱۹۸۰ میلادی ماه آوریل بوقوع پیوست، که اهالی کشور مصر به شهرهای نزدیک و روستا های مجا ور را به خود معطوف داشت ، و آنرا نویسنده معروف ، استاد اسماعیل ، در کتاب خود به نام ((انسان و اشباح جن)) چنین می نویسد:
مرد ۳۳ ساله ای ، به نام عبدالعزیز مسلم شدید ، ملقب به <ابوکف> که در دوم راهنمایی ترک تحصیل کرده بود ، به نیروهای مسلح پیوست و در جنگ خونین جبهه ی کانال سو ئز ، به ستون فقراتش ترکش اصابت کرد واین مجروحیت او منجر به فلج شدن دو پایش گردید ، نا چار جبهه را ترک کرده به شهر خود بازگشت تا در کنار مادر و برادرانش با پای فلج به زندگی خود ادامه دهد. در همان شب اول که از غم و اندوه رنج می برد، ناگاه زنی را دید که لباس سفید و بلندی پوشیده و سر را با پارچه سفیدی پیچیده، در اولین دیدار او همچون شبحی که بردیوار نقش بسته مشاهده کرد.زمانی نگذشت که همان شبح در نظرش مانند یک جسم جلوه نموده ، و به بستر (ابوکف) نزدیک شد و گفت:ای جوان اسم من (حاجت ) است و قادر هستم به زودی بیماری تو را درمان نمایم . لکن به یک شرط که با دختر من ازدواج کنی. ابوکف جوابی نداد ، زیرا که وحشت ، قدرت بیان را از اوگرفته بود و اورا در عرق غوطه ورکرده بود. زن دوباره سخن خود را تکرار نمود ه اضافه کرد که من از نسل جن مومن هستم و قصد کمک به شما و به نوع انسانها را دارم ، و در همین حال از دیواری که بیرون آمده بود ناپدید شد .

ابو کف این قضیه را به کسی اظهار نکرد زیرا می ترسید او را به دیوانگی متهم سازند . باز شب دوم دوباره(حاجت) آمد و تقاضای شب اول را تکرار کرد ، ابو کف نتوانست جواب قاطعی بدهد . شب سوم باز آمد و گفت: تنها کسی که میتواند خوشبختی تو را فراهم کند دختر من است ، ابو کف مهلت خواست که در این خصوص فکر کند ، بعد تصمیم گرفت که اول شب ، در اتاقش را از داخل قفل کند و به رختخواب برود تا کسی نتواند وارو شود اما یکدفعه دید ( حاجت) ودخترش از درون دیوار عبور کردند و نزد او آمدند و تا صبح با او مشغول شب نشینی بودند . در همان شب وقتی که ابوکف به چهره ی دختر نگاه کرد ، دید چهره ی جذاب ،بدن لطیف قد کشیده ، گردن بلند و مثل نقره می درخشید.رو کرد به (حاجت ) و گفت: ((من شرط شما را پذیرفتم )) ، (حاجت) وسیله ی عروسی را فراهم کرد . شب بعد با موسیقی و ساز و دهل عروسی را انجام دادند، در حالی که کسی از انسانها آن آواز را نمی شنیدند ، عروس را با این وضع وارد خانه کردند .(حاجت)عروس و داماد را به یکدیگر سپرد و از خانه بیرون رفت هنوز داماد عروسش را در بستر به آغوش نکشیده بود که احساس کرد پاهایش جان گرفته است
.روز بعد هنگامی که مادر و برادران متوجه شدند که (ابوکف )سلامتی خود را بازیافته و با پای خود راه می رود خوشحال شدند لیکن او سر را به کسی نگفت.این شادی بطول نینانجامید،زیرا که به زودیروش و رفتار ابوکف تغییر کرد او در اتاقش می نشست و بجز موارد محدود بیرون نمی آمد.تمام کارهای لازم را مانند غذا خوردن و استحمام را همانجا انجام می داد ،تمام روز و شبش را در پشت در سپری کرد.آخرالامر برادران متوجه شدندکه او با کسی که قابل رویت نیست صحبت می کند. گمان کردند که عقلش را از دست داده ،اما او با عروس زیبایش در عیش و نوش و خوشبختی بود

مزار &quot;بی&zwnj;بی بشناز&quot;، زیارتگاهی&zwnj;ست در بشاگرد بخش گوهران روستای تیدر

پنجشنبه:20آذر 1393 نویسنده :علی احمدی

مزار "بی‌بی بشناز"، زیارتگاهی‌ست در بشاگرد

این زیارتگاه روی تپه ای و مقابل رودخانه در  روستای تیدر حوزه بخش گوهران، بشاگرد قرار گرفته‌است.

