«اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را» «به خال هندویش بخشم»

«اگر آن ترک شیرازی بدست آرد دل ما را»

«به خال هندویش بخشم» همه چیزم همه جا را

چو حافظ ملک می بخشم سمرقند و بخارا را

چو صائب جمله می بخشم سر و دست و تن و پا را

به سان شهریار بخشم تمام روح و اجزاء را

به اعجاز همه عشاق کشم آب سه دریا را

نمیدانم چرا عالم کشد این غصه و ماتم

کند دیوانه دیوانه همه کس را همه ما را

در این درگه  که می بخشند همه اقشار دنیا را

چه فرقی می کند بخشی سمرقند یا تن و جان را

در این بازی که می بخشند به ناچیزی گنهکار را

مهم این است که می بخشی به هر چیز ی و هر جا را

«رامین نظری»