تحقیقات اخیر نشان می دهند که استرس مداوم بر توانایی ذهنی، دقت و همچنینحافظه کوتاه مدت تاثیر منفی می‌گذارد.
پژوهشگران امریکایی دریافتند هورمون‌های استرس موجب می‌شوند که بخشی از مغز قادر به دریافت ماده گلوتامات نباشد. این ماده به عنوان یک سنسور در مغز عمل می‌کند و به همین دلیل از اهمیت بسیاری برخوردار است و در نهایت این شرایط با اختلال در حافظه کوتاه مدت همراه خواهد بود.
ادامه این مطالعات نشان داد که نوجوانان بیشتر از بزرگسالان نسبت به استرس مداوم آسیب پذیرند، زیرا ساختار مغزی آنها در حال تکامل است. استرس زیاد در سنین نوجوانی می‌تواند عامل بیماری‌های روحی در بزرگسالی باشد.
دانشمندان معتقدند اختلال در انتقال گلوتامات یکی از مهم ترین دلایل ابتلا به بیماری‌های روحی است.