باب وصل عارفان

******

ای نمــــــــــاز ای قُرَة العین رسول                                                 ای نمــــــــاز ای از تو هر ردّ و قبول

روح بخـــــــش و دل نوازی ای نماز                                                 رمز فتـــــــــــــح باب رازی ای نماز
موجب وصـــلی (قربانی تقی                                                        !( از تو روشن گــــــشته جان متقّی
از تو شد بر بـده نازل لطف رب                                                         یا عمود الـــــــــــدین یا رکن الادب
عاشقان از تو به وصل حق رسند                                                      از تعیّن رسته در مطــــــلق رسند
کُلِّمینی یا حُمَیرا فی الصّـــــلوة                                                    گر نمی‌فرمود فخر کائنـــــــــــــــــات
مینمود از جان خود قالب تــهی                                                    چون نمیبودش جز از حق آگــــــهی
پیش نور مطلقش پروانه بــــــود                                                    فانی اندر حق ز خود بیگانه بــــــــود
بر منافق‌گر، گرانی ای نمــــــاز                                                      خاشعان را جان جانی ای نــــــــماز
هر عمل فرع و تو اصلی ای نـماز                                                        عارفان را باب وصلی ای نــــماز
از تو باب رحمت حق باز شــــد                                                     ظلمــــــــت از نورت ز دل ممتاز شد
موجــــــــــب ذکر خدای اکبری                                                      امر معروفی و نـــــــــــهی از منکری
ای سرود عشق و عرفان ای نماز                                               پر و بال اهل ایمان ای نـــــــــــــــماز
زینت محراب شد خون عـــــلی                                                         تا بدانند عاشقان آن ولــــــــــــــی
تا دم آخر امام پاکبـــــــــــــاز                                                         جان فدا بنمود در راه نمـــــــــــــــاز
شرح حال آن امام مجتبــی                                                              خوان ببین کاندر نماز و در دعــــــا
ماه رخسارش چگونه زرد بــود                                                         سینه‌اش پر آتش و پر درد بــــــــود
ظهر عاشورا به دشت کربلــا                                                            با سپاه خویش سلطان ولــــــــــا
آن نماز روح بخش بی‌نظــــیر                                                               با جماعت خواند، در باران تــــــیر
تا بداند هر که او را شیعه اسـت                                                       عاشقان وصل را این پیشه اســـت
خوان تو شرح حال زین العابــــــدین                                                     حضرت سجاد، خیر الســــاجدین
بین چسان در پیش آن فــــــرد ودود                                                  روز و شب بُد در رکوع و در ســـجود
خوان، تو احوالات دیگر اولـــــــیا                                                             تا ببینی بوده از عشق خـــــــدا
هر رسول و هر نبی و هر امـــــام                                                       در رکوع و در سجود و در قـــــــیام
بی‌نمازان را به وصلش راه نیــــست                                                  کس چو آنها رانده از درگاه نـــیست
هر که نَبودَ در دل او عشـــق هــــــو                                                 گشت توفیق عبادت ســـــــلب از او
هر که را نَبودَ به دل عشـــق حبیب                                                       از مناجاتش نماید بی‌نصــــــــیب
هر که را شامل شود توفیق دوست                                                     زیر هر یا ربّ او لبیک اوســــــــــت
زانکه بیزار اســــــت حی ذوالمِنَن                                                     گردد او با جـــــــز حبیبان هم سخن
گر که خواهــــــی وصل حق عزّوجل                                   عاشــــــــــــــــــــــــــــــقا حیَّ عَلی خَیرِ العَمَل

******

حجت الاسلام حاج شیخ حسینعلی ملک نسب اردکانی

علما

 

