شمال نیوز/هنر در حال حاضر در رسانه جایگاه ندارد

رئیس مرکز هنرهای تجسمی حوزه هنری کشور گفت: در حال حاضر هنر در رسانه جایگاه خود را پیدا نکرده است و نیاز به روزنامه یا رسانه در جامعه هنری حس می شود. به گزارش خبرگزاری مهر، به نقل از حوزه هنری مازندران، دکتر گودرزی دیباج در اولین نشست پژوهش در هنر، با محوریت « پژوهش در کشور، ضرورت ها، آسیب ها و چشم اندا، ضمن ارائه مباحثی در خصوص ضرورت پژوهش در هنر گفت: با توجه به کمبود چنین جلساتی در سطح کشور، شروع سلسله نشست های پژوهش در هنر، در حوزه هنری استان مازندران، اتفاق فرخنده ای برای این استان محسوب می شود. وی ضمن آسیب شناسی در مقوله هنر و پژوهش در کشور گفت: وزن هنر در زندگی روزمره جامعه امروزی می بایست جایگاه خود را پیدا کند و جامعه به هنر و هنرمند احساس نیاز پیدا کند. دیباج در ادامه تعامل هنر و رسانه را مورد بررسی قرار داد و گفت: در حال حاضر هنر در رسانه جایگاه خود را پیدا نکرده است و نیاز به روزنامه و یا رسانه ای که مطالب فرهنگی و هنری را انتشار دهد، در بین جامعه هنری امروزی حس می شود. وی در ادامه خاطرنشان کرد: برای پرورش و رشد هنر می بایست از پایه و مقاطع پیش دبستانی وارد شد و نیاز دانش آموزان به شناخت مفاخر فرهنگی و هنری، نیز باید مد نظر مسئولین قرار گیرد. وی در پایان گفت: تفکر و اندیشه هنری و استفاده از ظرفیت هنری هنرمندان برای اداره کشور می تواند تاثیر گذار و سودمند باشد. در پایان این نشست، با حضور دکتر دیباج، نمایشگاهی از آثار و تولیدات واحد هنرهای در رشته های خوشنویسی، تذهیب، نگارگری، نقاشی و تصویرسازی افتتاح شد.

نماینده ساری:برای اجرایی شدن قانون سخت و زیان آور بودن شغل خبرنگاری امضا جمع می کنم

ساری - ایرنا - نماینده مردم شهرستانهای ساری و میاندرود در مجلس شورای اسلامی گفت : برای اجرایی شدن قانون سخت و زیان آور بودن شغل خبرنگاری از نمایندگان مجلس امضا جمع ی کنم.

'محمد دامادی ' شامگاه پنجشنبه در همایش تجلیل از پیشکسوتان عرصه خبر در ساری به اهمیت حضور خبرنگاران در جامعه با هدف تنویر افکار عمومی گفت: با توجه به نقد های رسانه ها، فساد های اداری و اقتصادی در کشور وجود دارد.

وی به نقش رسانه در تذکر های به موقع از وجود مشکلات مردم و سهل انگاری مسوولان در انجام درست ماموریت ها اشاره کرد و اظهار داشت: رسانه به عنوان رکن چهارم دموکراسی می تواند با فساد مقابله کند.

وی افزود : در چنین شرایطی هنوز مشکل بیمه خبرنگاران رفع نشده و خبرنگاری همچنان جزء مشاغل سخت محسوب نمی شود .

'سید رمضان شجاعی ' دیگر نماینده ساری در مجلس که عضو کمیسیون فرهنگی مجلس است، به وجود لایحه قانون حمایت از رسانه اشاره کرد و گفت: این لایحه که در دولت قبلی به مجلس ارائه شد با اشکالاتی در مواد آن مواجه شد که هنوز کمیسیون فرهنگی دولت قبلی و جدید آن را به مجلس ارایه ندادند.

وی ادامه داد: دولت قبلی می خواست درباره قانون جامع مطبوعات، لایحه ای را به مجلس پیشنهاد بدهد که سیاست های خود را پیش ببرد اما کمیسیون فرهنگی مجلس مانع از این کار شد.

وی با بیان اینکه قرار بود دولت دهم، اشکالاتی که کمیسیون فرهنگی بر لایحه قانون حمایت از مطبوعات گرفته را رفع کرده و مجدد به صحن مجلس بیاورد که این کار را انجام نداد، گفت: دولت یازدهم هم زیر بار برخی از اشکالاتی که به لایحه حمایت از مطبوعات گرفته بودیم، نرفت.

