یوبوت (U-Boot) محصولی پلاستیکی است جهت اجرای سقف ساختمانها به شیوه دال دو طرفه می باشد به طوریکه از دو دال بتونی در بالا وپایین سقف تشکیل می گردد که قطعات یوبوت در بین این دو قرار می گیرند و توسط تیرهای بتن آرمه نسبتآ کم پهنا به هم متصل می گردند .
از ویژگی های یوبوت احاطه شدن آن در داخل بتن با شبکه های میلگرد سقف است که باعث بوجود آمدن نیروهای دو طرفه عمود بر هم می گردد و کاهش به سزای مصرف میلگرد را در پی دارد.
سایز بندی متفاوت یوبوت (از 13 تا 56 سانتی متر) ، دستیابی به سختی مطلوب را با وزن کمتر امکان پذیر می نماید و از سوی دیگر سختی بالای سقف اجرا شده با یوبوت امکان حذف تیرهای آویزدار و نیز اجرای بازشوهای بدون ستون را فراهم و دست مهندسین معمار و محاسب را در اجرای نقشه های معماری باز می گذارد تا مطابق درخواست کارفرما و نیاز پروژه با آزادی بسیار زیاد عمل نمایند
آیین نامه بتن ایران (آبا) در مورد زنگ زدگی میلگرد ها می نویسد:
4-8-1 میلگردهای فولادی را باید در محلهای تمیز و عاری از رطوبت انبار کرد تا از زنگ زدگی و کثیف شدن سطح آنها جلوگیری گردد.
4-8-2 میلگردهایی که تا حد پوسته شدن زنگ زده باشند بویژه میلگردهایی که بطور موضعی و عمیق دچار خوردگی شده اند، بدون انجام آزمایش و حصول اطمینان از انطباق مشخصه های آنها با مشخصه های مورد نظر و در نظر گرفتن کاهش احتمالی سطح مقطع ، قابل استفاده در بتن آرمه نمی باشند.
بنابراین مطابق آیین نامه بتن ایران در صورتی که زنگ زدگی منجر به پوسته شدن و یا خوردگی عمیق نشده باشند مصرف آرماتور در بتن بلامانع است.
دراین دومورد ممنوعیت نیز بحث بر سر آن است که آیا میزان کاهش سطح مقطع منجر به کمتر شدن میزان سطح مقطع مورد نیاز در طراحی شده است یا خیر؟
بسیاری از اعمال نظر های سلیقه ای مربوط به بند اول میشود که در آن تاکید شده باید از زنگ زدگی میلگرد جلوگیری نمود. اما همانگونه که مشاهده میشود ،حکم ممنوعیت مصرف تنها برای میلگردهای پوسیده صادر میگردد.
این آیین نامه در فصل هشتم خود میگوید:
8-1-4-4 : میلگردها نباید در معرض هیچگونه آلودگی با اثر زیان آور بر چسبندگی آنها از قبیل گل، روغن و سایر پوششهای غیر فلزی مضر قرار گیرند.
این بند در خصوص زنگ زدگی صحبت نمیکند لیکن به عنوان یک قاعده کلی میگوید: میلگرد"نباید در معرض هیچ نوع آلودگی با اثر زیان آور بر چسبندگی" قرار گیرد. اما آیا زنگ زدگی کامل قشر رویه آرماتور موجب کاهش چسبندگی می گردد . در ظاهر بله اما به نظر میرسد که آزمایشات صورت گرفته بر روی آرماتور های زنگ زده خلاف این نظر را دارند. که در ادامه به بررسی و بازگوی پاره ای از این آزمایشات خواهیم پرداخت.
آیین نامه بتن ایران "آبا" در فصل هشتم آورده است:
8-1-4-5 : میلگردها نباید در معرض خوردگی ، به میزانی که به کاهش سطح آنها منجر شود قرار گیرد.
در این بند آیین نامه به صراحت معیاری برای "نباید" خود بیان کرده است.
مشکل اینجاست که مرسوم شده با مشاهده آرماتورهایی که سطح رویه آنها دچار زنگ زدگی گردیده از برس کشی و در مواردی که زنگ منجر به پوسیدگی شده باشد سند پلاست را لازم میدانند . گرچه مورد دوم مطابق مقررات و الزامی است لیکن برای آرماتور زنگ زده ، برس نزدن بهتر از برس زدن است.
