غنچه خندیدولی باغ به این خنده گریست.

غنچه آن روز ندانست که آن گریه زچیست.

باغ پرگل شدوهرغنچه به گل شد تبدیل.

گریه باغ فزون ترشدوچون ابر گریست.

باغبان آمدوگلها راچید.

رسم تقدیرچنین است وچنان خواهد بود

میرودعمرولی خنده به لب باید زیست.

Anathema - Anathema

بالاخره سرو کله ی بارون پس از ماه ها پیدا شد

هوام که سردهه زیاد

و من بعد از مدت زیادی میتونم از اناتما لذت ببرم

در عین حال که دارم مینویسم موزیک از اناتما به نام اناتما گوش میدم

خیلی اروم و در عین حال وحشی

و بهتره بدونید جایزه هم گرفته این موزیک

این از اون نوع اهنگ هاست که وینسنت از ته وجودش میخونه

اهنگ سازی و تنظیم که فوق العادست مرسی از دنی عزیز

Anathema - Anathema

It gave us a purpose, sometimes
It gave us a reason, and a rhyme

بعضی اوقات، مقصود و بهانه ای دست ما میداد
به همراه خود قافیه و برهان می آورد

Looking for meaning in song
Such inner searching, so long

غرق در شعری، برای یافتن ـه معنای آن
چنین جستجوی عمیقی، مدت ها ـست وجود دارد (؟)

But we laughed
And we cried
And we fought
And we tried
And we failed

اما ما خندیدیم
و گریست ـیم…
و نزاع کردیم…
و تلاش کردیم…
و شکست خوردیم

But I loved you

اما من دوستت داشتم

Building foundations, straining
Such good intentions, failing

شالوده ای بنا می کنیم، پُر تنش
تمام خوش سگالی هایمان، ناکام

Slowly we faltered from the line
Slowly dissolving our time

تِلو تِلو خوران، از مرز فاصله گرفتیم
اندک اندک، زمان خود را هدر دادیم

But we laughed
And we cried
And we fought
And we tried
And we failed

اما ما خنده کردیم
و گریست ـیم…
و نزاع کردیم…
و تلاش کردیم…
و شکست خوردیم

But I loved you

اما من دوستت داشتم

افسرده داریم؟؟؟

اربعین

 

امام صادق(ع): «یا زُرارَة! إِنَّ السَّماءَ بَکَتْ عَلی الْحُسَینِ عَلَیهِ السَّلام اَرْبَعِینَ صَباحاً بِالدَّمِ وَ  

إِنَّ  الْأَرْضَ بَکَتْ أرْبَعینَ صَباحاً بِالسَّواءِ وَ إِنًّ الشَّمْسَ بَکَتْ  

اَرْبَعِینَ صَباحاً بِالْکُسُوفِ وَ الْحَمْرَةَ... وَ إِنَّ الْمَلائکَةَ بَکَتْ اَرْبَعِینَ صَباحاً عَلَی الْحُسَینِ(ع)؛

 ای زراره، آسمان چهل روز بر حسین(ع) خون گریه کرد و زمین چهل روز برای  

عزای  آن حضرت گریست به تیره و تار شدن و خورشید با کسوف و سرخی خود  

چهل روز گریست... و ملائکه الهی برای آن حضرت چهل روز گریستند».

(مستدرک الوسائل/ج10/ص314)