چند روزی است..از زمانی که یادم است.
.آرامشی ندارم..شاید نه حتما.. من خیلی خیلی...
در گیر تفکرات و کارهای غیر عقلانی خود شده ام..
زمان با ثانیه های خود سریعتر از آن زمان که خوب بودم میگذرد....
من تنها دنبال آرامش ام...همین که با احساس بتوانم بر تفکراتم..و با عقل بر احساساتم تصمیم بگیرم..
آن گاه باز زمان خوشحالی من فرا می رسد..
من... دنبال...آرامش ام