نماینده مردم ساری و میاندرود در مجلس با اشاره به اینکه موضوع سخت و زیان آور بودن خبرنگاری و بیمه تکمیلی و مقولات حقوقی از جمله مواد اصلی لایحه حمایت از رسانه ها است، گفت: از آنجاییکه پذیرش این مواد وزارت فرهنگ و ارشاد را وادار می کند تا بخشی از منابع خود را به این بخش اختصاص دهد، زیر بار نمی رود.

وی با بیان اینکه در قانون جامع حمایت از رسانه عمده دغدغه ما این است که سایت ها و خبرگزاری ها قانون ندارند، افزود: اکنون شکایت هایی که از خبرنگاران سایت ها و خبرگزاری ها صورت می گیرد در دادسرای عمومی و در جایی که یک سارق محاکمه می شود، مورد بررسی قرار می گیرد و هیئت منصفه ندارند.

عضو کمیسیون فرهنگی مجلس شورای اسلامی با اشاره به اینکه دولت ها به دنبال این هستند قانون مطبوعاتی مطابق با سیاست های خود تنظیم کنند، بیان داشت: در حالیکه قانون جامع حمایت از رسانه برای دولت وضع نمی کنیم.

وی تصریح کرد: اگر بعد از بررسی لایحه بودجه، لایحه حمایت از رسانه از سوی دولت به مجلس ارائه نشود، مجلس این طرح را به جریان می اندازد.

وی به برخی مشکلات معیشتی و صنفی خبرنگاران اشاره کرد و بیان داشت: امروز احتیاج خبرنگاران عاملی شده است تا بسیاری از وظایف ها و رسالت ها به درستی انجام نشود .

آیا کسی پاسخگویِ این افتضاحِ رسانه ای‌ست؟!

 تمام سال را دشمان اسلام از همه توان خود برای ایجاد فتنه و تفرقه میان مسلمانان بهره برداری و استفاده می کنند و ما در انتظارِ رسیدنِ هفته ای با عنوان "وحدت" و گردِهم آیی مجدد پیروان حضرت محمد (ص) و نمایش عملی وحدت امت اسلامی هستیم. و امسال مانند سال های قبل ، هفته وحدت فرا می رسد ؛ با همایشهای پر زرق و برق ، با کنفرانس های بین المللی و داخلی اش ؛ اما . . .اما این همه هزینه وقتی نمی تواند تصویرِ ساده ای از اقامه نمازِ واحدِ مسلمانان را به جهانیان مخابره کند به چه کاری خواهد آمد؟!! رسانه ها پر می شود از شاهکارِ هنری عکاسِ خبرگزاری حوزه علمیه (رسا) که این پیام را به جهانیان می رساند که « ما گویا حتی در قبله هم وحدت نداریم، چه رسد به مسائل پر تنش سیاسی و...! »واقعا متاسفم برای برگزارکنندگان بی‌تدبیر این همایش با عنوان «رحمة للعالمین» و با شعارِ وحدت!! متاسفم برای دبیرِ سرویس عکس و سردبیرِ خبرگزاری رسا !!متاسفم برای امام جماعتِ شیعه و طلابِ شیعه ای که نمازجماعت تفرقه را اقامه کردند؛ و دلم می سوزد برای «آقا» که چه ها نمی کشد و فرمود: «اینقدر ما روایات در ثواب شرکت در نماز جماعت اهل سنت در زمان ائمه (علیهم السّلام) داریم؛ که روایت دارد که در مسجدالحرام پشت سر اینها نماز بخوانید، مثل اینکه پشت سر پیغمبر نماز خوانده اید. این معنایش چیست؟ این نمایش وحدت است. عملاً وحدت را نشان بدهید. »امیدوارم هر چه زودتر این افتضاحِ رسانه ای که در همایش داخلی مشهد رخ داد ؛ با تدبیرِ مسئولانه برگزارکنندگان کنفرانسِ بین المللی وحدت اسلامی که این روز ها در تهران جریان دارد  لااقل کمی رفع و رجوع شود . . .

