اباصلت هروی از حضرت رضا (علیهالسّلام) نقل کرد که فرمود هیچیک از ما نیست مگر اینکه کشته میشود. در خصوص این که به پیامبر (صلّیاللهعلیهوآله) شهید گفته نمیشود، شاید بدان جهت باشد که مسائل تاریخی ابهام دارد و یا سند برخی از روایات اشکال دارد. از سوی دیگر دقیقاً مشخّص نیست که مسمومیت، چقدر در رحلت پیامبر تأثیرگذار بوده.
وبگاه "جوان انقلابی" نوشت:
امام مجتبی (علیهالسّلام) در دامان حضرت زهرا (سلاماللهعلیها) بزرگ شد. او از همان دوران کودکی از نبوغ سرشاری برخوردار بود. وی با حافظه ی نیرومندش، آیاتی را که بر پیامبر اکرم (صلّیاللهعلیهوآله) نازل میشد، میشنید و همه را حفظ میکرد و وقتی به خانه میرفت برای مادرش میخواند.
وبگاه "یا اباصالح المهدی" نوشت:
شیوهی تربیتی پیامبر مهربانیها (صلّیاللهعلیهوآله) از زبان بهترین شاگردش، امیرالمؤمنین (علیهالسّلام)
وبگاه "لونهام صاحب دارد" نوشت:
پیامبر اکرم (صلّیاللهعلیهوآله): نهمین فرزند از نسل امام حسین (علیهالسّلام) قائم خاندان من و مهدیِ امّت من است، شبیهترین افراد است به من در شمایل و گفتهها و کارهایش.
وبگاه "اشراق" نوشت:
حضرت رسول(ص) به عنوان معیار چگونه زیستن و اسوه ی اخلاق و کمال،برای هر مسلمانی یک آئینه ی فضیلت نماست.
قرآن کریم نیز ایشان را «اُسوه» معرفی کرده است:
«لَّقَدْ کَانَ لَکُمْ فِی رَسُولِ اللَّهِ أُسْوَةٌ حَسَنَةٌ:برای شما در زندگی رسول خدا(ص) سرمشق نیکویی است».1