ولادت امام حسن عسگری(ع) مبارک باد

ولادت امام حسن عسگری(ع) مبارک باد

امام حسن عسگری (علیه السلام) در ماه رمضان و به نقلی ربیع الثانی سال 232 قمری در مدینه منوره متولد شد.

مادر حضرت «حدیثه» نام داشت (‌نام مادر حضرت را سوسن، سلیل و اسماء‌ نیز گفته اند) و پدر ش امام هادی (علیه السلام) بود. اسم شریف آن حضرت حسن، کنیه اش ابو محمد و القابش:‌ الزکی، ‌الصامت، الهادی، الرفیق، النقی و العسگری است.

در مناقب ابن شهر آشوب آمده است که امام حسن و پدر و جدش همگی در زمان خود به ابن الرضا معروف بوده اند. و چون آن حضرت و پدر بزرگوارش امام هادی در سامرا در محله عسگر سکونت داشتند،‌ آن حضرت را عسگری می گویند. (عسگر یعنی لشکر و سپاه نظامی) امام هادی و امام حسن به «‌عسگریین» مشهور بودند. امام عسگری همراه پدرش امام هادی ناراحتی های بسیاری را تحمل کرد و بیشتر زندگانیش را در پایتخت عباسیان، سامرا سپری کرد. در حالی که دو سال از عمر شریفش گذشته بود همراه با پدر بزرگوارش به سامرا پایتخت متوکل عباسی فراخوانده شد و از آن پس در آن شهر ساکن گردید.

امام حسن امامت را پس از پدرش به عهده گرفت‚ ‌درحالی که بیست و دوسال داشت. امام هادی بارها بر امامت امام حسن پس از خودش تصریح فرموده بود. لذا پس از شهادت امام هادی تقریبا تمام شیعیان دوازده امامی، امامت حضرت را پذیرفتند.
دوران امامت امام حسن مقارن با خلافت سه تن از خلفای عباسی بود. معتز بالله، مهتدی و معتمد. حدود یکسال بامعتز بود که ترکان علیه او قیام کردند و او را کشتند و در حدود سال 255 قمری مهتدی به جای او نشست که او نیز پس از مدت کوتاهی بدست همانها به قتل رسید. مهتدی امام را به زندان افکند و دستور داد برآن حضرت سخت بگیرند. پس از این دو، معتمد عباسی به خلافت رسید. در برخی روایات آمده است که معتمد در آغاز خلافت در خانة امام حسن به حضور حضرت رسید و از ایشان خواست تا برای طول عمر او دعا کند واز خدا بخواهد تا خلافتش رابیست سال مقرر گرداند. امام دعا کرد، خداوند عمر را دراز گرداند. معتمد حدود 23 سال خلافت کرد، در حالی که 3 تن از اسلافش همگی مدت کمی خلافت کرده بودند. (منتصر و معتز و مهتدی ‚ هر سه کمتر از یکسال حکومت کردند) اما علی رغم دعای خیر امام، معتمد همان برخوردی که اسلافش با پدران و اجداد امام حسن (علیه السلام) داشتند در پیش گرفت و در شکنجه و آزار حضرت کوتاهی نمی کرد و حضرت را مجبور کرده بود که روزهای دوشنبه و پنج شنبه به دارالخلافه برود و سرانجام حضرت را به زندان افکند و بالاخره او رابه شهادت رساند.
شمه ای از فضایل حضرت
فضایل اخلاقی وکمالات معنوی امام حسن عسگری (علیه السلام) موجب شده بود که نه تنها شیعیان و پیروان آن حضرت، بلکه عامه مسلمانان و حتی دشمنان نیز بر عظمت و بزرگواری آن حضرت اعتراف نمایند که نمونه ای از گفتار دشمنان آن حضرت سخن احمدبن عبیدالله بود که بیان گردید. امام حسن (علیه السلام) همچون پدران بزرگوارش عابدترین فرد زمان بود و بیش از همه به اطاعت خداوند می پرداخت.محمد شاکری می گوید: امام به سجده می رفت ومن می خوابیدم و بیدار می شدم و او همچنان در سجده بود..

هرگاه امام زندانی می شد،‌ عبادت حضرت زندان بانان را تحت تأثیر قرار میداد، به گونه ای که عبادت و رفتار او با زندانبانان موجب شرمندگی آنها می شد که نمونه اش را در جدش امام کاظم نیز دیدیم. صالح بن وصف که از ماموران عباسی بود و مسوولیت نگهبانی از امام را بر عهده داشت، از سوی برخی از عباسیان تحریک می شد که بر امام سخت گیری کند، او در پاسخ آنان گفت: دو مرد را که از بدترین افراد من بودند، بر او مامور کردم، اما آن دو در عبادت و نماز خواندن به درجات بالایی رسیده اند. شیخ مفید از محمد بن اسماعیل علوی نقل می کند: امام عسگری (علیه السلام) نزد علی بن او تامش زندانی گردید. این شخص برخاندان ابیطالب بسیار سختگیر بود. با اینکه به او توصیه شده بود که نسبت به امام سختگیری کند، در حالی از امام جدا شد که بیش از دیگران بینش و آگاهی یافته بود و گفتارش درباره امام نیکو بود.

