کشش یا تراکشن عبارت است از اعمال یک نیروی مکانیکی روی بدن یا تلاش برای جداسازی سطوح مفصلی و کشش بافت نرم اطراف مفصل.
انواع کشش را می توان کشش دستی (Manual Traction) و کشش مکانیکی (Mechanical Traction) تقسیم نمود.
در کشش دستی اعمال نیروی کشش توسط تراپیست در جهت جدا سازی سطوح مفصلی است. این تکنیک را می توان در مورد ستون فقرات و دیگر مفاصل از جمله مفاصل محیطی بکار برد. در این نوع کشش میزان نیرو محدود به قدرت تراپیست است و اندازه گیری آن ممکن نیست.
در کشش مکانیکی اعمال نیرو توسط تجهیزات الکترومکانیکی اعمال می شود و میزان، جهت و زاویۀ کشش قابل اندازه گیری است. این نوع کشش بسته به زمان اعمال نیرو به انواع ثابت Static ، متناوب intermittent و متوازن Harmonic تقسیم می شود.
مرکز جامع توانبخشی دکتر فرخانی برای اولین بار در اصفهان جهت حصول نتایج درمانی بهتر، سیستم کشش در حین حرکت (Traction with Movement) را در اختیار بیماران قرار داده است. در این روش یک سیستم اتوماتیک برنامه ریزی شده، مطابق با نوع بیماری، تخت کشش و در نتیجه بدن بیمار را در 4 جهت حرکت داده تا یک کشش بسیار دقیق و منظم را به بیماران ارائه دهد.
مطالعات بسیاری کشش را جزء درمان های انتخابی دیسک های خفیف (Bulging or protrusion type ) ستون فقرات معرفی کرده اند. مکانیسم های توجیه کننده کاهش فتق، دیسک و جابجایی نوکلئوس به سمت مرکز دیسک به صورت زیر می باشد.
بدنبال استفاده از کشش و خلاء ایجاد شده موجب به داخل کشیده شدن هسته دیسک می شود. کشش لیگامان طولی خلفی موجب برگرداندن نوکلئوس به مرکز دیسک می شود. مطالعات با استفاده از روشهای تصویر برداری نظیر CT scan، MRI و دیسکوگرافی نشان داده اند که اعمال کشش با نیروی معادل kg27-55 می تواند منجر به کاهش بیرون زدگی دیسک به محل خود و بهبود علائم بالینی ناشی از فتق دیسک های شدید که کانال نخاعی را پر کرده یا کلینیکاسیون در آنها اتفاق افتاده است نیست.
کشش تحرک سگمان های حرکتی و کل ستون فقرات را افزایش می دهد. جداسازی سطوح مفصلی به میزان mm1-2 گزارش شده است. این جداسازی بصورت گذرا صورت گرفته و پس از پایان کشش سگمان های حرکتی به وضعیت اولیه برمی گردند. کاهش درد، پاراستزی و Tingling بدنبال کشش، ناشی از جداسازی سطوح مفصلی است.
دانسیته استخوانی بر اساس قانون Wolff در جهت نیروهای وارده بر آن افزایش می یابد ولی نمی تواند منجر به بهبود علائم بیماری شود.
نیروی لازم برای جداسازی مفاصل Facet در ناحیه کمری معادل 50% وزن بدن و نیروی لازم برای جداسازی Facet های گردنی معادل 7% وزن بدن است. این کشش می تواند موجب کمک به تغذیه غضروف مفصلی، کاهش فشار روی سطوح مفصلی، افزایش اندازۀ سوراخ بین مهره ای و کاهش فشار روی ریشه های عصبی گردد.
مطالعات EMG کاهش فعالیت و Relaxation عضلانی حین کشش را نشان می دهد.
کاربردهای بالینی کشش ستون فقرات در
آرتروز یا "استئوآرتریت"به تغعیرات "دژنراتیو"یا (DJD) به عبارت دیگر ، به سائیدگی در مفاصل اطلاق می شود.
شروع این تغعیرات معمولا در سنین جوانی در مفاصل فرد ایجاد می گردد که در بعضی مفاصل مثل شانه و زانو ابتدا بصورت نرمی غضروف مفصلی یا کندرومالاسی شروع شده که در صورت عدم درمان منجر به سائیدگی سطح مفصلی غضروفها یا استئوآرتریت خواهد شد
شکایت این بیماران بصورت درد با تورم و یا بدون تورم مفصل می باشد. اکنون دانشمندان ، طبق بررسی های آماری، نشان داده اند که در صد ایجاد تغعیرات دژنراتیو در افراد بلند قد غیر ورزشکار و با حجم عضلات کم، بیشتر از افرادی می باشد که دارای قد کوتاه و عضلات قوی و ورزشکارند، می باشد. چون عضلات قوی اطراف مفصل ، نقش حمایتی بسیار مهمی از مفاصل بازی کرده و عملا میزان سائیدگی مفصل را بسیار کاهش می دهند
امروزه بسیاری از جوانان از درد های مفاصل در سنین جوانی رنج می برند و این بدلیل کم تحرکی در زندگی ماشینی امروز است
البته لازم به ذکر است که اگر با بیماری مواجه شویم که از نرمی غضروفهای مفصلی و یا آرتروز مفصلی رنج می برد باید در انتخاب ورزش مناسب برای او بسیار دقیق باشیم و بجای انجام ورزش های دینامیک که با حرکات شدید مفاصل توام می باشند ، وی را تشویق به انجام ورزشهای استاتیک نمائیم . یعنی در حالتی که مفاصل تقریبا ثابت می باشند ، بیمار اقدام به انقباض و ورزش دادن عضلات اطراف مفصل بنماید و از انجام هرگونه حرکت سریع مفصل و یا مفاصل مبتلا پرهیز نماید
درمان آرتروز در طب غربی شامل داروهای ضد درد استروئیدی و غیر استروئیدی و نیز گلوکز امین و کندروتین که از مواد تغذیه کننده غضروفها بوده و پیشرفت آرتروز ها را به تاخیر می اندازد، می باشد
اما عوارض جانبی این دارو ها روی کبد ، کلیه و سایر ارگانهای داخلی بیمار زیاد می باشد و نیز درموارد متوسط و شدید بیماری، داروها به خوبی قادر به کنترل بیماری نمی باشند