بین مردم و رئیس جمهور ، منت و منت کشی وجود ندارد

اخیراً حسین مرعشی، از چهره های مطرح جریان اصلاحات، در همایشی در شهر زاهدان گفته است: "مردم رفتند و یک رأی به آقای روحانی دادند. ما باید منت آقای روحانی را بکشیم، نباید او منت ما را بکشد، یک ساعت وقت گذاشته‌ایم و او باید این بار روی زمین را جمع کند و کشور را سر و سامان دهد."

درباره سخنان ایشان نکاتی چند قابل تذکر است:

1 - چند روز پیش ، آیت الله مصباح به خداوند متعال قسم یاد کرد که مردم ایران لیاقت رهبری مقام معظم رهبری را ندارند. این اظهارنظر عجیب و غریب، که بی احترامی همزمان به مردم و رهبری بود، با موجی از انتقادات مواجه شد. عصرایران هم به عنوان اولین رسانه، سخنان آقای مصباح را نقد کرد.

اینک از جریان مقابل ، یعنی از درون جبهه اصلاحات سخنی از یکی از چهره های مطرح این طیف به گوش می رسد که سخنان آقای مصباح در خصوص مردم به گونه ای دیگر تداعی می کند. بنابراین، همان گونه که حرف های نادرست آقای مصباح یزدی در خور انتقاد بود، سخنان آقای حسین مرعشی هم مستوجب نقد و نکوهش است.

2 - آقای مرعشی گفته است: "مردم رفتند و یک رأی به آقای روحانی دادند. ما باید منت آقای روحانی را بکشیم، نباید او منت ما را بکشد."

اگر منظور ایشان از کلمه "ما" ، خود ایشان و هم حزبی هایشان بوده است که این امر ربطی به ما ندارد. آقای مرعشی و دوستان ایشان می توانند منت هر که را خواستند بکشند. بالأخره وقتی کسی رئیس جمهور می شود ، جریان های نزدیک به وی می توانند امیدوار به کسب امتیازات مادی و معنوی فراوانی شوند و از این رهگذر ، منت دار رئیس جمهور باشند.

اما اگر منظور آقای مرعشی این است که ملت ایران باید منت روحانی را بکشند - که از سیاق جمله چنین بر می آید - قطعاً سخن غلطی است.
ملت ایران برای چه باید منت روحانی یا هر کس دیگر را بکشند؟ درست است که دولت روحانی وارث بدترین وضعیت کشور در همه دوره های جمهوری اسلامی شده و مملکتی را از دولت پیش تحویل گرفته است که از نظر اقتصادی در مرحله انهدام ، از نظر سیاسی در آستانه انفجار و از منظر بین المللی در تحریم مطلق بوده است و از این رو ، روحانی و همکارانش مأموریتی سخت و تاریخی برای بهبود نسبی اوضاع دارند، ولی معنای این "انجام وظیفه"، این نیست که مردم منت کش رئیس جمهور باشند.

روحانی هم با علم به این که در صورت پیروزی در انتخابات، کشور را در وضعیتی نابهنجار تحویل خواهد گرفت، کاندیدای ریاست جمهوری شد و البته بعدها به نقل از وی نقل شد که وقتی دولت را تحویل گرفته، دریافته که اوضاع وخیم تر از آنی است که فکرش را می کرده است. با این حال، او الان با رأی همین مردم بر جایگاه رفیع ریاست جمهوری تکیه زده است و مادام که از این سمت کنار گیری نکرده، "مسؤول" است و "موظف" به کار و تلاش "بی منت".

رابطه بین جمهور و رئیس جمهور ، رابطه منت کش و منت گذار نیست بلکه باید بین آنها حسن اعتماد، تفاهم و همکاری متقابل وجود داشته باشد. مردم قدردان کسانی هستند که خدمت می کنند، نه منت کش آنها.
قرار است خرابی های کشور ترمیم شود و این، تنها با برنامه ریزی، کار و تلاش مشترک حاصل می شود نه با منت و منت کشی و ادبیات سخیفی از این دست.

