ستاره ها

سِتاره یک گوی بسیار داغی از پلاسماست که به خاطر نیروی گرانش در یک جا متمرکز شده‌است. بعضی از آنها از جمله پدیده‌های آسمانیاند که برخلاف سیارات خود منبع انرژی محسوب می‌شوند.و خورشید به عنوان نزدیکترین ستاره به زمین، منبع بسیاری از انرژی‌های روی زمین است. چگالی گازهای آنها بعلت فشار زیاد از چگالی گازها در سطح زمین زیادتر است. آنها در فضا حرکت می‌کنند اما بعلت محسوس نبودن ظاهری این حرکت در فاصله بسیار زیاد، نسبت به سیارات به ثابت مشهورند. رصد آنها موجب به وجود آمدن صور فلکی شده‌است و برای فهرست کردن آنها کاتالوگ‌های ستاره‌ای به وجود آمده‌است.

ستارگان انواع مختلفی دارند از پیش‌ستاره‌ها که هنوز فشار کافی برای همجوشی هسته‌ای را ندارند تا ستاره‌های نوترونی که دوره تولید انرژی آنها پایان یافته‌است. نزدیکترین ستاره به زمین بعد از خورشید پروکسیما قنطورس است که در ۴٫۳ سال نوری از زمین قرار دارد.

واژه ستاره در زبان پهلوی به ریخت stârag و اَختَر آمده بود.

در ۲ ژانویه ۲۰۱۳ پژوهشگران و ستاره‌شناسان مؤسسه فناوری کالیفرنیا اعلام کردند که در کهکشان راه شیری به ازای هر ستاره دست کم یک سیاره موجود است. این موسسه تعداد سیاره‌های فراخورشیدی را ۱۰۰ تا ۴۰۰ میلیارد عدد، برآورد کرده است. پژوهش بر روی سیاره‌های ستاره کپلر ۳۲ نشان می‌دهد که سامانه‌های سیاره‌ای ممکن است الگو و قاعده‌ای برای ستاره‌های کهکشان راه شیری به شمار بروند.

ادامه مطالب درادامه مطلب

تماشا کنید: با WikiGalaxy ویکی پدیا را همچون کهکشان مجازی مشاهده کنید

 تماشا کنید: با WikiGalaxy ویکی پدیا را همچون کهکشان مجازی مشاهده کنید

ویکی کهکشان در حقیقت تصویرسازی چگونگی مصرف اطلاعات توسط کاربران است که توسط یک دانشجوی مهندسی فرانسوی Owen Cornec طراحی شده است. در این پروژه، ورودی‌های آنلاین به این دانشنامه‌، هر کدام تبدیل به یک ستاره می‌شود و شما را قادر می‌سازد در بین کهکشانی از اطلاعات گشت وگذار کنید.

قدیمی ترین پدیده جهان کشف شد

اخترشناسان معتقدند موفق به مشاهده قدیمی ترین پدیده ای شده اند که تاکنون در جهان هستی دیده شده است: کهکشانی دور دور متعلق به زمانهای بسیار بسیار گذشته.

به گزارش خبرگزاری مهر، تصویر این کهکشان که در میان تصاویر منتشر شده از تلسکوپ هابل پنهان شده بود در ابتدا لکه ای کوچک و نورانی دیده می شد که اخترشناسان اروپایی اکنون آن را کهکشانی متعلق به 13.1 میلیارد سال پیش می دانند، زمانی که جهان بسیار جوان بوده و تنها 600 میلیون سال سن داشته است. چنین خصوصیاتی این لکه درخشان را به قدیمی ترین و دورافتاده ترین کهکشان در جهان هستی تبدیل خواهد کرد.

به گفته "متیو لنرت" از رصدخانه پاریس به دلیل قدمت بالای این کهکشان، آنچه دیده می شود فرم اولیه کهکشان نیست و در حال حاضر این کهکشان با همسایگان خود ترکیب شده است.

"ریچارد الیس" از موسسه تکنولوژی کالیفرنیا که نقشی در این کشف نداشته است می گوید: ما در حال نگریستن به جهان هستیم در زمانی که تنها یک بیستم سن کنونی اش را داشته است. در مقیاس انسانی می توان گفت در حال نگریستن سن چهار سالگی از کل طول عمر یک فرد بالغ هستیم.

اخترشناسان اروپایی پس از 16 ساعت رصد از میان تلسکوپ شیلی به منظور بررسی نشانه های نوری گازهای سرد هیدروژن سن این کهکشان را تخمین زدند.

کهکشان جدید هیچ نامی ندارد و تنها با کمکی یکسری از حروف و اعداد شناخته می شود و از این رو لنرت و همکارانش آن را "حباب انتقال سرخ دورافتاده" می نامند.

بر اساس گزارش تلگراف، یافته جدید اخترشناسان با نظریه هایی که در رابطه با زمان متولد شدن اولین کهکشانها و ستاره ها وجود دارد کاملا همخوانی داشته و احتمالا این کهکشان نیز یکی از اولینها بوده است.