عامه مردم هم بر این اعتقادند که در روزگاران گذشته سیده‌ای با برادر خود سرگرم شبانی بوده که مردی قصدآزارشو داشته، دختر گریه می‌کند و پا به فرار می‌گذارد تا به جایگاه الان زیارتگاه می‌رسد و از شدت خستگی در همان مکان متوقف می‌شوند و دعا می‌کند که ای زمین مرا دریاب و زمین هم به خاطر پاکی و صداقتش، دهانش را باز می‌کند و آن را در دل خاک مخفی می‌کند.

در حالی که گوشه‌ای از چادرش بیرون می‌ماند. از آن زمان به بعد جایگاه فرو رفتن او در زمین، به زیارتگاه تبدیل می‌شود و پاکی و نجابت آن دختر سیده، زبانزد همگان می‌شود

در حال حاضر روی مقبره با پارچه سبز رنگ پوشیده شده و عده‌ای هم به قصد نذر و تبرک آن را می‌برند و در صورت اجابت درخواستشان، به جاش شال سبز رنگ دیگری پهن می‌کنند.

عروس و دامادهای منطقه هم به رسم موجود، روز سوم پس از ازدواج، برای دعا و درخواست خوشبختی در زندگی به زیارت این مکان می‌روند و اگر نذری به گردن داشته باشند ادا می‌کنند و برای تداوم خوشبختی در زندگی، اجناسی مانند کفش و پارچه به این مکان میبرند و بعضی هم گوسفد را برای نذورات ضبح میکنند.

مزار &quot;بی&zwnj;بی بشناز&quot;، زیارتگاهی&zwnj;ست در بشاگرد بخش گوهران روستای تیدر

پنجشنبه:20آذر 1393 نویسنده :علی احمدی

مزار "بی‌بی بشناز"، زیارتگاهی‌ست در بشاگرد

این زیارتگاه روی تپه ای و مقابل رودخانه در  روستای تیدر حوزه بخش گوهران، بشاگرد قرار گرفته‌است.

عامه مردم هم بر این اعتقادند که در روزگاران گذشته سیده‌ای با برادر خود سرگرم شبانی بوده که مردی قصدآزارشو داشته، دختر گریه می‌کند و پا به فرار می‌گذارد تا به جایگاه الان زیارتگاه می‌رسد و از شدت خستگی در همان مکان متوقف می‌شوند و دعا می‌کند که ای زمین مرا دریاب و زمین هم به خاطر پاکی و صداقتش، دهانش را باز می‌کند و آن را در دل خاک مخفی می‌کند.

در حالی که گوشه‌ای از چادرش بیرون می‌ماند. از آن زمان به بعد جایگاه فرو رفتن او در زمین، به زیارتگاه تبدیل می‌شود و پاکی و نجابت آن دختر سیده، زبانزد همگان می‌شود

در حال حاضر روی مقبره با پارچه سبز رنگ پوشیده شده و عده‌ای هم به قصد نذر و تبرک آن را می‌برند و در صورت اجابت درخواستشان، به جاش شال سبز رنگ دیگری پهن می‌کنند.

عروس و دامادهای منطقه هم به رسم موجود، روز سوم پس از ازدواج، برای دعا و درخواست خوشبختی در زندگی به زیارت این مکان می‌روند و اگر نذری به گردن داشته باشند ادا می‌کنند و برای تداوم خوشبختی در زندگی، اجناسی مانند کفش و پارچه به این مکان میبرند و بعضی هم گوسفد را برای نذورات ضبح میکنند.