3 - آقای مرعشی می گوید که مردم رفتند و یک ساعت وقت گذاشتند و یک رأی دادند و بقیه بارها بر دوش رئیس جمهور است.
درست است که رأی دادن مردم زمان کوتاهی از هر فرد را به خود اختصاص داده است اما هیچ کس حق ندارد رأی مردم را حقیر و کارشان را ناچیز بشمارد.
آقای مرعشی!
همان یک ساعت ها و همان یک رأی ها جمع شدند و مسیر کشور را عوض کردند تا امروز شما بتوانید بار دیگر آزادانه سخن بگویید و دوستان تان در دولت پست بگیرند و انشاء الله خدمت کنند.

بله! بار بزرگی بر دوش رئیس جمهور است اما این گونه نیست که مردم به جز رأی دادن کار دیگری نکرده باشند و مگر کارهای کشور را جز همین مردم پیش می برند؟ اگر باری هست - که هست و خیلی هم سنگین است - فقط بر دوش رئیس جمهور نیست بلکه بر دوش او و یکایک مردم ایران است. مردمی که هر چند از تلاطم غیر قابل پیش بینی اقتصاد در دولت قبل رها شده اند ولی هنوز بار سنگین تورم و گرانی و فساد و نابرابری را بر دوش می کشند و حتی قربانی می شوند.

از همه کسانی که تریبونی در اختیار دارند ، چه در منتهی الیه جریان اصولگرا ، مانند آقای مصباح و چه در جبهه اصلاح طلبان مانند آقای مرعشی، انتظار می رود قبل از آن که سخن بگویند، آن را بسنجند تا به خام گویی دچار نشود و برای خود و کشور ، حاشیه درست نکنند.

بین مردم و رئیس جمهور ، منت و منت کشی وجود ندارد

اخیراً حسین مرعشی، از چهره های مطرح جریان اصلاحات، در همایشی در شهر زاهدان گفته است: "مردم رفتند و یک رأی به آقای روحانی دادند. ما باید منت آقای روحانی را بکشیم، نباید او منت ما را بکشد، یک ساعت وقت گذاشته‌ایم و او باید این بار روی زمین را جمع کند و کشور را سر و سامان دهد."

درباره سخنان ایشان نکاتی چند قابل تذکر است:

1 - چند روز پیش ، آیت الله مصباح به خداوند متعال قسم یاد کرد که مردم ایران لیاقت رهبری مقام معظم رهبری را ندارند. این اظهارنظر عجیب و غریب، که بی احترامی همزمان به مردم و رهبری بود، با موجی از انتقادات مواجه شد. عصرایران هم به عنوان اولین رسانه، سخنان آقای مصباح را نقد کرد.

اینک از جریان مقابل ، یعنی از درون جبهه اصلاحات سخنی از یکی از چهره های مطرح این طیف به گوش می رسد که سخنان آقای مصباح در خصوص مردم به گونه ای دیگر تداعی می کند. بنابراین، همان گونه که حرف های نادرست آقای مصباح یزدی در خور انتقاد بود، سخنان آقای حسین مرعشی هم مستوجب نقد و نکوهش است.

2 - آقای مرعشی گفته است: "مردم رفتند و یک رأی به آقای روحانی دادند. ما باید منت آقای روحانی را بکشیم، نباید او منت ما را بکشد."

اگر منظور ایشان از کلمه "ما" ، خود ایشان و هم حزبی هایشان بوده است که این امر ربطی به ما ندارد. آقای مرعشی و دوستان ایشان می توانند منت هر که را خواستند بکشند. بالأخره وقتی کسی رئیس جمهور می شود ، جریان های نزدیک به وی می توانند امیدوار به کسب امتیازات مادی و معنوی فراوانی شوند و از این رهگذر ، منت دار رئیس جمهور باشند.

