یک ماسک میوه ای مخصوص پوست های چرب

اگر پوست چرب یا مستعد آکنه دارید و احساس می کنید که پوستتان کسل کننده است ، این ماسک صورت جوان کننده خوبی برای پوست شما است.ما میوه کیوی و توت فرنگی را  به عنوان مواد تشکیل دهنده اصلی  استفاده میکنیم. این ماسک مخصوص کسانی است که پوست خیلی چرب  دارند اگر شما دانه های سرسیاه  یا آکنه یا جوش روی صورتتان دارید، این ماسک دست ساز  را هر روز استفاده کنید تا از شر آکنه خلاص شوید . این هم یک ماسک صورت خوب برای بهبود رنگ پوست است با استفاده منظم از آن زیبایی صورت خود را با شرایط آب و هوایی نامساعد تطبیق دهید. در طول فصل زمستان شما می توانید پوست کسل کننده و چرب خود را  تغییر دهید.

اول از همه کیوی تازه و توت فرنگی را  له کرده خمیری درست کنید. بدین ترتیب که 1 قاشق کیوی و 1 قاشق توت فرنگی له شده را باهم ترکیب کرده 1 قاشق چایخوری پودر چوب صندل اضافه کنید در نهایت 1 قاشق چای خوری خاک رس را به آن اضافه کنید. همه مواد را خوب مخلوط کرده تا خمیر صافی شود بمنظور انسجام میتوانید کمی آب هم اضافه کنید.

قبل از رفتن به رختخواب  اول آرایش صورت  را  پاک کرده و  صورت خود را تمیز کنید. همچنین با آب ولرم بشویید و  خشک  کنید.
دو بار در هفته  این کار را انجام دهید. این ماسک جوان کننده است بخصوص برای پوست های چرب بسیار مناسب است. کیوی و توت فرنگی حاوی مواد مغذی مفید و ضروری سلامت پوست ما  هستند. پوست  را تغذیه میکنند رطوبت پوست  را متعادل نگه می دارد.  سلول های  مرده  پوست و ناخالصی ها را از بین می برند. منافذ  مسدود پوست را پاک کرده و   آکنه و  جوش را از بین می برد.  استفاده منظم آن  رنگ پوست را روشن میکند. چربی پوست را متعادل میکند.

منبع : http://30r30.ir

گاهی پروانه ها هم...

                                        گاه می رویم تا برسیم.کجایش را نمیدانیم.فقط میرویم تا برسیم
                                                  بی خبر از آن که همیشه رفتن راه رسیدن نیست.
                                                 گاه برای رسیدن باید نرفت.باید ایستاد و نگریست
                                            باید دید. شاید رسیده ای و ادامه دادن فقط دورت می کند
                                                        باید ایستاد و نگریست به مسیر طی شده
                                                                  گاه رسیده ای و نمی دانی
                                                   و گاه در ابتدای راهی و گمان می کنی رسیده ای
                                                             مهم رسیدن نیست.مهم آغاز است
                                                                 که گاهی هیچ وقت نمی شود
                                                            و گاهی می شود بدون خواست تو

    پدرم می گفت تصمیم نگیر.اگر گرفتی شروع را به تاخیر انداختن
    نرسیدن است
    اما
    گاهی آغاز نکردن یک مسیر بهترین راه رسیدن است
    گاه حتی لازم است بعد از نمازت فکر کنی و ببینی پشت سر
    اعتقادت چه می بینی ترس یا حقیقت؟
    گاهی هم درختی، گلی را آب بدهی، حیوانی را نوازش کنی
    غذا بدهی ببینی هنوز از طبیعت چیزی در وجودت هست یا نه؟

    یا پای کامپیوترت نباشی، گوگل و ایمیل و فلان را بی خیال شوی
    با خانواده ات دور هم بنشینید ، یا گوش به درد دل رفیقت بدهی و
    ببینی زندگی فقط همین آهن پاره ی برقی است یا نه؟

    شاید هم بخشی از حقوقت را بدهی به یک انسان محتاج تا ببینی
    در تقسیم عشق در نهایت تو برنده ای یا بازنده؟

    لازم است گاهی عیسی باشی
    ایوب باشی
    انسان باشی ببینی می شود یا نه؟

                       

    و بالاخره لازمست گاهی از خود بیرون آمده و
    از فاصله ای دورتر به خودت بنگری و از خود بپرسی که
    سالها سپری شد تا آن شوم که اکنون هستم آیا ارزشش را داشت؟

    سپس کم کم یاد میگیری
    که حتی نور خورشید هم میسوزاند اگر زیاد آفتاب بگیری
    باید باغ خودت را پرورش دهی به جای اینکه
منتظر کسی باشی تا برایت گل بیاورد.

    یاد میگیری که میتوانی تحمل کنی
    که محکم باشی پای هر خداحافظی
و یاد می گیری که خیلی می ارزی

    زیرا گاهی پروانه ها هم به اشتباه عاشق میشوند
    و به جای شمع ، گرد چراغهای بی احساس خیابان می میرند

منبع : http://30r30.ir