فیروزه | |
---|---|
کلیات | |
رده | کانی |
فرمول | CuAl6(PO4)4(OH)8·5H2O |
ویژگیها | |
رنگ | آبی، سبزآبی، سبز |
حالت بلوری | توپر، ریزگرهدار |
ساختار | کجوجهی (تریکلینیک) |
چگالی ویژه (Specific Gravity) | 2.6-2.9 |
حلشدن | محلول در HCl |
فیروزه یک کانی کمیاب و ارزشمند آبی نزدیک به سبز است که خواهان فراوانی دارد. این کانی بهدست فیروزهتراشان شکل داده میشود و به عنوان نگین برای انگشتر، گردنبند، گوشواره و دیگر جواهرات به کار میرود.
پیشتر این کانی تنها از سنگ فیروزه به دست میآمد ولی امروزه همانند دیگر کانیها مصنوعی نیز فرآوری میشود به گونهای که حتی تشخیص طبیعی یا مصنوعی بودن آن برای کارشناسان نیز بسیار دشوار است.
نامورترین و پرخواهانترین فیروزه در ایران فیروزه نیشابور است و مهمترین معدن فیروزه در ایران در شهرستان نیشابور میباشد که از بیش از ۲۰۰۰ سال پیش استخراج میشدهاست. معدن این فیروزه در نزدیکی روستای معدن نیشابور است و از سطح زمین ۲۰۱۲ متر بلندی دارد.
به سبب وجود این معدن در نیشابور، شهر فیروزه را به عنوان یکی از القاب نیشابور آوردهاند[۱] هرچند که شهرفیروزه نام دیگر شهر بزغان که یکی از شهرهای شهرستان نیشابور است؛ میباشد. فیروزه یکی از رهآوردهای نیشابور به شمار آمده و فروشگاههای فراوانی در بخشهای سیاحتی شهر نیشابور و مشهد این فیروزه را به شکلهای گوناگون عرضه میکنند. افزون بر آنها رنگ فیروزهای یک رنگ نمادین برای نیشابور تلقی شدهاست و در دهه ۱۳۷۷ هجری از سوی شهرداری تلاشهایی برای فیروزهای کردن رنگ دیوارها و مغازههای خیابانهای اصلی شهر نیز انجام گرفت.