ویکتوآ پیتان به تازگی 30 ساله شده و زمانی یکی از گردشگران ایران بوده، اما حالا یک شهروند ایرانی است. او آخرینبار که به ایران سفر کرد با «مصطفی» آشنا شد و با او ازدواج کرد و تصمیم گرفت در روستای مصر خوروبیابانک زندگی کند. اهالی روستا به او «ویکی» میگویند.
او که فرانسویتبار است، درباره پیشینه ذهنی که از ایران داشت اظهار میکند: والدین پدرم در زمانهای بسیار دور در ایران زندگی میکردند که پدربزرگم مهندس شرکت نفت بود. در خانه ما همه فرشها ایرانی و روی دیوارها تابلوهای مینیاتور نصب شده بود. خیلی دوست داشتم به ایران سفر کنم، اما نمیدانستم یک زن تنها هم میتواند به ایران سفر کند یا نه؛ چون در رسانههای خارجی تصاویر خوبی از ایران نشان نمیدهند. بعدا خیلی اتفاقی با شخصی در فرانسه آشنا شدم که زیاد به ایران سفر میکرد و گفت تصمیم دارد دوباره به ایران برود و گفت من هم میتوانم همراهش به ایران بروم، 10 روز بعد از آن ایران بودم.
ویکی ادامه میدهد: اول به عشق شوهرم زندگی در کویر مصر را انتخاب کردم، اما خودم هم طبیعت و زندگی ساده اینجا را دوست داشته و دارم و احساس میکنم آزادی بیشتری دارم. اینجا خبری از اجبارهای اجتماعی که در شهرهای بزرگ دیکته میشوند نیست و مردم سبک زندگی خودشان را انتخاب میکنند. بنابراین چهارچوب زندگی شهری وجود ندارد و من به این خاطر احساس آزادی بیشتری میکنم.
او همچنین درباره صنایعدستی که میفروشد به خبرنگار ایسنا میگوید: در طول هفته همهچیز آرام است، اما آخر هفته که گردشگران بسیاری به منطقه میآیند، سرمان شلوغ و فروشمان زیاد میشود.
ویکی میافزاید: فروش صنایع دستی کفاف هزینههای زندگیمان را در اینجا میدهد، اما هربار که میخواهم به فرانسه سفر کنم با مشکل مالی مواجه میشوم. طی چهار ماه و نیمی که در ایران زندگی میکنم تنها یکبار برای انجام کارهایم به فرانسه رفتهام و اگر بتوانم سالی یکبار به کشورم سفر کنم، برایم خوب است؛ چون من هم نیاز دارم در سال یکبار خانوادهام را ببینم.
فارسی هفتمین زبانی است که ویکی در طول پنج ماه اقامتش در ایران یاد گرفته. او که به خوبی فارسی حرف میزند، درباره اینکه چطور آن را در مدت کوتاه یاد گرفته است، اظهار میکند: من هوش بالایی دارم، در کنار آن چون همسرم خیلی کم انگلیسی صحبت میکند، انگیزه یادگیری من برای این زبان زیاد شده است. در عین حال از یک کتاب خوب فرانسوی - فارسی استفاده میکنم. زمانی که اینجا آمدم، هیچ چیز از زبان فارسی را متوجه نمیشدم و صحبت کردن با همسرم برایم سخت بود، اما الان خیلی بهتر میتوانم صحبت کنم.
او ادامه می دهد: 90 درصد قابهای خاتم کاری یا صنایعدستی میدان نقش جهان اصفهان چینی هستند، اما من فقط جنس ایرانی میفروشم. گرچه کار دشواری است، اما بعد از پیگیریهای بسیار جاهایی را که صنایع دستی ایرانی را عرضه میکنند پیدا و در مغازهام میفروشم.
مصطفی اضافه میکند: قبل از عید بود که یک مغازه در روستای مصر اجاره کردم، شاید اینکه از یزد به اینجا آمدهام و سه مغازهام در یزد را جمع کردم احمقانه به نظر برسد، اما خودم از کاری که انجام دادهام راضی هستم. گرچه درآمدم میلیاردی نیست، اما گاهی اوقات در یک هفته دو میلیون تومان برای مغازه خرید میکنم.
او درباره آشناییاش با «ویکی» میگوید: به نظرم او بعد از سفر به 40 کشور، آمادگی شروع یک زندگی مشترک را داشت و من هم که تازه به مصر آمده و تنها بودم، صبحها مغازه را باز میکردم و در کنار آن به مردم روستا در کشاورزی و دیگر کارها کمک میکردم. روز اولی که با هم آشنا شدیم، صبح زود بود و من از قنات برمیگشتم. حالا حدود پنج ماه است که با هم ازدواج کردهایم.