اما اگر منظور آقای مرعشی این است که ملت ایران باید منت روحانی را بکشند - که از سیاق جمله چنین بر می آید - قطعاً سخن غلطی است.
ملت ایران برای چه باید منت روحانی یا هر کس دیگر را بکشند؟ درست است که دولت روحانی وارث بدترین وضعیت کشور در همه دوره های جمهوری اسلامی شده و مملکتی را از دولت پیش تحویل گرفته است که از نظر اقتصادی در مرحله انهدام ، از نظر سیاسی در آستانه انفجار و از منظر بین المللی در تحریم مطلق بوده است و از این رو ، روحانی و همکارانش مأموریتی سخت و تاریخی برای بهبود نسبی اوضاع دارند، ولی معنای این "انجام وظیفه"، این نیست که مردم منت کش رئیس جمهور باشند.

روحانی هم با علم به این که در صورت پیروزی در انتخابات، کشور را در وضعیتی نابهنجار تحویل خواهد گرفت، کاندیدای ریاست جمهوری شد و البته بعدها به نقل از وی نقل شد که وقتی دولت را تحویل گرفته، دریافته که اوضاع وخیم تر از آنی است که فکرش را می کرده است. با این حال، او الان با رأی همین مردم بر جایگاه رفیع ریاست جمهوری تکیه زده است و مادام که از این سمت کنار گیری نکرده، "مسؤول" است و "موظف" به کار و تلاش "بی منت".

رابطه بین جمهور و رئیس جمهور ، رابطه منت کش و منت گذار نیست بلکه باید بین آنها حسن اعتماد، تفاهم و همکاری متقابل وجود داشته باشد. مردم قدردان کسانی هستند که خدمت می کنند، نه منت کش آنها.
قرار است خرابی های کشور ترمیم شود و این، تنها با برنامه ریزی، کار و تلاش مشترک حاصل می شود نه با منت و منت کشی و ادبیات سخیفی از این دست.

3 - آقای مرعشی می گوید که مردم رفتند و یک ساعت وقت گذاشتند و یک رأی دادند و بقیه بارها بر دوش رئیس جمهور است.
درست است که رأی دادن مردم زمان کوتاهی از هر فرد را به خود اختصاص داده است اما هیچ کس حق ندارد رأی مردم را حقیر و کارشان را ناچیز بشمارد.
آقای مرعشی!
همان یک ساعت ها و همان یک رأی ها جمع شدند و مسیر کشور را عوض کردند تا امروز شما بتوانید بار دیگر آزادانه سخن بگویید و دوستان تان در دولت پست بگیرند و انشاء الله خدمت کنند.

بله! بار بزرگی بر دوش رئیس جمهور است اما این گونه نیست که مردم به جز رأی دادن کار دیگری نکرده باشند و مگر کارهای کشور را جز همین مردم پیش می برند؟ اگر باری هست - که هست و خیلی هم سنگین است - فقط بر دوش رئیس جمهور نیست بلکه بر دوش او و یکایک مردم ایران است. مردمی که هر چند از تلاطم غیر قابل پیش بینی اقتصاد در دولت قبل رها شده اند ولی هنوز بار سنگین تورم و گرانی و فساد و نابرابری را بر دوش می کشند و حتی قربانی می شوند.

از همه کسانی که تریبونی در اختیار دارند ، چه در منتهی الیه جریان اصولگرا ، مانند آقای مصباح و چه در جبهه اصلاح طلبان مانند آقای مرعشی، انتظار می رود قبل از آن که سخن بگویند، آن را بسنجند تا به خام گویی دچار نشود و برای خود و کشور ، حاشیه درست نکنند.

اربعین

اربعین و چهل نکته

اربعین یعنی از عاشورا چهل روز گذشته است . پس چهل نکته در بابِ محرّم و عاشورای فرومد بخوانید .

