حمید رسایی خطاب به رئیس‌جمهور

حمید رسایی خطاب به رئیس‌جمهور: اگر نشریه هتاک فرانسوی، کاریکاتور شما را کشیده بود، به ظریف اجازه می‌دادید به فرانسه برود؟

نطق جنجالی نمایده مردم تهران و مدیر مسئول 9دی در مجلس :
در زمان پهلوی، آمریکایی‌ها اجازه نمی‌دادند که شاه با سفیر ما ملاقات کند اما در این 35 سال ما کشوری شده بودیم که وزیر ما اجازه ملاقات به رییس‌جمهور آمریکا نمی‌داد. در این دو سال چه شده که افتخار ما این است که با شیطان بزرگ قدم بزنیم؟ والا اگر بمیریم جا دارد.
• به گزارش پایـگاه جوان انقلابی به نقل از ایسنا ؛ حجت‌الاسلام حمید رسایی، نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی با انتقاد از پیاده‌روی ظریف با وزیر خارجه آمریکا در ژنو گفت که در این دو سال چه شده که افتخار ما این است که با شیطان بزرگ قدم بزنیم؟
ـ
رسایی در تذکری شفاهی در جلسه علنی امروز مجلس شورای اسلامی گفت: نشریه هتاک فرانسوی به رسول خدا توهین می‌کند و بعد از آن نخست‌وزیر فرانسه بعد از جلسه هیات دولت این تصویر توهین‌آمیز را رو به دوربین‌ها می‌گیرد. همچنین دولت فرانسه از آن نشریه حمایت مالی می‌کند. تصویری توهین‌آمیز که در تیراژی پنج میلیون نسخه به پنج زبان به چاپ می‌رسد و توزع می‌شود.
ـ
وی افزود: متأسفانه در این شرایط وزیر امور خارجه جمهوری اسلامی ایران اول با یک جانی به نام جان کری پیاده‌روی می‌کند و بعد می‌گوید آقای کری پیشنهاد کرد که من به فرانسه بروم آن هم درست در زمانی که دولت فرانسه از این هتاکی در حال حمایت بوده است. ما را چه می‌شود؟ کجاست عزت، کجاست غیرت؟

 

 

 

خدیجه کبری سلام الله علیها

به مناسبت سالروز ازدواج پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله و حضرت خدیجه کبری ؛

خدیجه! و کجاست مثل خدیجه؟
روزى رسول‏ خدا (ص) به اصحاب فرمود:

از مردان، تعداد بسیارى به کمال رسیدند و ازمیان زنان به کمال نرسیدند

مگرمریم دختر عمران، آسیه دختر مزاحم زن فرعون، خدیجه دخترخویلد و فاطمه دخترمحمد.

سالها بعد از رحلت حضرت خدیجه (س) وقتى خواستند خبرخواستگارى على(ع) از فاطمه(ع) را به اطلاعش رسانند، گروهى از زنان به نزدش آمده، گفتند:

با پدرو مادرهایمان فدایت‏ شویم اى رسول‏ خدا (ص)، براى کارى جمع‏ شده‏ ایم که اگر خدیجه زنده‏ بود

چشمش روشن مى‏ شد. تا نام خدیجه برده‏ شد، پیامبرگریست. ام‏ سلمه پرسید براى چه مى‏ گریید؟

فرمود:
«خدیجه واین مثل خدیجه صدقتنى حین یکذبنى الناس وایدتنى على دین الله واعانتى علیه بمالها ان الله عزوجل امرنى ان ابشر خدیجه بیت فى الجنة من قصر الزمرد لاصعب فیه ولانصب.»
خدیجه! و کجاست مثل خدیجه؟ زمانى که مردم تکذیبم کردند تصدیقم کرد.

بردین خدا یاریم نمود. و با مالش به کمکم شتافت.

خدا به من فرمان‏ داد تا او را به قصرى زمردین بهشتى که سختى و محنت در آن نیست ‏بشارت‏ دهم.

