در تکمیل فرمایش دوستی که نوشته اند :
« راحت طلبی معضل مهمی است که گریبانگیر جوانان جامعه شده است . امروزه دیدگاه جوانان این است که با آسانترین و سریعترین راه ممکن به هدف خود برسند . شاید فعالیتهای نهادهای آموزشی – فرهنگی برای جوانان سودمند و کارساز نیست . بروز این بینش بین فرزندان ما نسبت به زندگی نشان دهنده تخریب ارزشهای فرهنگی نیاکامان در جهت رشد فرهنگ مصرف زدگی و راحت طلبی در جامعه امروز است . انسانها برای رسیدن به اهداف عالی و کسب موقعیتهای شغلی ، اجتماعی به تلاش و چشتکار خستگی ناپذیر نیاز دارند . به دست آوردن موقعیتهای بزرگ مستلزم خطر کردن است ، بنابراین تفاوت میان اشخاص موفق و اشخاصی که موفقیتی کسب نکرده اند به علت اختلاف در استعداد و بهره هوشی نیست بلکه به مقدار تلاشی است که به کار میگیرند . انسا نها در زمان فراغت از کار از بی تحرکی احساس شادی میکنند و این احساس تنها پس از گذراندن اوقاتی پر تلاش به آنان دست می دهد . رفاه بی وقفه آدمی را بی ثمر می سازد . و آرامش زاییده آسایش نیست . راحت طلبی بعنوان یک پدیده اجتماعی در قرن بیستم ظاهر شد. ظهور بی رویه راحت طلبی در سطح جامعه یک آسیب اجتماعی است که مستلزم شناخت علمی و سپس درمان اساسی می باشد گاهی جوانان شاهد کسب ثروتهای هنگفت و مسئولیت های مهم ، تنها بر اساس روابط در افراد خاصی هستند بنابراین ترجیح میدهند جهت بر طرف کردن نیازهای اساسی خود راههای میان بر را برای رسیدن به رفاه زود هنگام انتخاب کنند . سیستم تعلیم و تربیت ما نیز علمی - کاربردی نست و بیشتر ذهن را پرورش می دهد و جوانان س از اتمام دوره تحصیل ، حالت منفعل پیدا می کنند . گاهی نیز راحت طلبی از طریق ژنتیک منتقل می شود . یکی دیگر از عوامل تنبلی هویت یابی است بعضی افراد برای شروع یک کار ضعف دارند . یعنی تا همه شرایط فراهم نشود هیچ کاری را شروع نمیکنند . و فضای کسالت بار و نداشتن شور و نشاط نیز باعث تن پروری و راحت طلبی می گردد »
باید بگویم :
راحت طلبی امروزین از چند عامل درونی و بیرونی نشات می گیرد: از یک طرف : تکنولوژی و ابزار آن کارها را آسانتر نموده است و فرصت و مجال بیشتری برای بهره بردن از زندگی به افراد جامعه داده است. و از طرف دیگر بحرانهای اجتماعی و ضعف مبانی فرهنگی باعث گردیده است تا اشخاص تمایل کمتری به کار و کوشش داشته باشند. چرا که مشاهده می کنند که افرادی حتی بدون تلاش هم توانسته اند موقعیت اجتماعی ممتازه فراهم کنند. در اینجا مجال باز کردن بحث را ندارم. بلکه می خواهم به یک جنبه خاص از این روحیه تن آسائی اشاره کنم و بگذرم.
این روزها با افزایش آمار فارغ التحصیلان دانشگاهی ، جامعه فرهنگی شاهد افزایش سرقت علمی و تحقیقات سفارشی هم شده است. پایان نامه نویسی به قیمت مصوب و توسط موسسه تایپ و حروفچینی مقابل درب دانشگاه تهران و یا انجام پروژه های دانشجوئی و حتی تحقیقات اساتید با استفاده از کپی کردن مطالب از اینترنت و نرم افزار و اجیر کردن دانشجویان بیکار و... نمونه ای از این معضل تاسف بار است. وقتی برای دانشجوئی حکایت از استادان سختکوش ادوار پیشین می کردم که تا نیمه های شب به مطالعه و پژوهش مشغول بودند و با کمک چراغ نفتی و حتی مطالعه در زیر نور ماه پیگیر تحصیل و تحقیق بودند، زهر خندی زد و به سادگی گفت : زمانه عوض شده است! آری به درستی که درست گفت! اگر محققان و دانشوران سالهای نه چندان دور به آن صعوبت و دشواری درس می خواندند و آثار ماندگار تالیف می نمودند، به خاطر تنگناهای تکنولوژیکی روزگارشان بود .یعنی نداشتن چراغ مطالعه، فقدان کامپیوتر و اینترنت، نبود تایپیست و منابع دیجیتال و..اما این یک روی سکه است.