1ـ فرومدیهای محترم سعی می ­کنند هر سال در هرجا هستند تا آنجا که مقدور است خودشان را به روستا برسانند و روزِ تاسوعا و عاشورا در فرومد باشند ، در واقع هر چند روز از محرّم که در تعطیلاتِ رسمی قرار گیرد ، تعدادِ روزهای ماندنِ در روستا بیشتر می­ شود .

2ـ آمدنِ به روستا موجبِ دیدار و رونقِ مراسمِ محلّه­ ها ( بالا ، پشند ، جنان ) و روزِ عاشورا هم موجبِ رونقِ مراسمِ کُلِّ روستاست .

3ـ امسال کوچۀ بالا و جنان روحانی نداشتند و دو نفر روحانی برای دهۀ اوّل محرّم دعوت شده بودند . من فقط توانستم یک شب پای منبر روحانی در کوچۀ بالا باشم ، یک شب به کوچۀ جنان رفتم که مراسم زود تمام شده بود .

4ـ کوچۀ پشند روحانی محترم همیشگی خودش را داشت ، البتّه در هیئتِ ابوالفضل مفتاباد هم شام و سخنرانی بود و بعد سخنرانی فرزندش و نوحه در حسینیّۀ سرحمّام ، جنبِ مسجد ، پای چنار .

5ـ من که از کودکی به پای منبر می­ رفته ­ام تا امسال که مستمع روضه­ ها بودم ، حرفِ تازه­ ای نشنیده­ ام ، یعنی یک کودکِ دبستانی ، یک نوجوان دورۀ راهنمایی ، یک جوانِ دبیرستانی ، یک دانشجوی کارشناسی ، یک دبیر معارف اسلامی ، یک دانشجوی کارشناسی ارشد ، یک پژوهشگر تاریخ محلّی ، یک قرآن ­پژوه و محقّق در زمینۀ علوم قرآنی و یک منتقد موضوعاتِ دینی و مذهبی و تاریخی باید همیشه همین روضه­ ها را گوش کنم !  

6ـ من تنها اینگونه نیستم ، پای منبر ، افرادی که تحصیلاتِ عالیه با مدرکِ دکتری دارند یا قاضی و ... و نهایت فرهیخته­ اند ، کم نیستند . آنها هم مثلِ من محکوم به شنیدنِ همین تکرارِ مکرّرات هستند . ( در اینجا قصدِ نقدِ محتوایی ندارم ، آن موضوع جدایی است و ان شاء الله برای موقعیّتِ خودش )

7ـ فرومدیهای محترم با شور و شـوق به روستا می­ آیند ، آنها برای برپاداشتنِ این مراسـم و پرداختِ هزینه­ هایش دریغ نمی­ کنند ، هر کسی در حدِّ توانِ خود کمک می ­کند . مراسم که تمام شد می ­روند تا سال آینده . 

8ـ در این دهۀ محرم در هر سه محلّه شام می دهند ، به طور طبیعی هر کسی هم برای شام به محلّۀ خودش می ­رود ، البتّه من یک شب را برای شام با همراهم به حسینیّۀ محلّۀ بالا رفتم . سه نکتۀ جالب توجّه برای من در آنجا اینها بود .

نصبِ عکس درگذشتگانِ سالِ گذشته که یادبودی از آنها شود . تهیّۀ جاکفشی که نظمِ خوبی داشت و لباسِ مخصوصِ خدمتکاران که شناخته شوند .

9ـ یک پیشنهاد که به فکر من رسید این بود . هر کوچه ، مردم محلّۀ دیگر را یک شب به شام دعوت کنند و ابتدا هم شام را به مهمانان بدهند . یعنی ؛

کوچۀ جنان یک شب مردمِ کوچۀ بالا و شبِ دیگری مردم کوچۀ پشند را دعوت کنند .

کوچۀ پشند یک شب مردمِ کوچۀ بالا و شبِ دیگری مردم کوچۀ جنان را دعوت کنند .