مرحوم محمودآقا اسلامی

مرحوم محمود آقا فرزند روحانی معروف نیگنان شیخ میرزا احمد متوفی  سال 1359 ازدیگر وعاظ روستای نیگنان بودند که سالیان دراز عمر پر برکت خویش را درخدمت به مردم در برپایی مجالس روضه خوانی بخصوص در ایام محرم سپری نمودند .ایشان بخاطر احساس نیاز در روستاهای همجوار بسیاری از سالها در دهه اول محرم برای روضه خوانی نیگنان را ترک وبه روستاهای دیگر به خصوص روستای عشق آباد می رفتند و مردم  آنجا با عزت واحترام خاص در این مدت پذیرای ایشان بودند حقیر در زمان کودکی توفیق نشستن پای منبر ایشان و همچنین شنیدن صدای  زیبای اذان گفتن ایشان در همان روستای عشق آباد را یافتم .منزل ایشان معروف به حسینیه محمود آقا جنب مسجد جامع روستای نیگنان هنوزپا برجاست که به گفته نوه ایشان جناب آقای سجادقاضی در صورت توفیق و همیاری علاقمندان قرار است در آینده بازسازی و مرمت گردد .انشاالله( روحشان شاد)

خاطرات فراموش نشدنی

وقتی به طور تصادفی به یکی از وبلاگ های همکاران برخوردم و مطالبی را که ایشان به صورت گزارش لحظه به لحظه از اعزامشان به کشور دبی نوشته بود، خواندم ؛ خاطرات تلخ و شیرین خود را از اعزام به سوریه به یاد آوردم.

در تاریخ 22 شهریور سال 86 ، ساعت حدود 9 صبح، در فرودگاه دمشق بودیم و هنوز باورمان نشده بود که چه آسان از شهر و دیار خود و وابستگان دل کنده و راهی کشور سوریه شدیم تا به مدت سه سال در آن جا زندگی کنیم و در مدرسه ایرانی ها در شهر دمشق تدریس نماییم.

مجتمع آموزشی مخصوص دانش آموزان ایرانی، در منطقه کفرسوسه ساخته شده بود. ساختمانی زیبا که از دو مجتمع آموزشی دخترانه « حضرت زینب (س) » و پسرانه « امام خمینی ره » تشکیل شده بود.

ساختمان مدرسه 4 طبقه ، باشکوه و مجهز به امکانات آموزشی بود که حدود 400 دانش آموز دختر و پسر در مقطع دبستان، راهنمایی و دبیرستان و پیش دانشگاهی ، در آن مشغول به تحصیل بودند.

آری، چه زود گذشت آن سه سال؛ با همه خاطرات تلخ و شیرینش ؛ در کنار دوستانی که چون گوهری تابناک هنوز نیز در زندگی ما تابانند و از وجود پر مهرشان بهره مندیم و همراه با همکارانی فرصت طلب که با تخریب دیگران پله های موفقیت خویش را می ساختتد و ...

**********

ما تا آن موقع به سوریه سفر نکرده بودیم و آشنایی با مردم و شیوه زندگی آن ها برایمان تازگی داشت و جالب بود. مردمی صمیمی ، مهربان و دوست داشتنی که به امام خمینی و امام خامنه ای عشق می ورزیدند و در کنار آن ها هیچ احساس غربت نمی کردیم.

دو نگین شهر دمشق؛ بارگاه ملکوتی حضرت زینب سلام الله علیها و حضرت رقیه سلام الله علیها که در این مدت توفیق زیارت و پابوسی آن ها را داشتیم. این توفیق الهی، برای خانواده ی ما برکات معنوی زیادی را به همراه داشت.

آه ! هیچگاه فراموشم نمی شود، آنگاه که برای اولین بار از کوچه های تنگ و تاریکی که به حرم حضرت رقیه(س) منتهی می شد، گذشتیم؛ به یاد آنچه بر کاروان اسرا در شام گذشته بود روضه خواندیم و گریستیم .

در حرم حضرت زینب سلام الله علیها که حدود 10 کیلومتری دمشق در منطقه ای به نام زینبیه واقع است نیزمصیبت های آن بانوی صبور و بزرگوار را به یاد می آوردیم و با آرزوی کسب توفیق زیارت امام حسین علیه السلام عزاداری می کردیم.

البته در این سه سال پرخاطره، تقریباً بیش تر مکان های زیارتی، تاریخی و تفریحی کشور سوریه را دیده و با تمدن کهن و پربار این کشور آشنا شدیم.