جملات زیبای دکتر شریعتی

زندگی چیست ؟ زندگی چیست ؟اگر خنده است چرا گریه میکنیم ؟ اگر گریه است چرا خنده میکنیم ؟ اگر مر گ است چرا زندگی می کنیم ؟ اگر زندگی است چرا می میریم ؟ اگه عشق است چرا به آن نمی رسیم  اگه عشق نیست چرا عاشقیم ؟ حق و باطل اگر در صحنه حق و باطل نیستی، اگر شاهد عصر خودت و شهید حق بر باطل نیستی، هر جا که میخواهی باش. چه به شراب نشسته و چه به نماز ایستاده. هر دو یکیست قضاوت ای خدای بزرگ به من کمک کن تا وقتی می خواهم درباره ی راه رفتن کسی قضاوت کنم, کمی با کفش های او راه بروم انسانیت انسان بیش از زندگی است ؛ آنجا که هستی پایان می یابد،او ادامه می یابد بگذار تا شیطنت عشق... خدایا اضطراب های بزرگ غم های ارجمند و حیرت های عظیم بر روح ام عطا کن و لذت ها را به بندگان حقیرت ببخش و دردهای عزیز بر جانم ریز سلام در شگفتم که سلام آغاز هر دیداریست ، ولی در نماز پایان است . شاید این بدین معناست که پایان نماز ، آغاز دیدار است  هست و نیست در بی کرانه زندگی دو چیز افسونم کرد: آبی اسمان که می ببینم و می دانم نیست و خدایی که نمی بینم و می دانم هست تهمت و دروغ تهمت و دروغ را دشمن سفارش میدهد و منافق میسازد و عوام فریب پخش میکند وعامی انرا میپذیرد چگونه زیستن خـدایا تـو چگونه زیـسـتـن را به مـن بـیاموز مـن خـود چگونه مُـردن را خـواهـم آموخـت شهرت خدایا شهرت منی را که میخواهم باشم قربانی منی را که: میخواهند باشم نکند اصلاح فکر زمانی مصاحبه گری از معلم صداقت و صمیمیت دکتر علی شریعتی پرسید: به نظر شما چه لباسی را به زن امروز بپوشانیم ؟ دکتر علی شریعتی در جواب گفتند : نمیخواهند لباسی بدوزید و بر تن زن امروز نمائید . فکر زن را اصلاح کنید او خود تصمیم میگیرد که چه لباسی برازنده اوست آدمی عده ای مثل قرص جوشانند؛ در لیوان آب که بیاندازیشان طوری غلیان کرده و کف می کنند که سر می روند اما کافی است کمی صبر کنی بعد می بینی که از نصف لیوان هم کمترند شناخت حتی خداوند نیز دوست دارد که بشناسندش نمی خواهد مجهول بماند مجهول ماندن است که احساس تنهایی را پدید می آورد و دردبیگانگی و غربت را. مجهول ماندن رنج بزرگ روح آدمی است انسان انسان عبارت است از یک تردید. یک نوسان دائمی. هر کسی یک سراسیمگی بلاتکلیف است مثنوی احساس می کنم در این مثنوی بزرگ طبیعت مصرع هایی ناتمامیم . بودنمان انتظار یک بیت شدن خدا خداوندا من با تما م کوچکیم یک چیز از تو بیشتر دارم و آن هم خدای است که من دارم و تو نداری اندیشه اگر قادر نیستی خود را بالا ببری همانند سیب باش تا با افتادنت اندیشه ای را بالا ببری پشتکار برای شناکردن به سمت مخالف رودخانه قدرت و جرات لازم است وگرنه هر ماهی مرده ای هم میتواند از طرف جریان آب حرکت کند چهره دل هر کس بد ما به خلق گوید ما چهره دل نمی خراشیم ما خوبی او به خلق گوییم تا هردو دروغ گفته باشیم عقل خدایا هر که را عقل دادی ، چه ندادی؟ و هر که را عقل ندادی ، چه دادی؟؟؟ دنیا رو نگه دارید می خواستم زندگی کنم ، راهم را بستند ستایش کردم ، گفتند خرافات است عاشق شدم ، گفتند دروغ است گریستم ، گفتند بهانه است خندیدم ، گفتند دیوانه است دنیا را نگه دارید ، می خواهم پیاده شوم ! زنده بودن زنده بودن را به بیداری بگذرانیم که سالها به اجبار خواهیم خفت حسین در عجبم از مردمی که خود زیر شلاق ظلم و ستم زندگی می کنند و بر حسینی می گریند که آزادانه زیست و آزادانه مرد حقیقت انسان مجبور نیست حقایق را بگوید ولی مجبور است چیزی را که می گوید حقیقت داشته باشد معنای زندگی زندگی چیست ؟ نان . آزادی . فرهنگ . ایمان و دوست داشتن خوشبختی برای خوش بخت بودن به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن زندگی چیست؟؟  دنیا را بد ساخته اند کسی را که دوست داری، تو را دوست نمی دارد. کسی که تو را دوست دارد ،تو دوستش نمی داری اما کسی که تو دوستش داری و او هم تو را دوست دارد به رسم و آئین هرگز به هم نمی رسند و این رنج است  و این تمام زندگیست و زندگی یعنی این... ای... ای زینب: نگو در کربلا بر تو چه گذشت! بگو ما چه کنیم؟ خدایا خدایــــــــــا سرنوشت مرا خیر بنویس تقدیری مبارک تا هرچه را که تو دیر می خوای زود نخواهم وهرچه را که تو زود می خوای دیر نخوام دوست داشتن کسی را که دوستش می دارید شما را دوست نمی دارد...کسی که شما را دوست می دارد شما او را دوست نمی دارید...کسی که شما دوستش می دارید و او نیز شما را دوست می دارد , به رسم و آئین روزگار هرگز به هم نمی رسند و این رنج است مذهب مذهب شوخی سنگینی بود که محیط با من کرد و من سال ها مذهبی بودم بدون آنکه خدایی داشته باشم دوست داشتن دوست داشتن خیلی بهتر از عشق است. من هیچ گاه دوست داشتن خود را تا بالا ترین قله های عشق پایین نمی اورم ارزش ارزش انسان به اندازه حرف هایی هست که برای نگفتن دارد انسان... انسان نقطه ای است بین دو بی نهایت . بی نهایت لجن و بی نهایت فرشته .بنگر به طرف کدام یک می روی عشق دکتر شریعتی:من هیچ گاه دوست داشتن خود را تا بالاترین قله های عشق پایین نمی آورم... گناه بیا گناه کنیم جایی که خدا نباشد... انسانیت انسان به اندازه ای که برخوردارتر است انسان نیست بلکه انسان به اندازه ای که خود را نیازمند تر حس می کند انسان است حسرت مرگ خدایا! به من زیستنی عطا کن که در لحظه مرگ بر بی ثمری لحظه ای که برای زیستن گذشته است حسرت نخورم و مردنی عطا کن که بر بیهودگی اش سوگوار نباشم خوشبختی لحظه ها را گذراندیم که به خوشبختی برسیم؛ غافل از آنکه لحظه ها همان خوشبختی بودند تنهایی حتی اگر تنهاترِین تنهایان باشم باز هم خدا با من است.او جبران تمام نداشتن های من است... شرافت شرافت مرد هم چون بکارت یک دختر است اگر یکبار لکه دار شد دیگر جبران پذیر نیست کمال انسان به اندازه ای که به مرحله انسان بودن نزدیک می شود ،احساس تنهایی بیشتری می کند عشق    عشق مثل قایقی هست که در اعماق دریا غرق میشود ولی دوست داشتن مثل قایقی هست که رو این دریا آرام به حرکت ادامه میدهد پس دوست داشته باشیم نه عاشق شویم هنر هنر تجلی غریزه آفریدگاری انسان است در برابر هستی که تجلی آفریدگاری خداست روح چقدر روح محتاج فرصتهاست که در ان هیچکس نباشد نیایش پروردگارا به مندایا به من توفیق تلاش در شکست صبر در نومیدی عظمت بی نام دین بی دنیا تو فیق عشق بی هوس،تنهایی در انبوه جمعیت و دوست داشتن بی آنکه دوست بداند عنایت فرما