دومین مرجع تصمیم گیری در خصوص بتن، مبحث نهم مقررات ملی ساختمان میباشد.
در زیر بررسی میکنیم که آیا این مبحث استفاده از آرماتور زنگ زده را ممنوع ساخته است؟
فصل چهارم این مبحث نهم می نویسد:
9-4-13-1 : میلگردهای فولادی را باید در محلهای تمیز و عاری از رطوبت و گل وخاک و سایر آلودگی ها نگهداری کرد تا از زنگ زدگی و کثیف شدن سطح آنها جلوگیری شود.
همانگونه که مشاهده میشود این بند تکرار تلفیق دو بند 4-8-1 و 8-1-4-4 آیین نامه آبا می باشد. و مطلب تازه ای ندارد.
9-4-13-3: میلگردهای پوسته شده باید ماسه پاشی و پس از برآوردن ضوابط مذکور در بندهای 9-4-7 و 9-4-8 مصرف شود ، رفع پوسته ها با استفاده از برس سیمی و سایر روشهای مشابه مجاز نیست.
9-4-8-2 : در مورد میلگرد هایی که تا حد پوسته شدن زنگ زده باشد به ویژه میلگرد هایی که به طور موضعی و عمیق دچار خوردگی شده باشند باید پس از ماسه پاشی آزمایشات (الف) و (ب) بر روی نمونه های آنها انجام شود.
الف)آزمایش و کنترل مجدد موارد مذکور در بندهای 1 تا 5 فوق.(بند های 1 تا 5 مربوط به مشخصات مکانیکی میلگردها می باشد.
ب)اندازه گیری مجدد قطر اسمی میلگردها و مطابقت آن با رواداریهای مذکور در استاندارد 3132 ملی ایران.
همانگونه که مشاهده می شود مبحث نهم نیز ممنوعیتی برای استفاده از آرماتورهایی که به طور سطحی زنگ زده اند قایل نشده است.
اما چرا آیین نامه استفاده از آرماتورهای زنگ رده را ممنوع نکرده است؟
توضیح زیر از کتاب "دستنامه اجرای بتن" ¹ جهت روشن کردن مطلب انتخاب شده است:
" 3-5 حمل و انبار کردن آرماتورها
آرماتورها باید به روشی حمل و انبار شوند که دچار خمیدگی در خارج از صفحه شکل داده شده نگردند. آنها نباید مستقیما روی زمین انبار شوند.انبار کردن آرماتورهای فولادی در فضای باز باعث زنگ زدگی آنها در بیشتر موارد میشود. مناسب بودن آرماتورهای زنگ زده موضوع بحث برانگیزی طی سالهای گذشته بوده است.
مطالعات انجام شده تا سال 1920 نشان می دادند که یک لایه نازک زنگ یا پوسته اکسیدی محکم به جای اثرات زیان آور بر روی چسبندگی بین فولاد و بتن ، عملا باعث بهبود خواص چسبندگی فولاد می گردد.
پس از جنگ جهانی دو سری مطالعات اساسی نتیجه مذکور را مورد تایید قرار داد.B.R.C.A آمریکا مجموعه وسیعی از آزمایشات انجام داده و به این نتیجه دست یافت که حمل ونقل معمولی به خودی خود تمهید کافی برای آرماتور با سطح زنگ زده است و عملیاتی چون ماسه پاشی ، برس زدن آرماتور یا تمیز کردن توسط کرباس باعث ایجاد سطح چسبندگی بهتر نخواهد شد.
آزمایشات انجام شده در دانشگاه ویرجینیای غربی نیز تایید نمود که زنگ آرماتورها اثر معکوس بر روی چسبندگی ندارد.
هنگامی که آرماتور به نحو بسیار بدی زنگ زده باشند، سطح مقطع عرضی ممکن است به میزانی کاهش یافته باشد که آرماتورها جهت استفاده مناسب نباشند. این امر را میتوان با تمیز کردن و وزن نمودن یک قطعه از آرماتور جهت اطمینان از براورده شدن مشخصات کنترل نمود.