درعلم و دانش نیز مورخان حضرت را داناترین فرد زمان خود معرفی کرده اند و بر این نکته اتفاق نظر دارند که آن حضرت نه تنها در احکام دین متخصص بود، بلکه در تمام علوم و در عرصه های مختلف دانش یگانه عصر خود به شمار می رفت. «‌بختیشوع » پزشک مسیحی،‌ به شاگرد خود «‌بطرین » درباره حضرت چنین می گوید: «‌بدان که او داناترین فرد روزگار ماست که بر روی زمین زندگی می کند.»

ابن صباغ مالکی در خصوص علم امام حسن چنین می گوید: او برمرکب دانش نشسته،‌ غوامض و مشکلاتی را یکایک می گشاید و در این کار رقیبی نمی شناسد و کسی را یاری کشاکش با او نیست.. با نظر صائب خود حقایق را آشکار و با اندیشه نیرومند و دشوار یاب خود، دقایق فکر را عیان می سازد. در نهان با او رازهای پشت پرده سخن می گویند و به عالم غیب متصل است، نیک نفس اصیل و والا گهر است. و سپس می افزاید: امام حسن عسگری (علیه السلام) یکتا و یگانه عصر خود بود و کسی را یارای برابری با او نبود. آقای اهل عصر و سرور دهربود. این سخنان شایسته‌ترین شخص را به زیبا‌ترین وجه می‌ستاید.

در مورد بخشش حضرت عسگری (علیه السلام) روایات زیادی نقل شده است. از جمله محمد بن علی بن ابراهیم می گوید: ما تهیدست شده بودیم و روزگار بر ما سخت شده بود. پدرم گفت خوب است نزد این مرد (امام حسن عسگری علیه السلام) که وصف بخشش و سخاوت او را شنیده ام برویم. به او گفتیم : ‌او را می شناسی؟ گفت: نه، او را نمی شناسم و تاکنون ندیده ام ما به سوی خانه امام راه افتادیم، در بین راه پدرم گفت: چقدر خوب است که ایشان به من پانصد درهم عطا کند، دویست درهم برای پوشاک، دویست درهم بر ای خوراک و یکصد درهم برای مخارج دیگر. من هم با خود گفتم: ای کاش، به من نیز سیصد دره ببخشد، با صد درهم مرکبی بخرم و به منطقه جبل بروم،‌ صد درهم برای پوشاک و صد درهم خوراک. هنگامی که به خانه حضرت رسیدیم ‌غلام حضرت بیرون آمد و گفت:‌ علی بن ابراهیم و فرزندش محمد وارد شوند. وارد شدیم و برحضرت سلام کردیم. ایشان پس از پاسخ سلام به پدرم فرمودند: یا علی، چرا تاکنون نزد ما نیامده ای؟ پدرم عرض کرد: آقای من شرم داشتم با این حال شما راملاقات کنم اندکی درنگ کردیم و سپس خارج شدیم، غلام حضرت به دنبال ما آمد وکیسه ای به پدرم داد و گفت این پانصد درهم است. دویست درهم برای خوراک و دویست درهم برای پوشاک و صد درهم برای مخارج دیگر وکیسه ای نیز به من داد وگفت این سیصد درهم است، صد درهم برای خرید مرکب،‌ صد درهم برای پوشاک و صد درهم برای خوراک ...

زمین را بیارایید و ثانیه ها را در عطر شکوفه های عشق بپیچید.هلهله کنید و پای بکوبید که اینک، یازدهمین فصل کتاب شیعه با دست های سبز مردی از تبار ملکوت، ورق می خورد.

بهترین تصمیم درباره نرخ خوراک گرفته شد

تعیین یک نرخ مشخص به صورت بلندمدت بهترین تصمیمی است که می تواند صنعت پتروشیمی را در منطقه رقابت پذیر کند.

به گزارش پایگاه اطلاع رسانی بازار سرمایه (سنا)، معاون مدیرعامل شرکت ملی صنایع پتروشیمی درگفت و گو با خبرنگار همفکران درباره مصوبه شورای نگبهان درباره نرخ خوراک پتروشیمی ها تصریح کرد: اگرچه هنوز نرخ خوراک به طور دقیق از سوی دولت مشخص نشده و تعیین این رقم به دولت واگذار شده است اما به اعتقاد من این بهترین تصمیمی است که شورای نگهبان می توانست درباره نرخ خوراک اتخاذکند.