کوچۀ بالا یک شب مردمِ کوچۀ جنان و شبِ دیگری مردم کوچۀ پشند را دعوت کنند .

البتّه برنامه­ ریزی می ­خواهد که مشکل به وجود نیاید ، مثلاً تداخل نشود ، آیا یک شب مردها را دعوت کنند و یک شب هم زنها را یا ... . به هر حال رعایتِ آدابِ مهمانداری شود .

10ـ امسال در روزِ تاسوعا دسته­ های عزاداری از سه محلّ به سرسنگ رفتند و کنارِ مسجد جامع با هم نوحه خواندند و سینه یا زنجیر زدند . برای اوّلین بار خوب بود ولی برای سالهای بعد باید اشکالات و ناهماهنگیهایش برطرف شود .

11ـ آقای حسن آدینه مدّاحی می ­کند صدای گرمی هم دارد ، در روزِ تاسوعا و عاشورا هم خاموش نبود ، بهتر است این دوستِ عزیز در این فاصلۀ یک ساله دنبالِ مطالب و اشعارِ غنی باشد تا نتیجۀ مطلوبتری حاصل شود . البتّه بعضی شبها هم به حسینیّۀ محلّ پشند آمد .

12ـ فرومد افرادِ تحصیلکردۀ حوزوی و دانشگاهی و پژوهشگر اگر زیاد نداشته باشد ، کم هم ندارد . یعنی اینقدری هستند که بتوانند روستا را در زمینۀ امورِ لازم خودکفا کنند .

13ـ اگر برنامه­ ریزی باشد و کار برای آخِرین دقایق گذاشته نشود ، حوزویان و دانشگاهیان و پژوهشگران در موضوعاتِ مناسب مطلب برای ارائه در این شبها آماده کنند و در حسینیّه ­های هر سه محلّ بیان کنند .

14ـ خانمها هم به جای اینکه مستمعِ تنها باشند می ­توانند مطلب آماده کنند و حدّاقل در جمعِ خانمها بیان کنند .

15ـ اگر فرومدیها خودشان به فکر برخیزند و همانطور که تغذیّۀ جسم را در این ایّام بهاء می ­دهند در فکر تغذیّۀ جان هم باشند ، آیا نیازی به دعوتِ روحانی به عنوانِ مهمان هست ؟! دعوتِ سخنران به عنوانِ مهمان وقتی خوب است که از سرِ ضعف نباشد . گرچه وقتی سخنران نباشد چاره­ ای هم نیست .  

16ـ شبیه­ خوانی هم در روزِ عاشورا بحثِ خودش را دارد ، کسانی که نقش بازی می ­کنند با اینکه آموزش ندیده­ اند و به تجربه آموخته ­اند ، انصافاً خوب اجرا می ­کنند ، اگر کم و کاستی هم در اجرا داشته باشد ، قابلِ رفع است .

17ـ در موردِ متن تعزیه­ خوانی سخن فراوان است . از بازیگرانِ نقشها هم این توقّع نیست ، آنها هم داعیّۀ این را ندارند ، آنها بازیگرند ، اگر متنِ بهتری در اختیارِ آنها قرار گیرد ، طبیعتاً آن را می­ خوانند . بعضی از مطالبی که خوانده می ­شود در شأنِ آن پیشوایان و شُهدای راهِ حقّ و فضیلت نیست و چه بسا اهانت باشد فقط گویندگان قصدِ توهین ندارند و گرنه محتـوا شائبۀ توهین ­آمیز بودن دارد . ( نقـدِ محتـوایی آن فرصتِ خودش را می­ طلبد که اِن شاءَ الله برای موقعیّتِ خودش )

18ـ اصلاح و تهیّۀ متنِ بهتر کار آن تحصیلکرده ­هاست ! چه بسا باید گفت : وظیفه و تکلیفِ آنهاست ! فرض را بر آن بگیریم که یک نفر به متنی که خوانده می ­شود اشکالِ منطقی و بایسته می ­گیرد ، آن موقع از این تحصیلکرده­ ها پرسیده می ­شود که : اینها چیست که خوانده می ­شود و شما هر سال گوش می ­دهید و در پیِ اصلاح آن بر نمی آیید ؟ اینجاست که باید گفت : خداوندِ علم را چون به اسارت بَرند شرمساری بیش بَرد .