جملات زیبای دکتر شریعتی

دو بیگانه هم درد از خویش بی درد یا نا هم درد با هم خویشاوندترند انسان نقطه ای است میان دو بی نهایت: بی نهایت لجن بی نهایت فرشته آن گاه که تقدیر واقع نگردید از تدبیر نیز کاری ساخته نیست مذهب اگر پیش از مرگ به کار نیاید پس از مرگ به هیچ کار نخواهد آمد جامعه دو طبقه دارد: ۱:طبقه ای که می خورد و کار نمی کند ۲:طبقه ای که کار می کند و نمی خورد چقدر نشنیدن ها و نشناختن ها و نفهمیدن ها که به این مردم آسایش و خوشبختی بخشیده است تمام بدبختی های آدم مال این دو کلمه است یکی داشتن و یکی خواستن چقدر ندانستن ها و نفهمیدن ها که از دانستن ها و فهمیدن ها بهتر است کیست که تنها آروزی همیشگی اش در این جهان این باشد که تنها چیزی را که از این جهان آرزو می کند از دست بدهد؟ با همه چیز درآمیز و با هیچ چیز آمیخته مشو در انزوا پاک ماندن نه سخت است و نه با ارزش وقتی در صحنه حق و باطل نیستی وقتی که شاهد عصر خودت و شهید حق و باطل جامعه ات نیستی هرکجا که خواهی باش چه در نماز ایستاده باشی چه به شراب نشسته باشی هر دو یکی است حوادث انسان های بزرگ را متعالی و آدم های کوچک را متلاشی می کند این سه راهی است که در پیش پای هر انسانی گشوده است: پلیدی، پاکی، پوچی شرف مرد هم چون بکارت یک دختر است اگر یک بار لکه دار شد دیگر هرگز جبران پذیر نیست چقدر دوست دارم این سخن مسیح را ( از راه هایی مروید که روندگان آن بسیارند از راه هایی بروید که روندگان آن کم اند) آدم بالاخره می میره حالا من به اسهال خونی بمیرم بهتره یا به خاطر حرفم؟ آن جا که عشق فرمان می دهند محال سر تسلیم فرو می آرد چاپلوسی یونجه لطیفی است برای درازگوشان دمبه دار خوشحال گریستن خوب نیست مگر بشود جوری گریست که چشم ها نفهمند پروانه ی شمع اگر هم چون مرغ خانگی نه بر گرد شمع که در پی خروس می رفت زندگی در زیر پایش رام می گشت و آسمان بر بالای سرش به کام من از دو کار نفرت دارم : یکی درد دل کردن که کار شبه مردهاست و یکی هم از خود دفاع کردن برای تبرئه خود جوش زدن که کار مستضعفین است. شجاع به همدرد نیازمند نیست از ناله شرم دارد برای خوشبخت بودن به هیچ چیز نیاز نیست جز به نفهمیدن و یاس انسان امروزه یاسی است ناشی از آگاهی اش به خویش و خوش بینی انسان در تاریخ زاییده ی جهلش نسبت به خویش است زنی که زیبایی اندیشه پیدا کرده باشد زیبایی بدنش را نشان نمی دهد دو پدیده را مردم یا عوام نمی توانند از هم سوا کنند یکی شور مذهبی است یکی شعور مذهبی،که این دو ربطی به هم ندارند آن کسی که شور مذهبی دارد خیال می کند که شعور مذهبی هم دارد هرکس – نه تنها – به میزان معلوماتی که دارد عالم نیست بکله به میزان مجهولاتی که در عالم احساس می کند عالم است انسان به میزان برخورداری هایی که در زندگی دارد انسان نیست بلکه به اندازه نیازهایی که در خود احساس می کند انسان است برای این که قومی خوب سواری بدهد باید احساس انسان بودن از او گرفته شود چقدر این قفس برایم تنگ است. من تاب تنگنا ندارم !

جملات زیبای دکتر شریعتی

و انسان ماندن سخت دشوار و هر روز جهادی باید تا انسان ماند و هر روز جهادی را نمی توان! دکتر شریعتی* سری که رنج و تعهد و هدف ندارد به دنبال " سرگرمی " می گردد. دکتر شریعتی* " سخنی " از حقیقت سرشار است که هیچ مصلحتی گفتن آن را ایجاب نمی کند. دکتر شریعتی* در روزگار جهل ، شعور ، خود ، جرم است. دکتر شریعتی* اضطراب ها همه زاده ی انتظارها است. دکتر شریعتی* نومیدی هنگامی که به مطلق می رسد یقینی زلال و آرام بخش می شود. دکتر شریعتی* " رجعت " شور انگیزترین آرزوی دل ها ی خو ناکرده به تبعید گاه است. دکتر شریعتی*

جملات زیبای دکتر شریعتی

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * دلی که عشق ندارد و به عشق نیاز دارد، آدمی را همواره در پی گم شده اش، ملتهبانه به هر سو می کشاند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * مهربانی جاده ای است که هرچه پیش می روند ، خطرناک تر می گردد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * دلی که از بی کسی غمگین است ، هر کسی را می تواند تحمل کند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * ارزش عمیق هر کسی به اندازه حرفهایی است که برای نگفتن دارد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * عشق به آزادی مرا همه عمر در خود گداخته است * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * اگر پیاده هم شده است سفر کن ، در ماندن می پوسی * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * .خدا و انسان و عشق ، این است امانتی که بر دوش ما سنگینی می کند * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * قدرت نیازمند کسی است که در برابرش رام گردد * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * مرا کسی نساخت ، خدا ساخت . نه آنچنان که کسی می خواست ، که من کس نداشتم . کسم خدا بود ، کس بی کسان * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * .هر کسی را نه بدان گونه که هست احساسش می کنند ، بدان گونه که احساسش می کنند ، هست * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * مسئولیت زاده توانایی نیست ، زاده آگاهی است و زاده انسان بودن