در ادامه مطلب بخوانید.

چهل حدیث در آداب غذا خوردن از حضرت علی (ع)

امام علی (ع) : تا وقتی که گرسنه نشدی اقدام به خوردن غذا مکن و وقتی به خوردن اقدام کردی قبل از آنکه کامل سیر شوی دست از غذا خوردن بردار.غذا را با آرامش و خوب بجو تا هضم آن آسان شود و پیش از خوابیدن و به رختخواب رفتن به توالت برو و خود را تخلیه کن چون این سفارشات را به کار بندی از از پزشک بی نیاز شوی. آثارالصادقین جلد 2 صفحه 387

 امام علی (ع) :از پرخوری پرهیز کنید زیرا هرکه پرخوری کند دردهای درونی اش بسیار گردد و خواب های فاسد و پریشان بیند و نیز موجب سنگدلی شخص و سبب کسالت و تنبلی در خواندن نماز میشود . آثارالصادقین جلد 9 صفحه 970 

امام علی (ع):  هر کس بخواهد هیچ غذائی به او ضرر نرساند (این چند دستور را باید رعایت نماید):

1. هروقت گرسنه شده و معده اش خالی شد غذا بخورد.
2. وقتی که شروع به غذا خوردن می کند نام خدا را ببرد.
3. وقتی که شروع به غذا خوردن می کند ، آن را خوب بجود.
4. قبل از سیری کامل و زمانی که هنوز میل به غذا دارد، دست از خوردن بردارد.    طب الأئمة علیهم السلام ۲۹ عوذة لوجع الخاصرة و دواؤه.

امام علی (ع) : ای کمیل شکمت را از خوراک پر مکن و جائی هم در آن برای آب بگذار و میدانی هم به هوا بده و تا هنوز اشتها داری دست از خوراک بکش که اگر چنین کنی خوراک بر تو گوارا گردد راستی تندرستی و سلامتی با کم خوردن و آشامیدن است. تحف العقول صفحه 166

امام علی (ع) : ای کمیل چون از خوردن دست کشیدی حمد خدا را بگو بر آنچه به تو روزی داده و به آواز بلند حمدش کن تا دیگری هم با شنیدن حمد تو حمد خدا گوید و اجر تو بیشتر گردد. تحف العقول صفحه 166

امام علی (ع) :ای کمیل اگر با کسی هم خوراک گشتی در سر خوراک شتاب و عجله مکن تا همراهت هم سیر شود و از غذا بهره مند گردد. تحف العقول صفحه 166

امام علی (ع) : ای کمیل هم خوراک دعوت کن و از این کار دریغ مورز زیرا هرگز تو به کسی روزی ندهی و خدا با این کار ثواب شایان به تو دهد پس با مهمانت خوش خلق باش و به او بدگمان مشو و برایش جا باز کن. تحف العقول صفحه 166

امام علی (ع) : ای کمیل چون خواهی خوراک بخوری نام خدا را ببر و بسم الله الرحمن الرحیم بگو زیرا با نام خدا دردی به تو زیان نرساند و در آنست درمان هر بدی. تحف العقول صفحه 165

امام علی (ع) : در سر سفره ای که در آن شراب وجود دارد منشینید زیرا انسان نمی داند که کی مرگش سر میرسد و هرگاه یکی از شما خواست غذا بخورد باید چون بندگان بر روی زمین بنشیند و غذا بخورد. تحف العقول صفحه 104

 امام علی (ع) : خوراکتان را به خوردن کمی نمک آغاز کنید و با خوردن نمک پایان دهید که اگر مردم خاصیت نمک را می دانستند آن را بر پادزهر ترجیح میدادند و هرکه غذایش را با نمک آغاز کند خداوند هفتاد درد را از او دور سازد که جز خدا کسی آنها را نداند. تحف العقول صفحه 108

 امام علی (ع) : هرکه بر خوردن شراب مداومت دارد و دائم الخمر است خدا را به هنگام مرگ همچون بت پرست ملاقات میکند حجر بن عدی پرسید یا علی (ع) دائم الخمر کیست؟ فرمود آنکس که هر وقت شراب بیابد و در دسترس او باشد بنوشد. تحف العقول صفحه 117

 امام علی (ع) : هرکس به کودک خردسال شراب یا هر مست کننده ای بنوشاند خدای عزوجل او را در لجن زاری آتشین در دوزخ زندانیش کند تا به خاطر عملی که کرده عذری بیاورد. تحف العقول صفحه 118