19ـ مکانِ شبیه هم اصلاً مناسب نیست باید جایی باشد که مردم راحت بنشینند و بتوانند ببینند و امکاناتِ خدمات دهی بهتری فراهم باشد .

20ـ هر سال سبزپوشان در مقابلِ سرخپو­شان رَجَز می ­خوانند که من دمار از روزگارتان در می ­آورم ، من به رستم گفته­ ام ؛ زکّی ! هنوز به میدان نیامده ، می ­افتد و فریادش بلند است که : ای عمو به فریادم برس ! در روی منبر گفته می ­شود که ابوالفضل دوازده هزار نفر را کُشت !!!! امّا واحسرتا از اینکه حتّی یک نفر از سرخپوشان کُشته شود . من که از دورۀ کودکی حتّی ندیده ­ام که یک بار یک نفر از سرخپوشان به قولِ ما فرومدیها « دِ کُوپ اُوفتِه » !

ـ چهل ستون که شنیده­ اید ، در واقع بیست ستون است ، بیست ستون هم در آب دیده می ­شود و چهل ستون می­ شود . شما این بیست نکتۀ مشفقانه را به روشنای آب ببینید و برایش چاره ­ای بیندیشید و هر کدام نکته ­ای بر آن بیفزایید تا چهل نکته شود !     

روز دانشجو و سخنرانی روحانی

به گزارش جهان به نقل از تسنیم، مراسم بزرگداشت روز دانشجو(۱۶ آذر) دقایقی پیش با حضور حجت‌الاسلام  

حسن روحانی رئیس‌جمهور در سالن همایش‌های رازی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران آغاز شد.

این مراسم با حاشیه‌هایی به شرح ذیل همراه است:

*براساس اعلام روابط عمومی ریاست‌جمهوری خبرنگاران رسانه‌های جمعی می‌بایست از ساعت ۸ صبح در محل تعیین شده حاضر می‌شدند تا با خودروهای تعیین شده به دانشگاه علوم‌پزشکی ایران که محل برگزاری روز دانشجو بود، می‌رفتند.

*مراسم امسال روز دانشجو دومین مراسمی است که روحانی به عنوان رئیس‌جمهور در آن سخنرانی می‌کند و سال گذشته نیز مراسم روز دانشجو با حضور رئیس‌جمهور در دانشگاه شهید بهشتی برگزار شد.

*اکثر رسانه‌ها و خبرگزاری‌ها از ساعت ۹:۳۰ برای پوشش برنامه روز دانشجو در سالن همایش‌های رازی دانشگاه علوم‌پزشکی ایران حاضر بودند.

*مسئولان برگزاری مراسم در درب ورودی دانشگاه شاخه گل‌های رز در اختیار دانشجویان قرار می‌دادند

*نماهنگ "یار دبستانی من" در محوطه دانشگاه علوم‌پزشکی ایران پخش می‌شد.

*روحانی راس ساعت ۱۰:۰۵ وارد سالن همایش‌ها شد.

*وزرای علوم و بهداشت، حسین فریدون و حسام‌الدین آشنا رئیس‌جمهور را در بدو ورود همراهی می‌کردند.

*تعدادی از دانشجویان هنگام ورود روحانی به سالن شعارهایی از جمله سلام بر خاتمی درود بر روحانی، سلام بر موسوی درود بر روحانی سر می‌دادند که متعاقب آن نیز تعداد دیگری از دانشجویان شعار موسوی قاتل است محاکمه‌اش واجب است سر دادند.