در روی دیگر سکه ، داشتن امکانات الکترونیکی باعث شده تا افراد به عذر پیشرفت و تسهیلات نو، از تلاش جدی و مطالعه درخور غافل بمانند. تا جائی که بی رغبتی خود را به مطالعه و تحقیق با معاذیر بی جا و نا به جا توجیه کنند. دیده شده است که دانشجویان به کتابخانه مراجعه کرده و از کتابدار می خواهند تا موضوع تحقیقی را ( صرفاً برای رفع تکلیف) به آنها پیشنهاد کند و خود کتابدار نیز مواد لازم را برایشان فراهم کند. آنها حتی حس مراجعه به برگه دانها یا رایانه کتابخانه را ندارند و فقط زمانی در کتابخانه پیدا می شوند که خوابگاه دانشجوئی برایشان محیط مناسبی جهت مطالعه شب امتحان! نیست!! لذا چندی نخواهد گذشت که دانشجویان مکلف به ارائه تحقیق و استادان گرفتار مشغله های تدریس به کتابداران مراجعه کنند و سفارش پژوهشی مشخص را بدهند و پس از پرداخت هزینه مقرر ، پروژه یا کتابی را تحویل بگیرند. زحمتی به وسیله کتابدار امروز و به کام محقق فردا !!
استعداد تحصیلی یکی از دروس بخش عمومی آزمون کتبی دکتری نیمهمتمرکز است که به سنجش توانایی ذهنی و درک داوطلبین، قدرت تحلیل و استعداد آنها میپردازد.
این بخش از آزمون دکتری، در بسیاری از گروهها، از چهار قسمت اصلی تشکیل شده است:
در قسمت اول که مربوط به درک مطلب است، دو متن آورده شده و سپس سؤالاتی از هر یک از آنها مطرح شده است که باید با استنتاج و استنباط کردن متنها به آنها پاسخ داد.
در قسمت دوم که سؤالات منطقی مطرح شده، یک متن نسبتاً کوتاه در هر سؤال وجود دارد که با توجه به آن یک پرسش طرح شده است. برای پاسخگویی به این نوع سؤالات باید با توجه به واقعیتهای موجود در متنِ سؤالات و تجزیه و تحلیل آنها، پاسخ صحیح را پیدا کرد.
در قسمت سوم توانایی تحلیلی داوطلبین مورد سنجش قرار میگیرد. در این بخش برای چند متغیر که در صورت سؤال تعریف شدهاند، قوانینی وضع شده و داوطلبین باید با توجه به شرایط ذکر شده، حالتهای مختلف قرارگیری متغیرها را پیدا کنند.
قسمت چهارم سؤالات این مبحث از کنکور دکتری مربوط به سؤالات کمی، شامل مقایسههای کمی، استعداد عددی و ریاضیاتی و حل مسأله و … است. برای این قبیل سؤالات، در ابتدای هر سؤال دستورالعمل ویژهای ذکر شده که با به کارگیری هوش و دانش ریاضی خود توانایی پاسخ دادن به آنها را خواهید داشت.
سؤال مهمی که همیشه برای داوطلبان آزمون دکتری مطرح بوده این است که آیا مطالعه این درس ضروری است و آیا خواندن این درس تأثیری در نمره نهایی آنها دارد یا نه. در واقع نام خاص این درس این ذهنیت را برای برخی از داوطلبان ایجاد کرده که این بخش از آزمون تنها به سنجش هوش و استعداد داوطلبان می پردازد و خواندن آن تأثیر خاصی ندارد و نخواندن آن هم مشکلی ایجاد خواهد نکرد.
حقیقت آن است که پاسخ دهی به سؤالات این درس نیز همانند بسیاری از دروس دیگر نیازمند یادگیری مهارت های خاص خود است و این مهارت ها نیز جز با مطالعه و تمرین حاصل نخواهند شد. شکی نیست که برخی از داوطلبان بدون مطالعه این درس توانسته اند نمرات متوسط به بالایی کسب نمایند اما نمی توان این واقعیت را نادیده گرفت که اگر این داوطلبان نیز وقت مناسبی به این درس اختصاص داده بودند می توانستند نمرات بالاتری به دست آورند.
ذکر این مطالب برای زیر سؤال بردن نام این عنوان درسی نیست. برای پاسخ دادن به این سوالات قطعاً به استعداد فردی نیز نیاز است و برخی با وجود مطالعه این درس باز هم نمی توانند نمره مناسبی از آن کسب نمایند. اما وجود این عده قلیل نباید موجب زیر سؤال بردن اهمیت مطالعه برای این درس شود.
استعداد تحصیلی در آزمون دکتری دارای ضریب یک است و در حدود ۱۷ درصد در نتیجه نهایی آزمون کتبی مؤثر است. ضمن آنکه هستند رشته هایی که به علت سادگی یا دشواری سؤالات تخصصی، این سؤالات عمومی هستند که نقش تعیین کننده ای در رتبه داوطلبان پیدا می کنند.