مصطفی میگوید: سعی نکردم تا زبان فرانسوی را از ویکی یاد بگیرم، اما اگر ویکی فارسی را خوب حرف میزند به خاطر این است که مربی خوبی مثل من داشته است!
خانواده ویکی تنها عکس مصطفی را دیدهاند و نظرشان درباره او این بوده که شبیه مردان اصیل ایرانی است.
او که برنامههای بسیاری برای آینده مغازه صنایع دستیشان دارد، در اینباره میگوید: میخواهم دستگاههای بافندگی قدیمی را از شهرهای مختلف خریداری کنم تا وقتی توریستها به این مناطق میآیند، بتوانند حتی اگر دو رج ببافند و این هنر را تجربه کنند. اما انجام چنین کاری نیاز به زمان دارد.
گزارش از: کبریا حسینزاده
در ادامه مطلب بخوانید
زمانی که حضرت آیتالله خامنهای نماینده امام راحل در ارتش و معاون امور انقلاب وزارت دفاع بودند، در تاریخ ۲۳ دی سال ۱۳۵۸ با صدور پیام تشکیل جهاد خودکفایی در ارتش، چراغ حرکت به سمت خودکفایی صنایع دفاعی را روشن کردند.
تا قبل از صدور فرمان ایشان، موضوع تحقیقات در عرصه صنایع دفاع وجود خارجی نداشت و در سطح نیروهای مسلح، باوری به نام ‘خودکفایی’ معنا نمیشد. در همان سالها، تجهیزات ارتش با مشکلات عدیده و اساسی برای تعمیر و نگهداری، تأمین قطعات و راهاندازی روبرو بودند.
اما بلافاصله پس از صدور آن فرمان تاریخی، نخستین مجموعههای خودکفایی و هستههای غیرمتمرکز و جهادی در ارتش ایجاد شدند و بدین ترتیب باور به خوداتکایی، خودکفایی، اعتلای دانش فنی و استقلال دفاعی در نیروهای مسلح جمهوری اسلامی پایهگذاری شد.
اقدامات تاسف بار شورای پول و اعتبار
در حالی که کاهش غیر منطقی قیمت جهانی نفت همه را نگران کرده است و احتمال بحرانی شدن اقتصاد ایران و دیگر کشورهای صادر کننده نفت وجود دارد ، عده ایی در شورای پول و اعتبار به دنبال جلوگیری از کاهش قیمت مسکن و کاهش ارزش سرمایههای خودشان در این بخش هستند. آنها تلاش میکنند تا اندک اعتبارات و سرمایههای باقیمانده را به سنگ و گچ تبدیل کنند و آشفتگی بخش ساختمان را در بالاترین سطح خود نگه دارند.افزایش وام مسکن در حالی که کل صنایع بشدت تشنه اعتبارات ارزان قیمت بانکی هستند ، و از سوی دیگر تنها را خروج از رکود- تورمی، سرمایهگذاری میباشد ، نشانههای بسیاری دارد از جمله اینکه ؛ منافع نامشروع عدهایی خاص در بخش مسکن مهمتر از منافع ملی است. اینگونه تصمیم گیری ها در این برهه از زمان تاسف بار است.سرمایه گذاری در بخش مسکن جلوی سرمایه گذاری در بخش مولد و صنایع را می گیرد .اعتباراتی که یا پرداخت نمی شوند و یا بسختی پرداخت میشوند هدفی جز ایجاد آشوب بیشتر در بخش ساختمان و در نتیجه نارضایتی بیشتر ندارد. در حالی که تنها در تهران بر اساس آمارها بیش از 300000 واحد مسکونی خالی وجود دارد، هدر دادن منابع بجای مدیریت صحیح واحد های مازاد عجیب و غیر منطقی بنظر میرسد.از سوی دیگر به بن بست کشاندن مسکن مهر و بدقولی های پی در پی تنها برای بحرانیتر کردن بخش مسکن است .این درحالی است که حدود 10 سال است که حق مسکن کارگران رقم توهین آمیز 20000 تومان و کمتر بوده است .حال چرا بجای افزایش حق مسکن کارگران و واقعی کردن آن عدهایی بدنبال افزایش اقساط مسکن هستند!؟ چرا که هم اکنون با این میزان حق مسکن برای خرید یک واحد آپارتمان 70 متری با متوسط قیمت 2000000 تومان ،583 سال برای خانه دار شدن کارگران وقت نیاز است. این اقدامات تنها جهت بحران آفرینی طراحی شده است.