- توسّل به حضرت زهرا (علیه السلام ) : ساعات آخر شب ، یک ساعت قبل از طلوع فجر به جهت رحمت و مغفرت .

2- توسّل به جناب امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) : از طلوع فجر تا طلوع آفتاب ،برای رفع ظلم ، انتقام و دفع مکر .

3- توسّل به امام حسن ( علیه السلام ) : از طلوع آفتاب برای رفع ظلم ، انتقام و دفع مکر .

4-توسّل به امام حسین ( علیه السلام ) : از ساعت سوّم ، از تابش شعاع خورشید تا بلند شدن روز ،  به جهت رحمت و مغفرت الهی .

5- توسّل به امام سجّاد (علیه السلام ) :ساعت بعدی ، از بلند شدن روز است تا زوال آفتاب ،  ایمنی یافتن از شرّ سلطان جائر و شیطان و معزز بودن در نظر سلطان .

6- اتوسّل به امام باقر ( علیه السلام ) : ز اوّل زوال تا هشت رکعت نماز نافله ظهر ، به جهت توفیق کسب علم و معرفت

7- توسّل به امام صادق ( علیه السلام ) : از چهار رکعت مانده به نماز ظهر تا وقت نماز ظهر ، به جهت توفیق یافتن بر وظایف و عبادات و اداء سُنن و ترک محرّمات .

8- توسّل به امام موسی بن جعفر ( علیه السلام ) :از ساعت هفتم و بعد از فارغ شدن از نماز ظهر تاچهار رکعت از نافله عصر ، برای شفای امراض وبیماری و دفع امراض باطنی و ظاهری .

9-توسّل به امام رضا ( علیه السلام ) : ساعت هشتم از چهار رکعت نافله عصر است تا فراغ از نافله عصر ،  برای سلامتی در سفر - چه دریا و چه خشکی - و رسیدن به وطن و خلاصی از غم و اندوه و غربت.

10-توسّل به امام جواد ( علیه السلام ) : از ساعت نهم بعد از فراغ از نماز عصر تا انقضای سه ربع ، برای یافتن گنج ، قناعت و رسیدن به نعمت های پی در پی و توانگری و بخشش .

11-توسّل به امام علی النقی ( علیه السلام ) است : از ابتدای ربع آخر روز است تا یک ساعت به زردی آفتاب که  از برای استعانت بر اداء حقوق اخوات از مؤمنین و مؤمنات و رد مظالم .

12- توسّل به امام حسن عسکری ( علیه السلام ) : قبل از زردی آفتاب از برای درست شدن کارهای دینی و دنیوی و غلط نشدن آن و مسرور بودن در همه اوقات.

13- توسّل به امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه شریف ) : از زردی آفتاب تا غروب  به جهت پیروزی یافتن و ظفر بر اعداء در جنگ و ... و اداء قرض و روی نمودن فتوحات .

به آسمان رود و کار آفتاب کند...

به آسمان رود و کار آفتاب کند...

روزی مردی فقیر به حرم حضرت امیر المومنین علی علیه السلام می رود و شروع به توسل به آن امام همام می کند و می گوید:یا امیر المومنین اوضاع مالیم نامناسب است، کمکم کن و ...

شب در عالم خواب حضرت امیر المومنین علی علیه السلام را می بیند که به او می فرماید: فردا به فلان محله و فلان کوچه برو و بلند این جمله را تکرار کن:

"به آسمان رود و کار آفتاب کند"

صبح که مرد فقیر از خواب بیدار می شود با تعجب می گوید چه خوابی بود ولی تصمیم می گیرد که آن کار را انجام دهد؛ مرد به همان نشانی که حضرت فرموده بودند می رود و بلند آن جمله را تکرار می کرد؛ "به آسمان رود و کار آفتاب کند" که ناگهان مردی سراسیمه از منزل خود بیرون می آید و به مرد نزدیک می شود ومی گوید چه گفتی؟ مرد فقیر می گوید: "به آسمان رود و کار آفتاب کند" ؛ آن مرد گفت: چرا این جمله را تکرار می کنی؟ ولی مرد فقیر علت را نگفت؛ مرد دوان دوان به منزل خود رفت و با یک کیسه زر برگشت و آن را به مرد فقیر داد. مرد فقیر علت را پرسید که چرا یک کیسه زر به من می دهی؟ آن مرد گفت من یک شاعرم و یک شعر در وصف حضرت امیر المومنین علی علیه السلام سرودم اما به یک مصراع زیبا که رسیدم مصراع بعدی را نتوانستم ردیف کنم که تصمیم گرفتم هر کسی مصراع بعدی را بگوید نصف اموالم را به او بدهم و آن مصراع این بود: " به ذره گر نظر لطف بو تراب کند" و با این مصراع بیت کامل شد.

"به ذره گر نظر لطف بو تراب کند / به آسمان رود و کار آفتاب کند"