انسان همواره اطلاعات مورد نیاز برای حفظ و ادامه حیـات خـود را از طریـق حـواس پـنجگانـه از محیط اطراف کسب میکند. هر یک از حواس، اطلاعـات مربـوط بـه جنبـه هـایی از طبیعـت را در اختیار فرد قرار میدهد که به پیشبرد مراحل زندگی بشر یاری می رساند. سـهم یـادگیری انسـان در میان حواس پنج ،گانه شامل 75 درصد از طریق حس بینایی، 13 درصد از طریق حـس شـنوایی و 9 درصد باقی مانده از طریق حواس لامسه، بویایی و چشایی است. بـا توجـه بـه اولویت و بالا بودن سهم حس بینایی در یادگیری انسان و اولویت دوم که مربوط به حـس شـنوایی ؛ است به نظر می رسد در موقعیتهای ارتبـاطی و فعالیـتهـای یـاد دهی - یـادگیری بـه جـای تکیـه صرف بر حس شنوایی مخاطبان، باید از پیامهای تصویری و رسانه های دیداری - شنیداری استمداد گرفت . مواد دیداری شنیداری در حوزه های مختلفی چون اطلاع رسانی، ارتباطات، منـابع فرهنگـی ، و تحقیقات نقش اساسی ایفا میکنند. ورود انواع منابع اطلاعاتی در شکلها و قالبهـای گونـاگون بـه کتابخانـه هـای دانشـگاهی، از جمله مواد دیداری شنیداری و چندرسانهایها نقش بسیار مهم و مؤثری در امر یادگیری و تعلـیم و تربیت ایفا میکنند و با توجه به ویژگیها و قابلیتهای این مواد، تغییر به سزایی در کیفیت خدمات کتابخانه مهیا ایجاد نمایند. از جمله دلایـل رشـد و توسـعه روزافـزون مـواد دیـداری شـنیداری در کتابخانه ها و اهمیت آنها، میتوان به سرعت زیاد در انتقال اطلاعات و مفاهیم و داشتن قدرت تأثیر بر بیننده یا شنونده اشاره کرد . به عبارت دیگر، در موقعیتهای یاددهی - یادگیری، رسانه ها و مواد دیداری شنیداری عـلاوه بـر تسـهیل انتقـال پیـام و معنـادار این آثـار و پیامـدهای مختلفـی از جملـه برقراری ارتباط مؤثر، ایجاد انگیزه یادگیری و شکل دهی تجارب یادگیری دست اول، صرفه جویی در زمان آموزش و یادگیری و در نهایت انطباق با هوشهای چندگانه هستند کـه بـه نوبـه خـود در تسهیل فرآیند یادگیری برای یادگیرندگان تأثیرگذارند .عمده ترین طبقه بندی از رسانه های یاددهی - یادگیری شامل چهار طبقه :
1- رسانه هـای دیـداری
2 -رسـانه هــای شــنیداری
3 -رســانه هــای دیــداری - شــنیداری
4 - رســانه هــای چنــد حســی اســت
منبع :
کیان ، مرجان ، چیت ساز ، مهدیه ، ریاحی نیا ، نصرت ، فصلنامه فن آوری اطلاعات و ارتباطات در علوم تربیتی ، بررسی وضعیت واحد سمعی« درسی مواد - بصری » در رشته کتابداری و اطلاع رسانی ، سال دوم ـ شماره اول پاییزـ 1390