ببینم چی کار می کنید...جدیدترین مدل طراحی ناخن به صورت تصویری مدل گل بنفشه برای شما خانم های عزیز گرد آوری شده است.
همانطور که در تصویر کاملا گویاست در مرحله ی اول برای برخی از ناخن ها که نمی خواهیم گل داشته باشد کافیست ناخن را با یک صورتی بخی بپوشانیم سپس ابتدای ناخن را با لاک رنگ بنفش مانند یک لبخند پر میکنیم و با نگین های مخصوص ناخن ؛آن را تزیین میکنیم
و اما برای ناخن هایی که میخواهیم گلدار باشند کافیست زمینه ی ناخن را بنفش زده و سپس افیست از تکنیک سایه روشن استفاده کنید یعنی مقداری لاک سفید و مقداری لاک صورتی یخی را روی ریخته و بعد قلموی مخصوص را با نیمی از سفید و نیمی از صورتی آغشته کرده و یک حرکت دورانی کافیست تا گلبرگتان را ایجاد کنید
میتوانید قلمو را با کمی تکانهای مقطع گلبرگهای نامنظم تری ایجاد کنید
همانطور که در تصویر میبینید با تکرار این تکنیک و ایجاد گلبرگها گلهای بنفشه ی زیبایی ایجاد می کنید میتوانید مرکز گلها را نیز با نگی تزئین کنید.
جمع آوری شده به سفارش سایت سی آرسی
آیا تصویر منسوب به پیامبر اسلام صحت دارد؟
سال هاست که تصویری به عنوان تصویر نوجوانی رسول خدا (ص) در ایران انتشار می یابد. بسیاری از مردم در عین نشان دادن علاقه شان به این تصویر، این پرسش را مطرح می کنند که تصویر یاد شده از کجا آمده است؟ شنیده شده است که کسانی در پاسخ می گویند این تصویری است که بحیرای راهب در سفری که حضرت به همراه عمویش ابوطالب به شام داشت، آن را کشیده است اما در واقع درستی این پاسخ در معرض تردید قرار دارد.
به گزارش افکارنیوز به نقل از شفقنا، سایت کتابخانه تخصصی تاریخ ایران و اسلام در مقاله ای به قلم Pierree Centlivre & Micheline Centlivres-Demont و ترجمه جعفر هادی جعفریان نوشته است: این مقاله کوششی است برای بازشناسی منبع اصلی این تصویر. نویسنده استدلال های خاص خود را دارد و تلاش کرده تا نشان دهد اصل این تصویر از کجا آمده است. شاید باب بحث در این باره همچنان باز باشد.
(نام اصلی مقاله: The Story of Picture ; Shiite Depictions of Muhammad)
شیعیان ایران سابقه دیرینه ای در به تصویر کشیدن اعضای خاندان حضرت محمد(ص) و خود ایشان دارند. از اواخر دهه نود، پوسترهای پرفروشی منقش به تصویر حضرت محمد(ص) در ایران چاپ شده است که در آنها حضرت محمد به صورت جوانی خوشچهره تصویر گردیده است. این پوسترها امروزه با استفاده ا..................
|
ارزش‌گذاری از 4 |
کارگردان | سال‌اکران | عنوان‌فیلم |
| 1 | David Fincher | 2014 | Gone Girl |
"دختر گمشده" فیلم بدی است. سینمای ناچیزی دارد ، بسیار متّکی به داستان است و بیش از حد ، مدیون آن. خسته کننده و بی‌جهت طولانی. شروع و پایانش (با نماها و دیالوگ های مشابه) خیلی عقب تر از "طلوع سیاره ی میمون ها" (اکران همین سال) است. دو آدم اصلی فیلم بدترین شخصیت پردازی ها را دارند. فیلمساز و فیلمنامه نویس با یک اقتباس غیر سینمایی ، سعی دارند بدون پرداخت به کنش های ثابت و اصولی یک تیپِ سینمایی ، روی واکنش های دو آدم اصلی فیلمشان (بخصوص "زن") تمرکز کنند. نتیجه ی این کار ، تصویر کردن آدم هایی غیر واقعی و غیر خیالی است که نه به مخاطب باورانده می شوند و نه به تیپ تبدیل می شوند. (چه برسد به شخصیت!!!) پس روایت داستانی به ظاهر عجیب و عمیق ، بدون ساختن شخصیتِ درست و قابل لمس کاری بیهوده و بشدّت کسل کننده خواهد بود.
"دیوید فینچر" (کارگردان فیلم) با دغدغه ی کم و بیش مشخص‌اش ، بدونِ فرم به جرئیات اهمیت می دهد. جزئیاتی که بیشتر در دیالوگ اند. فیلمساز سوژه ای را در فیلم پی می گیرد و بدون توجه به مخاطبِ طالبِ سینمای مشخص و حاملِ سرگرمی ، کارش را ادامه می دهد. نگاهِ شخصی خودش به مردم (هر نگاهی که می خواهد باشد) و به زندگی ، توسط "تکنیک" تبدیل به فرمی مصنوعی و غیر قابل باور شده که آدم هایی بی شخصیت ارائه می دهد (که تیپ هم نیستند) و مردم را "مزاحم" سوژه اش تصویر می کند. مخاطب فیلم را هم همینطور.
همین.