مئگه گپ از گپ میایَه آلا کِه گپ از دو قپه ای پیش بیومه، وَیاد خاطره بیَفتیدو که وَر شما نقل مِئنو. البته ای خاطره مربوط وَ سی سال پئش استَ یَگ روزِه دَم دَم غروب رَفتَدو خونه خلَکه خَه که امسایه شو یگ خانواده ترکمن بودَک زن امسایه نمِفَمو وَر سَرِ چِئزِه خِِه خلَکِه مَه سَر صدا دِشت. اَرکه و لبظ خودخَه گَپ مِئزَه. خلَکه مَه که ترکمنی نمِفَمی فِکر مِئکه که اونَه دو مِئده مِئخواست وَ او حالی کنه که مفمو که تو دو مِئده و وَر اَمی مثلاً و فارسی داد بزَه که خانوم خانوم چرا داو میدی!