باب وصل عارفان

******

ای نمــــــــــاز ای قُرَة العین رسول                                                 ای نمــــــــاز ای از تو هر ردّ و قبول

روح بخـــــــش و دل نوازی ای نماز                                                 رمز فتـــــــــــــح باب رازی ای نماز
موجب وصـــلی (قربانی تقی                                                        !( از تو روشن گــــــشته جان متقّی
از تو شد بر بـده نازل لطف رب                                                         یا عمود الـــــــــــدین یا رکن الادب
عاشقان از تو به وصل حق رسند                                                      از تعیّن رسته در مطــــــلق رسند
کُلِّمینی یا حُمَیرا فی الصّـــــلوة                                                    گر نمی‌فرمود فخر کائنـــــــــــــــــات
مینمود از جان خود قالب تــهی                                                    چون نمیبودش جز از حق آگــــــهی
پیش نور مطلقش پروانه بــــــود                                                    فانی اندر حق ز خود بیگانه بــــــــود
بر منافق‌گر، گرانی ای نمــــــاز                                                      خاشعان را جان جانی ای نــــــــماز
هر عمل فرع و تو اصلی ای نـماز                                                        عارفان را باب وصلی ای نــــماز
از تو باب رحمت حق باز شــــد                                                     ظلمــــــــت از نورت ز دل ممتاز شد
موجــــــــــب ذکر خدای اکبری                                                      امر معروفی و نـــــــــــهی از منکری
ای سرود عشق و عرفان ای نماز                                               پر و بال اهل ایمان ای نـــــــــــــــماز
زینت محراب شد خون عـــــلی                                                         تا بدانند عاشقان آن ولــــــــــــــی
تا دم آخر امام پاکبـــــــــــــاز                                                         جان فدا بنمود در راه نمـــــــــــــــاز
شرح حال آن امام مجتبــی                                                              خوان ببین کاندر نماز و در دعــــــا
ماه رخسارش چگونه زرد بــود                                                         سینه‌اش پر آتش و پر درد بــــــــود
ظهر عاشورا به دشت کربلــا                                                            با سپاه خویش سلطان ولــــــــــا
آن نماز روح بخش بی‌نظــــیر                                                               با جماعت خواند، در باران تــــــیر
تا بداند هر که او را شیعه اسـت                                                       عاشقان وصل را این پیشه اســـت
خوان تو شرح حال زین العابــــــدین                                                     حضرت سجاد، خیر الســــاجدین
بین چسان در پیش آن فــــــرد ودود                                                  روز و شب بُد در رکوع و در ســـجود
خوان، تو احوالات دیگر اولـــــــیا                                                             تا ببینی بوده از عشق خـــــــدا
هر رسول و هر نبی و هر امـــــام                                                       در رکوع و در سجود و در قـــــــیام
بی‌نمازان را به وصلش راه نیــــست                                                  کس چو آنها رانده از درگاه نـــیست
هر که نَبودَ در دل او عشـــق هــــــو                                                 گشت توفیق عبادت ســـــــلب از او
هر که را نَبودَ به دل عشـــق حبیب                                                       از مناجاتش نماید بی‌نصــــــــیب
هر که را شامل شود توفیق دوست                                                     زیر هر یا ربّ او لبیک اوســــــــــت
زانکه بیزار اســــــت حی ذوالمِنَن                                                     گردد او با جـــــــز حبیبان هم سخن
گر که خواهــــــی وصل حق عزّوجل                                   عاشــــــــــــــــــــــــــــــقا حیَّ عَلی خَیرِ العَمَل

******

حجت الاسلام حاج شیخ حسینعلی ملک نسب اردکانی