 امام علی (ع) : انار را با دانه اش بخورید و مغز دانه را بجوید که معده را طباخی و شستشو کند و دل را زنده کند و وسوسه شیطان را ببرد. تحف العقول صفحه 120

 امام علی (ع) : خوردن گلابی قلب را جلاء دهد و دردهایش را به اذن خدا آرام کند. تحف العقول صفحه 117

 امام علی (ع) : خوردن سیب سبب پاک شدن معده است و خوردن به توانائی دل ناتوان است و دل را روشائی دهد و ترسو را شجاع کند و اگر زن باردار در دوران بارداریش به بخورد فرزندش نیکو صورت و زیبا رو شود. تحف العقول صفحه 95

امام علی (ع) : خوردن 21 عدد کشمش سرخ در هر بامداد ناشتا مرض سوء هاضمه معده و سخت دفع نمودن غذا در معده را تسریع میبخشد و شفابخش است. تحف العقول صفحه 96

امام علی (ع) : مسواک زدن رضای خدای متعال و پاک کننده دهان است و مضمضه کردن یعنی سه بار آب در دهان چرخاندن و خالی کردن و استنشاق سه بار آب در بینی کردن و خالی کردن قبل از وضو پاک کننده دهان و بینی است. تحف العقول صفحه 95

امام علی (ع): کسی از شما در حالت ایستاده آب نخورد که موجب دردی میشود که درمان ندارد. تحف العقول صفحه 97

امام علی (ع): کندر جویدن دندانها را محکم و بلغم را رفع کند و بوی دهان را برطرف کند.

امام علی (ع): در خوراک و آب نباید دمید.

 امام علی (ع): غذا را بگذارید سرد شود هر وقت غذای گرم نزد پیغمبر می آوردند میفرمود : بگذارید سرد و قابل خوردن شود خدا نخواسته ما حرارت آتش را بچشیم برکت در غذای سرد است.

 امام علی (ع): از گوشت پرندگان که سنگدان و خارپشت پا و چینه دان ندارند اجتناب کنید.

 امام علی (ع): از خوردن گوشت درندگان نیشدار و پرندگان چنگال دار پرهیز کنید.

 امام علی (ع): سپرز( دمبلان گوسفند ) نخورید که خون را فاسد می‌کند.

 امام علی (ع): از غده های گوشت اجتناب کنید که رگ خوره را تحریک میکند.

 امام علی (ع): با میخواران مخالفت کنید.

 امام علی (ع): خرما بخورید که شفای هر دردی است.

 امام علی (ع): پیغمبران پس از نماز عشاء شام میخوردند.

 امام علی (ع): بدون شام نخوابید که بدن ویران میشود.

 امام علی (ع): سوزش تب را با بنفشه و آب خنک فرو نشانید که حرارت تب گوئیا از نفس جهنم است.

امام علی (ع): هرکه بداند شراب حرام است و بخورد خدا او را از چرک و خون دوزخیان بخوراند هر چند آمرزیده شود.

امام علی (ع): ماهی سه روز روزه بگیرید که ثواب روزه یک عمر را دارد ما پنجشنبه اول و آخر و چهارشنبه وسط را روزه میگیریم زیرا جهنم چهارشنبه خلق شده.

امام علی (ع): هرکه چیزی بخورد که بوی آزار دهنده دارد نزدیک مسجد نرود.

امام علی (ع): کدو بخورید که قوای دماغی را زیاد میکند پیغمبر (ص) به کدو علاقه داشت.

امام علی (ع): قبل و بعد غذا ترنج بخورید آل محمد چنین می‌کنند.

امام علی (ع): ماهی کم بخورید که بدن را آب میکند بلغم را زیاد و خون را غلیظ می‌نماید.

امام علی (ع): کاسنی بخورید که در هر صبحگاه قطره ای شبنم بهشتی بر برگ آن می‌نشیند.

امام علی (ع): گوشت گاو درد است و شیرش دوا و روغنش شفا .

امام علی (ع): با روغن زیتون، بدن را چرب کنید و با آن خورش درست کنید، چرا که روغن زیتون، روغن نیکان و خورشِ برگزیدگان است، دوبار به آن تقدس داده شده و در آن، چه در آغاز فصلش و چه در پایان آن، برکت نهاده شده است و با وجود آن، هیچ بیمارى‏اى زیان نمى‏رساند. کافى، ج 6، ص 331، ح 4

 امام علی (ع): سرکه، خوب خورشتى است، زرداب را مى‏شکند، صفرا را فرو مى‏نشاند و قلب را زنده مى‏کند. کافى، ج 6، ص 329،