بومرنگ ترور

بومرنگ ترور

« ...، چون رسانه ها نسبت به هرزگویی موجه نیستند. برهمین قیاس، حداقل ممکن است روزنامه هایی که «کاریکاتورهای محمد» (حضرت محمد-ص-) را منتشر کردند و (حضرت) محمد(ص) پیامبر(خاتم) را در سیمای یک تروریست به تصویر کشیدند، عمل موجهی انجام ندادند: این کاریکاتورها بی جهت حساسیت های مذهبی گروهی را که از قبل احساس به حاشیه راندن و ضعیف شدن داشتند، زیرپا گذاشتند و چنان که انتظار می رفت، واکنش های خشنی را در پی داشت.روزنامه هایی که این کاریکاتورها را چاپ کردند باید به خاطر بی احترامی ناشایست به باورهای دیگران و همچنین به خاطر بی مسوولیتی مورد انتقاد قرار می گرفتند. واکنش ها به انتقاد(از چاپ این کاریکاتورها) به بهانۀ آزادی مطبوعات، بطور اساسی ربطی به موضوع ندارد، چون بطور کلی بیان نشده بود که این روزنامه ها از حقوق قانونی شان تجاوز کرده اند،بلکه موضوع این بود که این روزنامه ها بایستی از حقوقشان مسوولانه تر استفاده می کردند.»فساد در رسانه ها، ادوارد اچ. اسپنس ، اندرو آلکساندرا ،آرون کویین ، آن دان، ترجمه حبیب الله معظمی، تهران: انتشارات سروش، چاپ اول 1393، ص 6- 85.

