صفحه 292 قرآن

کافی است که خدا میان من و شما [در صدقِ نبوتم] شاهد باشد؛ چون او به بندگانش آگاه و بیناست. (۹۶)

با مدد از وجود نازنین امام رضا علیه السلام آخرین آیه فکر می‌کنم یک دارویی است برای همه‌ی امور زندگی ما «شَهِیدًا بَیْنِی وَبَیْنَکُمْ»

  من حس می‌کنم باور به خدا هم در انجام واجبات به ما قوت می‌دهد دیگر مهم نیست برای ما که مردم بپسندد یا نپسندد انگ بزنند یا نزنند در ترک محرمات هم به ما حیا می‌دهد

باور داریم خدا دارد ما را نگاه می‌دهد در مصیبت‌ها هم به ما استقامت می‌دهد

«إِنَّهُ کَانَ بِعِبَادِهِ خَبِیرًا بَصِیرًا» زینب کبری در انجام تکالیفش کم نیاورد در گناه هایی که دشمن داشت زمینه اش را فراهم می‌کرد هیچ اعتنایی نکرد در مصیبت‌ها هم کم نیاورد فقط به دلیل این که می‌دانست خدا دارد نگاه می‌کند

ما هم این طور نگاه کنیم انجام واجبات مان قشنگ ترک محرمات مان به زیبایی و استقامت در برابر مشکلات ما زینب گونه انجام خواهد شد.

معنای امر به معروف و نهی از منکر، شرایط و مراحل آن ،و روش‌ها

معروف یعنی شناخته‌شده و منکر یعنی ناشناس؛ آنچه را که دین به رسمیت می‌شناسد و قبول دارد، اینها معروف است؛ آنچه را که دین به رسمیت نمی‌شناسد و انکار می‌کند و نهی می‌کند، اینها منکر است؛ یا به تعبیر خیلی ساده‌تر، همه‌ی خوبی‌ها در حوزه‌ی دین، اینها معروف است و تمام زشتی‌ها و بدی‌ها منکر است؛ و در اصطلاح فقهی به مجموعه‌ی واجبات و مستحبات، معروف گفته می‌شود و محرمات و مکروهات، منکر است. گرچه در مرحله‌ی اول، امر به واجبات و نهی از محرمات و معاصی و گناهان مطرح است؛ اما امر به مستحبات و نهی از اعمال مکروه، آن هم مستحب و خوب است.