نکاتی برای مطالعه درس ریاضی
*******************************************
1.ریاضی را به خاطر یادگرفتن علم ریاضی بخوانید؛ برای گرفتن نمره، تشویق شدن توسط دبیر
و خانواده، فرار از تنبیه و ... روش های آسانتری هم هست. با خود بگویید: من هم می توانم در
درس ریاضی ام موفق باشم.
2.در هر قسمت برای مطالعه خود، هدفی تعیین کنید. مثلا: من می توانم در نیم ساعت، درس
اول شمارنده ها را یاد بگیرم. خواهید دید برای یادگیری آن نیم ساعت هم زیاد است.
3.طبق برنامه ریزی درس بخوانید. در هر نیم ساعت، پیشرفت خود را بررسی کنید و تا می
توانید از وقت خود به خوبی استفاده کنید. برای دفعات اول رعایت این قسمت شاید برایتان
مشکل باشد.
4.همواره مطالعه خود را با کتاب درسی شروع کنید. کتاب درسی همیشه بهترین روش
یادگیری را در نظر می گیرد.
5.زیر نکات مهم خط بکشید و آن ها را چندین بار با خود تکرار کنید و بنویسید. در هر صفحه زیر
2 تا 3 عبارت خط بکشید و نه بیشتر.
6.تمام مثال های کتاب را حل کنید. ( یک بار مطالعه از رو، یک بار رونویسی، یک بار برای خود
نوشتن) روش مناسبی برای این کار است.
7.تمامی کار در کلاس ها و فعالیت ها را حداقل یک بار برای خود حل کنید. اگر نتوانستید دوباره
متن کتاب را بخوانید و اشکال خود را پیدا کنید. مسائلی که مشکل تر است 3 بار یا بیشتر حل
کنید.
8.اگر پس از مطالعه کتاب باز هم، مطلبی را یاد نگرفتید آن را علامت بزنید. اگر در منزل کسی
می تواند به شما کمک کند همان مطلب را و فقط همان مطلب را از او بپرسید. بقیه را خودتان
حل کنید. اگر کسی نمی تواند به شما کمک کند، همه مطالبی را که علامت می زنید حتما روز
بعد از همکلاسی خود یا دبیر بپرسید.
9.نبلی نکنید و تا می توانید بنویسید. برای هر صفحه از کتاب خود 2 یا 3 صفحه ( و شاید بیشتر)
در همان اندازه کتاب سوال حل کنید. پس برای 3 صفحه درس خود، باید حدود 7 صفحه کار کرده
باشید.
10.تمرینات کتاب را خودتان و بدون نگاه به حل آن حل کنید. پس از حل تمام یک صفحه تمرین،
پاسخ خود را با جواب قبلی مقایسه کنید. موارد اشکال دار خود را اصلاح کنید.
11.تمامی موارد بالا نباید بیشتر از یک ساعت برای هر درس طول بکشد. پس از آن می توانید
شروع به حل نمونه سوال یا برگه های امتحانی کنید.
12.در مطالعه بعدی همان درس و مرورآن، زمان مطالعه باید کمتر طول بکشد. اگر برای دفعه
قبل 60 دقیقه طول کشیده باشد برای بار بعد نباید بیشتر از 40 دقیقه زمان ببرد.
بارها شنیدهایم که دانشجو و یا همکاری میگوید: دیگرحال و حوصله خواندن این کتاب را ندارم یا هر چقدر میخوانم مثل اینکه کمتر یاد میگیریم یا ده بار خواندم و تکرار کردم ولی باز هم یاد نگرفتم. براستی مشکل چیست؟ آیا برای یادگیری درس واقعا باید ۱۰ بار کتاب را خواند؟ مطمئنا اگر چنین باشد، مطالعه کاری سخت و طاقت فرسا است. اما واقعیت چیزی دیگر است. واقعیت آن است که این گروه از فراگیران، روش صحیح مطالعه را نمیدانند و متاسفانه در مدرسه و دانشگاه هم چیزی راجع به چگونه درس خواندن نمیآموزند. برای داشتن مطالعهای فعال و پویا نوشتن نکات مهم در حین خواندن ضروری است تا برای مرور مطالب، دوباره کتاب را نخوانده و در زمانی کوتاه از روی یادداشتهای خود مطالب را مرور کرد. خواندن بدون یادداشت برداری یک علت مهم فراموشی است. روشهای صحیح مطالعه، مطالعه و یادگیری مزایای شیوه صحیح مطالعه: ۱- زمان مطالعه را کاهش میدهد. ۲- میزان یادگیری را افزایش میدهد. ۳- مدت نگهداری مطالب در حافظه را طولانیتر میکند. ۴- بخاطر سپاری اطلاعات را آسانتر میسازد. ۶ روش صحیح مطالعه ۱- خواندن بدون نوشتن: روش نادرست مطالعه است. مطالعه فرآیندی فعال و پویا است و برای نیل به این هدف باید از تمام حواس خود برای درک صحیح مطالب استفاده کرد. باید با چشمان خود مطالب را...........