ارزش افزوده حق مسلم سهل الوصولی بود که باید زودتر پیگیری می شد

 

فرماندار شهرستان مهر سرزده از روستای چاه کبگان بخش اسیر بازدید کرد و از نزدیک در جریان آخرین وضعیت پروژهای درحال اجرای این روستا قرار گرفت. به گزارش سایت خبری مهرستان ؛ سید محمد موسوی فرماندار شهرستان مهر در بازدید از این روستا بیان داشت: خوشبختانه شهرستان مهر در حال سپری کردن دوران جدید…

۱۸ دانش آموز محروم از تحصیل در برندق خلخال

روستای برندق در ۱۸۰ کیلومتری مرکز استان و با ۹۰ کیلومتر فاصله از مرکز شهرستان خلخال قرار گرفته است و این روستا ۱۸ دانش‌آموز دختر و پسر محروم از تحصیل در مقطع اول متوسطه دارد.

 روستای برندق در ۱۸۰ کیلومتری مرکز استان اردبیل بیش از ۱۸ دانش‌آموز محروم از تحصیل دارد.

روستای برندق در ۱۸۰ کیلومتری مرکز استان اردبیل  و با ۹۰ کیلومتر فاصله از مرکز شهرستان خلخال قرار گرفته است و این روستا ۱۸ دانش‌آموز دختر و پسر محروم از تحصیل در مقطع اول متوسطه دارد.

خاطره یک وبلاگنویس از رهبر انقلاب

وبلاگ "خاطرات جهادی" نوشت:

در محل ورودی روستا منتظر و مشتاق ایستاده بودیم که انتظار به سر آمد و رهبر فرزانه انقلاب بوسیله دو خودرو با همراهانشان به روستا تشریف آوردند و مورد استقبال قرار گرفتند.

وبلاگ "خاطرات جهادی" نوشت:

آن روز صبح با طلوع خورشید روستای نیارک طارم سفلی رنگ و بوئی تازه بخود گرفت.

http://harfema.ir/11318

بیشتر بخوانید

در مورد روستای اندریان

می خواستم مطلبی در مورد معدن طلایی بنویسم که سالهاست که نام اندریان با آن اجین شده است و متعلق به این خاک و بوم بوده است زمانی بود که هیچ کس این منطقه را نمی شناختند این مناطق شدیدا کوهستانی است و راهش خیلی صعب العبور بوده و رد و پای کمتر مسئولی به این منطقه باز می شد ولی با گذر زمان همه چیز به یک باره عوض شد چون در همه جای آذربایجان حتی در ایران و خاورمیانه بمب خبری منفجر شد این بمب خبری حکایت از آن داشت که در روستای اندریان از توابع شهرستان ورزقان صحبت از معدنی می کنند که هنوز هیچ کس نمی داند که این معدن متعلق به چه چیز است رفت و آمد افراد گوناگون از اینجا به روستای اندریان شروع شد تا اینکه در جلسه ای با حضور استاندار و نماینده مردم ورزقان و سایرین خبر از مرحله اکتشافی معدن طلای اندریان خبر دادند این خبر دهان به دهان در کل منطقه بلکه در کل آذربایجان حتی در مجلس محترم شورای اسلامی در میدان بهارستان می چرخید که این معدنی که متعلق به اندریان است در کدام نقطه کشور یا آذربایجان شرقی وجود دارد مهندسین مختلف از کشورهایی نظیر گرجستان و ایتالیا و غیره آزمایشهای مختلفی انجام دادند ودر نهایت این اجما کلی زسیدند که این معدن طلا بوده و لنگه آن در خاورمیانه هم پیدا نمی شود این معدن متعلق به اندریان بوده و خواهد بود ولی اخیرا شنیده ام اوضاع بر وفق مراد نیست گویا در رسانه ای گفته اند که معدن متعلق به دو یا سه روستا که از آوردن نام آنها خجالت می کشم معدن را به اسم خودشان درآوردهاند اگر همین جوری دست روی هم بگذاریم امروز اسمش را می گویند فردا به نام خود ثبت میکنند که واویلاست جدا از این همه گفته ها مردم علی الخصوص جوانان اندریان زحمات فراوانی از پیدایش تا اکتشاف آن متحمل شده اند اما الان کمتر شخصی از اندریان در آنجا مشغول به کار است اما به نظر بنده عاملی که باعث شده است طبل معدن به نام دیگران زده شده است و در آینده هم به طور کلی از دست ما خارج خواهد شد عباتند از : ١) عدم همکاری اهالی روستا با مسئولین و دست اندرکاران معدن ٢)عدم پا در میانی دهیاران روستا و ریش سفیدان و اهل خبره در این مورد ٣)سکوت و بی دقتی محض بعضی از کسانی که در ادارات مختلف بر و بیایی دارند ۴)عدم همکاری افراد باسواد و عادی اندریان در این مورد ۵) فعالیت بی پایان افرادی که نام روستاهای آنها در رسانه عمومی اعلام شده است از همه کسانی که بنده حقیر را می شناسند عاجزانه تقاضا دارم که برای رفع این مشکلات از روی تعصب خشک و خالی نه بلکه از باب منطق و استنباط با نظرات خود راه حل مناسبی بیابیم انشاء الله باتشکر :

زمستان

بارش برف در زمانهای نه چندان دور از آذرماه تا اسفند ادامه  داشت زمستان روستا یعنی سرما ولرزش ویخبندان. در زمستان آب رود ( چای) وسط روستا یخ می بست واین فرصتی بود برای سر سره بازی روی یخ. ما در زمستان همیشه به برف بازی ودرست نمودن آدم برفی مشغول بودیم وبا پوشیدن لباس ودستکش وجورابهای پشمی که توسط مادربافته شده بود سرما را زیاد احساس نمی کردیم. روستاییان تقریبا در تمام طول زمستان به شب نشینی می رفتند ودر کنار کرسی ویا بخاری هیزمی به قصه سرائی پیر مردان ویا پیر زنان که گاهاً با آواز بیان می شد با تمام وجود گوش فرا می دادیم. پذیرائی با چای وقاورقاوتخمه وسنجد وگاهاً آرده سنجد که با شکر شیرین مکی شد وهویج وسایر محصولات روستا بود. تخمه ها با( ساج) بوداده میشد. ساج صفحه ای گرده مانند سپر بود که برای بودادن قاورقا وتخمه استفاده میگردید.قاورقا که همان گندم بود که بعد از شستن گند م آنرا برای چندین ساعت در سیر می خواباندند وبعد از خشک شدن آنرا در ساج تفت می دادند  که بسیار خوشمزه ومقوی بود.