*حبیب الله معظمی

«یکی از تازه ترین نمونه های آزمون های جنجالی آزادی بیان در سال 2005 رخ داد و آن موقعی بود که یک روزنامه دانمارکی و چندین روزنامه دیگر کاریکاتورهایی را چاپ کردند که (حضرت) محمد پیامبر(ص) را به عنوان تروریست، حامی خشونت، سرکوبگر زنان و انتقادهای دیگر، نشان می داد. ناآرامی هایی که درچندین کشور به طور عمده مسلمان بوقوع پیوست، موجب مرگ تعداد بسیاری از مردم، همچنین تخریب سفارتخانه های آمریکا و چند کشور اروپایی در کشورهای عربی شد. به دلیل روشن، روزنامه های چاپ کننده کاریکاتورها در قبال پیامد ناآرامی و خشونت سهم بالایی از مسوولیت اخلاقی داشتند، زیرا ناآرامی  قابل پیش بینی و اجتناب بود.با اینکه روزنامه هایی که این کاریکارتوها را چاپ کردند و کسانی که از انتشار آنها حمایت کردند، براین باورند که حق آزادی بیان از چنین اعمال بیانی حمایت می کند، باید نسبت به برخی شکل های بیان که می تواند صدماتی را برانگیزاند نگرانی جدی داشت، تا از آنها جلوگیری شود... وقتی قرار است کاریکاتورهای سیاسی از تصویر برای انتقال افکار استفاده کنند، بازهم باید مسوولانه بکارگرفته شوند.چون باید برای انتشار یک کاریکاتور که ممکن است موجب رنجش خاطر شود، دلیل منطقی وجود داشته باشد.با این حال، اگر چنین توجیهاتی موجب مصونیت نیست، به نظر می رسد کاریکاتورها تنها یک تلاش سطحی برای تضعیف اعتبار یک گروه مذهبی بود.این کاریکاتورها پدیدار شدند تا مسلمانان را با زیر سوول بردن مشروعیت و اهداف اسلام بیازارند.آنها(که تنش های سیاسی و فرهنگی را موجب شدند) میلیون ها مسلمانی را که در بسیاری از موارد کوشش داشته اند باورهای خود را با جهان غرب وفق دهند، بشدت عصبانی کردند.بنابراین، بیان آزاد ناموجه ممکن است صدمه ای بزند ...حق نشر اطلاعات به نفع عموم تاثیراتی نمی گذارد که بوضوع ضد مصلحت مردم باشد.» همان منبع، 2- 160.
نویسندگان نکات ارجاعی فوق الذکر غربی اند که در این کتاب تازه انتشار خود، نسبت به استفاده غیرمسوولانه و ناموجه از آزادی بیان بخصوص آنگاه که بی احترامی به عقاید و مقدسات دیگران است، هشدار و انتقاد دارند.
از ظهر چهارشنبه گذشته که حمله خونین و بی سابقه به دفتر نشریه شارلی ابدو رخ داد تاکنون، موضع و تحلیل مکرر رسانه ها و مقامات غربی توصیف این حمله، به حمله به آزادی بیان بوده است. در اینکه آزادی بیان در کشورهای غربی سرمایه داری لیبرال در سطوح خیلی بالاتری نسبت به دیگر نقاط جهان قرار دارد، و این کشور ها را از این جهت از مزیت بالایی برخوردار کرده است، تردیدی نیست. قرائن هم تاکنون نشان داده است که حمله به شارلی ابدو برای بیان و ابراز این نشریه بوده است.
این حمله درهرصورت و با هر دلیل و منظوری که صورت گرفته باشد، محکوم است چرا که کاربرد سلاح و زور و خشونت برای نفی عقیده دیگری که مورد پسند نیست، امری مذموم و مردود است .
اما سخن نگارنده نکته ایست که شاید در غوغای بعد از حادثه پاریس شنیده نشد یا شاید گفته نشده است و آن نقش همین دولت های نظام های سرمایه داری لیبرال است که با وجود آنکه اندیشه آزاد در این کشورها از عیار بالا نسبت به بقیه جهان برخوردار است اما در این کشورها حس خودبرتربینیی  وجود دارند که به هرکشور دیگر و نظر و عقیده دیگر تعرض می کنند و از دم تیغ رسانه ای و سیاسی خود می گذرانند. درواقع احترام به دیگری که روح دموکراسی است گاهی در زیر سیطره لیبرالیسم افسار گسیخته از نفس می افتد.
نوشته ای که در ابتدای این یادداشت آمد مغایرت همین آزادی افسار گسیخته را با احترام به اندیشه دیگری از طریق نیازاردن صاحبان آن عقیده دیگر به بهانه آزادی بیان نشان می دهدو به ما می گوید که این تناقض خود در غرب اکنون مساله است.
آیا مثلاً می توان در پوشش آزادی بیان رهبر یک کشور را به سخره گرفت. چرا یک شرکت، چرا یک رسانه در جامعه لیبرال مثل سونی پیکچرز به خود اجازه می دهد که رهبر کره شمالی (کشوری هر چند با نظام اقتدارگرا و بسته) به سخره بگیرد و ماجرای چندی پیش فیلم «مصاحبه» را بیافریند. این بیش از آنکه آزادی بیان باشد نشانگر خود برتربینی، نابرابربینی و دخالت سیاست و بعبارتی قربانی شدن آزادی بیان به نفع سیاست در جوامع لیبرال است. 
این، یک سوی حادثه پاریس است اما سوی دیگرش اینست که همین کاربرد زور و سلاح و خشونت برای پیشبرد نظر و عقیده خود و نفی عقیده دیگری، که مورد نقد این نوشته و نوشته دیگر کسان در جهان به بهانه حمله خونین به شارلی ابدو ، بوده است، در حداقل یک دهه اخیر از سوی سیاستمداران این کشورهای نظام سرمایه داری لیبرال ترویج و تحکیم شده است. این سیاستمداران اینک برای جهانیان الگوی عملی ونمونه عینی ترویج خشونت و کاربرد سلاح برای نفی دیگری هستند.مثال بارز این سخن حوادث چهار سال اخیر کشور سوریه است. نه اینکه حکومت سوریه چندان از مبانی دموکراتیک بهره برده باشد اما کاخ الیزه و شخص اولاند بارها و بارها در برابر میلیون ها بیننده رسانه ای جهان با جسارت خواهان سرنگونی خونین و با سلاح این حکومت بوده و استفاده از سلاح و خشونت را در این  سرنگونی مباح دانسته اند.هنگامی که چنین زمامداری مروج اندیشه نفی دیگری با سلاخ و خشونت می شود خودبخود به افراد جامعه خود می آموزاند که این می تواند یک روش موثری برای نفی دیگری باشد. همان روشی که سعید و شریف کواشی با شارلی ابدو بکاربستند.
نگارنده بی تعارف اعتقاد دارد که همان اندازه که داعش و القاعده و شریف و سعید کواشی در حادثه خونین و تاریخی 7 ژانویه پاریس نقش داشتند شخص اولاند و مدیریت الیزه در این حادثه و با تروج اندیشه «پیشبرد عقیده با سلاح»(کاری که دو برادر شریف و سعید برای شارلی ابدو انجام دادند) نقش دارند.
نظام حاکم بر سوریه هرچه باشد راه کنار زدن آن بایستی به شیوه دموکراتیک باشد و نه خونین که الگویی بشود دامن گیز الیزه.هنگامی که سیاستمداری خشونت و زبان زور را برای پیشبرد عقیده ترویج می کند الگویی به مخاطبان و شهروندان آن کشور که الجزایری تبارها هم در آن میانند ارائه می دهد که برای نخواستن دیگری و نفی عقیده و نظر دیگری( شارلی ابدو) می توان دست به سلاح برد. آنچنانکه شریف و سعید کواشی دست بردند. و وای بر ما که که اگر چنین سیاستمدارانی الگوی پایدار بسازند آنگاهست که ترور و خشونت باز می گردد و نیویورک و واشنگتن، بوستون، لندن و سیدنی و اینک پاریس نمی شناسد زیرا قبل از اینجاها، آنها مروج آن در حیفا و هانوی و دمشق و دیگر جاها بوده اند.
اندیشه آزادی گرایی وقتی به سیاست تبدیل می شود به فقر سیاستمداری لیبرال می انجامد که فاقد روح دموکراتیک احترام به دیگری و نفی خشونت است. و این، و حادثه شارلی ابدو شاید همان یکی از نقدهای مدرنیته باشد که برخی ها دارند. آزادی با احترام به دیگری.
*محقق و مدرس دانشگاه