خدای را شاکرم که محل مأموریت ما را در کشور سوریه قرار داد، زیرا که توانستیم به کرات – هفته ای یک یا دو بار – به زیارت حرم های شریفه برویم و از برکات وجود آن ها حظ و بهره ی معنوی بسیار ببریم.

********

حال که گاهی تصاویر خیابان های دمشق و شهرهایی را  که به آن ها سفر کرده بودیم را از تلویزیون می بینم که به چه روزی درآمده و مخروبه و ویرانه شده است؛ بسیار متأسف و غمگین می شوم و با خود زمزمه می کنم :

ای ننگ برجغدان شب پرست که نمی توانند اتحاد ملت های مسلمان را ببنند...

مرگ برکشورهای امریکایی و اروپایی و فرزند نامشروعشان اسرائیل غاصب و هم پیمانان عربشان -  که در ویرانه سازی و نابودکردن کشورهای اسلامی باهم هم دست و همکارشده اند...

نفرین بر ددمنشانی که از اسلام و شیعه می هراسند و برای بقای ننگین خود دست به هر جنایتی می زنند.

- توسّل به حضرت زهرا (علیه السلام ) : ساعات آخر شب ، یک ساعت قبل از طلوع فجر به جهت رحمت و مغفرت .

2- توسّل به جناب امیرالمؤمنین علی ( علیه السلام ) : از طلوع فجر تا طلوع آفتاب ،برای رفع ظلم ، انتقام و دفع مکر .

3- توسّل به امام حسن ( علیه السلام ) : از طلوع آفتاب برای رفع ظلم ، انتقام و دفع مکر .

4-توسّل به امام حسین ( علیه السلام ) : از ساعت سوّم ، از تابش شعاع خورشید تا بلند شدن روز ،  به جهت رحمت و مغفرت الهی .

5- توسّل به امام سجّاد (علیه السلام ) :ساعت بعدی ، از بلند شدن روز است تا زوال آفتاب ،  ایمنی یافتن از شرّ سلطان جائر و شیطان و معزز بودن در نظر سلطان .

6- اتوسّل به امام باقر ( علیه السلام ) : ز اوّل زوال تا هشت رکعت نماز نافله ظهر ، به جهت توفیق کسب علم و معرفت

7- توسّل به امام صادق ( علیه السلام ) : از چهار رکعت مانده به نماز ظهر تا وقت نماز ظهر ، به جهت توفیق یافتن بر وظایف و عبادات و اداء سُنن و ترک محرّمات .

8- توسّل به امام موسی بن جعفر ( علیه السلام ) :از ساعت هفتم و بعد از فارغ شدن از نماز ظهر تاچهار رکعت از نافله عصر ، برای شفای امراض وبیماری و دفع امراض باطنی و ظاهری .

9-توسّل به امام رضا ( علیه السلام ) : ساعت هشتم از چهار رکعت نافله عصر است تا فراغ از نافله عصر ،  برای سلامتی در سفر - چه دریا و چه خشکی - و رسیدن به وطن و خلاصی از غم و اندوه و غربت.

10-توسّل به امام جواد ( علیه السلام ) : از ساعت نهم بعد از فراغ از نماز عصر تا انقضای سه ربع ، برای یافتن گنج ، قناعت و رسیدن به نعمت های پی در پی و توانگری و بخشش .

11-توسّل به امام علی النقی ( علیه السلام ) است : از ابتدای ربع آخر روز است تا یک ساعت به زردی آفتاب که  از برای استعانت بر اداء حقوق اخوات از مؤمنین و مؤمنات و رد مظالم .

12- توسّل به امام حسن عسکری ( علیه السلام ) : قبل از زردی آفتاب از برای درست شدن کارهای دینی و دنیوی و غلط نشدن آن و مسرور بودن در همه اوقات.

13- توسّل به امام عصر ( عجل الله تعالی فرجه شریف ) : از زردی آفتاب تا غروب  به جهت پیروزی یافتن و ظفر بر اعداء در جنگ و ... و اداء قرض و روی نمودن فتوحات .