بسم الله الرحمن الرحیم
ابراهیم شفیعى سروستانى
برخى حوادث ورویدادهایى که در یکى دو سال گذشته در جهان رخ داده، بویژه انتشار اخبارى در زمینه انتظار مسیحیان براى بازگشت حضرت عیسى مسیح علیه السلام، در آغاز هزاره سوم میلادى، شور وشوق ظهور مصلح آخرالزمان، حضرت بقیة الله الاعظم ارواحنافداه، را در جامعه ما دامن زده است واین زمزمه را در میان بسیارى از مشتاقان ومنتظران قدوم آن حضرت پدیده آورده که آیا ظهور نزدیک نیست؟ آیا نباید در آینده نزدیک در انتظار وقوع واقعه خوش ظهور بود؟ و...
امام جمعه صومعه‌سرا گفت: سالروز آغاز امامت حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه الشریف) در حقیقت امتداد غدیر و بلکه غدیرخم دیگری است.
حجت‌الاسلام اسماعیل صدیقی، امام جمعه صومعه‌سرا در گفت‌وگو با خبرنگار آوای گیلان در صومعه‌سرا اظهار کرد: امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) واسطه فیض الهی از بعد معنوی و معرفتی است که مسئله مهدویت و اعتقاد به امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) در بعد معنوی برای عموم مردم جامعه اسلامی و شیعیان نقش بسیار مهمی دارد.
وی با بیان اینکه شناخت امام زمان (عج الله تعالی فرجه الشریف) از وظایف ما در شرایط حاضر است، افزود: باید ابعاد زندگی این امام را مورد بررسی دقیق قرار دهیم.
امام جمعه صومعه‌سرا با بیان اینکه ما باید نسبت به امام زمان خود شناخت کافی داشته باشیم، گفت: هر میزان شناخت ما نسبت به امام عصرمان بیشتر شود در برابر معرفت و تواضع انسان افزایش می‌یابد.
حجت الاسلام صدیقی تصریح کرد: شیعیان و مسلمانان باید همیشه منتظر واقعی امام زمان(عج الله تعالی فرجه الشریف) باشند و برای تعجیل در فرجش همواره پرداخت صدقه و اقامه نماز را مورد توجه قرار دهند.
وی با بیان اینکه سالروز آغاز امامت حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه الشریف) در حقیقت امتداد غدیر و بلکه غدیرخم دیگری است، خاطرنشان کرد: براساس تعالیم اسلامی یکی از وظایف مهم هر مسلمان، انتظار ظهور حضرت قائم (عج الله تعالی فرجه الشریف) است.
امام جمعه صومعه‌سرا با بیان اینکه نهم ربیع الاول وحدت بین شیعیان در تمامی نقاط و نواحی زمان و نابودی دشمنان دین است،اظهار کرد: آنچه که در زمان غیبت حضرت مهدی(عج الله تعالی فرجه الشریف) مهم است عمل به حدیثی است که حضرت علی (علیه السلام) به نقل از پیامبر مکرم اسلام بیان فرمودند: انتظار فرج برترین عبادتهاست.
پایان پیام/
اللهم عجل لولیک الفرج
روزها را به امید آن که نگاهت فردا بر پهنای آسمان درخشیدن گیرد
به شب‌هایم گره می‌زنم و دست بر دعا
انتظار فردایی را می‌کشم که از حریم امن خویش درآیی
و دلدادگان دیرینه‌ات را با آب زلال مهربانی‌ات سیراب کنی.
هر شب که ماه بر آسمان می‌افتد،
غمی دلگیرتر از همیشه تمام وجود عاشقانت را می‌گیرد و امید دیدنت باز
حماسه شاعرانه می‌آفریند و شعر هجران به شعر انتظار تبدیل می‌شود
و شاعر چشم‌هایت در لابلای ابیات
ترک‌خورده‌اش به دنبال تو می‌گردد
شاعران انتظار در غم هجرانت غزل‌ها را جامه امید می‌پوشند و
الهه‌های شعرشان هر لحظه به امید وصالی بزرگ،
در آسمان آبی دلدادگی به رقص درمی‌آیند.
راستی تو از طلوع کدامین خورشید جمعه سر بر خواهی آورد
و از میانه کدامین آدینه دست مرا خواهی گرفت.
من قرن‌هاست که انتظارت را می‌کشم.
بی‌آن که دیده باشمت، از تو خاطره‌ها دارم و بی آن که دستهایت را
گرفته باشم، دست‌هایم بوی تو را میدهند.
تو را نادیدن ما اگر غم نباشد مرا نادیدنت تنها غمم هست.
حکایت من را از زبان تمام عاشقانی بپرس که با امید دیدارت
راه دیار دیگر را در پیش گرفتند و عاشقانه‌شان
را به سوی سرزمین دیگری روانه کردند.
این حکایت من و تمام آنهایی است که روز و شب را با نامت پیوند
می‌زنیم و لحظه‌ها را می‌شماریم تا شاید به آدینه موعود برسیم.
تو می آیی
در حالی که دستهایت پر از گلهای نرگس است
تو دل سرد یکایک ما را با نواهای گرمت آفتابی می کنی
و کعبه عشق را در آنها بنا خواهی کرد.
تو می آیی و دست نوازش بر سر میخک هایی
خواهی کشید که باد کمرشان را خم کرده است.
تو حتی بر قلب کاکتوسها هم رنگ مهربانی خواهی زد