حرم کجاست ؟

حرم کجاست ؟ خانه ی دوست کعبه ، مدینه النبی ، نجف اشرف ، قبله ی دلها کربلای معلا ،کاظمین ،مشهد الرضا علیه آلاف التحیه والثناء ، سامراء ،حرم کجاست ؟ آنجا که خورشیدی یا ستاره ای به هدایت نسل آدم  ایستاده تا تقرب و وصل حضرت دوست را آسان کند . حرم کجاست ؟  نص صریح معصوم است که شهر مقدس قم حرم اهل بیت است ،و جعفربن موسی الکاظم (ع) در شهر مقدس پیشوا و احمد بن موسی الکاظم (ع)که چلچراغ هدایت را روشن نگه داشته اند تا مبادا سالکی به گمراهی رود . حرم کجاست ؟ منزل امید واران ، شفا خانه ی دردمندان  ، آخرین ملجاء حاجتمندان ، که با هزار امید دل خود را به ضریح دخیل میبندد . حرم کجاست ؟ آنجا که هر دل طوفان زده به ساحل آرامش میرسد و هر مضطربی مطمئن میشود ./منبع:کبوتران حرم پیشوا

ما نان به نرخ روز، نخوردیم

روزی گذشت «گرمی و سردی چشیده» ای
فریادِ شوق بر سر هر کوی و بام خواست!

پرسید زان میانه یکی کودک یتیم
اسبابِ شوق چیست؟ مگر مرد، پادشاست؟!

نزدیک رفت پیرزنی گوژپشت و گفت
ساکت شو بچه! مرد، حسابش ز ما جداست

ما جمعِ زار، «تازه به دوران رسیده» ایم
این مرد، سالهاست که با قصّه آشناست

هر دفعه می‌دوی وسطِ شوق مان چرا؟
لال است هرکه می‌شنود حرف و بی صداست؟!

داری سئوال؟ «خوب به جهنم»! نگو! نپرس!
پرسش نه کارِ تازه به دوران رسیده هاست

«فریادِ شوق» سر بده ای کودک یتیم!
کز «حالِ خوبِ ما» همه ی حالها جداست!

ما نان به نرخ روز، نخوردیم اگر هنوز
مشکل ز ماست، قیمتِ نان صحبتش سواست

اصلا چرا تو دلنگرانی عزیز من!
هی! وایستا! فرار نکن! مقصدت کجاست؟

آقا! «شناسنامه» ی این کودکِ یتیم
یکبار، از برایِ همیشه، ببین کجاست؟

فورا خبر بدید بیایند و چِک کنند
این از کجاست «تغذیه» گردیده، رویِ پاست؟

الحق که داستان عجیبی است، میرسند،
الساعه هر کجا که امیدی در آن به پاست!

مردم! همیشه گفته ام اینرا، که این زمان،
دورانِ گفتگو و سئوال و جواب هاست

اما نه اینکه «تازه به دوران رسیده» ها
یک دفعه یادشان برود «جایشان» کجاست

تا هر زمان که «تازه به دوران رسیده» ایم
«ابرازِ شاد بودن از اوضاع» نقشِ ماست

آن «نوجوان» که نق بزند مُفت، «کاسب» است
آن «پیر» اگرکه نقد کند، «مثلِ بچه ها»ست!

بر قطره ی سرشکِ بزرگان نِگه کنید
تا بنگرید پستیِ این «بچه» تا کجاست!!

محمدحسین امینی: شعر طنزی درباب نوع برخورد دولت اعتدال با منتقدان

داروی رفع نگرانی ها

وبلاگ آرامش کجاست نوشت:

غالب خانواده ها دنبال راه چاره ای برای نگرانی های خود هستند و می خواهند فرزندشان از آسیبهای اجتماعی، انحرافات جنسی، روابط حرام و ... در امان باشد و مدام از خود می پرسند راه چاره چیست؟

وبلاگ آرامش کجاست نوشت:

http://harfema.ir/10905

بیشتر بخوانید