برچسب‌ها :

• ترور ,
• فرانسه ,
• معظمی ,
• امید ,
• جهان

 نطر مدیر وبلاگ :

حدّ ، تقاص و تعدّی متقابل

پیوند ثابت ارسال شده توسط حم شادکام (تایید نشده) در 20 دی, 1393 - 09:45

انقلاب باصطلاح کبیر فرانسه منجر به تحمیل یله گی جامعه ای شد که از شدّت اسنبداد سلطنتی مبنی بر سلطه ارباب کلیسا از قبول هیچ حدّ و مرزی در تبعیت از جاهلیت نفسانی سر باز زده در عین حال این رهایی بی معنی را از دیگران دریغ می دارد. زیرا خود را بهتراز همه می پندارد. طبیعی است که واله های عقاید مورد اهانت همان بلا را بر خودسران می آورند که بر ایشان روا می شمارند. باری از تعدّی تعدّی متقابل می زاید.

 

کینه دیرینه بی بی سی فارسی از دین اسلام علنی شد

شبکه بی بی سی که در اسلام ستیزی سرآمد سایر رسانه های ضد انقلاب و معاند اسلام است همواره بر این نکته استوار است بطوری مخاطبین خود را فریب دهد که علیرغم تغییر افکار مخاطبین دست خود را رو نکند و به اهداف دراز مدت خود برسد.

این شیوه فریبکاری حیله جدیدی نیست و بارها این رسانه انگلیسی در بیان اخبار و رویدادها چنین ترفندی را اجرا نموده است.

در چند روز اخیر با حمله چند داعشی به دفتر "شارلی ابدو" در پاریس سوژه جدید به دست بی بی سی افتاده و با متهم کردن مسلمانان و دین اسلام تمام سعی و تلاش خود را به این نکته توجه کرد بود که اسلام ستیزی و اسلام هراسی ایجاد کند و ترور و خشونت را به نام اسلام و مسلمین ثبت کند.

این نیز با توجه به ترفندهای مکارانه بی بی سی موجبات فریب افکار مخاطبین را در پی داشت به طوری که با دقت نظر کوتاهی می توان به نیت شیطانی این رسانه انگلیس  پی برد.

از آنجا که دم خروس بیرون میزند و دست دشمنان اسلام رو می شود، بی بی سی این بار نتوانست بغض و کینه خود را به دین مبین اسلام پنهان کند و با توهینی وقیحانه و آشکارا نیت پلید خود را رو کرد.

فرداد فرحزاد مجری این رسانه در صفحه فیس بوک خود نوشت:

"وقتی اتفاقات سیدنی و پاریس و جنایات داعش رو می بینم بیشتر به این نتیجه می رسم که دین اسلام دین خشونت و آدم کشی هست"

این مطلب با موجی از اعتراضات مخاطبینش مواجه شد و با پیامهای مختلف تودهنی محکمی به این هتاک و فحاش به دین مقدس اسلام زده شد که به ناچار این مطلب را از صفحه خود پاک کرد.

در موردی دیگر شخصی که در صفحه فیس بوک برنامه نوبت شما نسبت به اسلام هراسی بی بی سی معترض بود پاسخ وقیحانه تری از این صفحه به این مضمون داده شد:

"ما فقط اطلاع رسانی می کنیم و به مسائل دیگر کاری نداریم هرچند مسلمانان سابقه خوبی از رفتارهای اجتماعی ندارند"

چنین برخوردی با جامعه اسلامی ایرانی از شبکه ای که بارها و بارها در ضدیت اسلام و انقلاب شمشیر از رو کشیده و در حمایت از بهائیان و همجس بازان و هزاران ضد ارزش و اخلاق که از شبکه سلطنتی  بی بی سی پخش شده بعید نیست .