آدم مذهبی نیستم....

من آدم مذهبی به این معنا که تسبیحی در دستم وذکر لا اله الا الله برلبم باشدنیستم.اما نماز می خوانم نه برای فریب برای خودم.ودعا میکنم نه برای طلب برای شکر آنچه که به من داده شده چه آنهایی را که میدانم وچه آنهایی را که نمیدانم.ترس از گناه دارم همچون ترس اسیب رساندن به عزیزانم.توکل میکنم چون زندگی را جاده دوطرفه ای می دانم. اگر من بهترین راننده و ماشینم بهترین مدل روز باشد.احتمال اینکه طرف مقابلم ناشی باشد ۵۰پنجاه است.پس با رعایت تمام جوانب سرنوشت امور را دست خدا میدهم.و شرمگین می شوم از اینکه کسی را جز خدا رازق و روزی ده ببینم .تا بترسم از اینکه مبادا نانم را آجر کند.دست به سینه وپشت دوتا کرده در برابر کسی جز خدایم نمی ایستم چون خدایی جز خدای یگانه وجود ندارد.نه خدا رئیس نه خدا مسئول نه خدا مشتری نه خدا صاحب کار نه خدا زندانبان ونه هیچ خدایی جز الله.برای من مردن هجرت است.من خدا را در رحمن ورحیم یافته ام.من از هیچکس جز خدایم انتظاری ندارم برای همین بی طمع می بخشم..من قرآن خوانده ام و می خوانم.نه برای تکرار طوطی وار آن در مجالس بلکه برای روشنی دل و راهی که در پیش دارم.من مسلمانم.

 خیلی نگو من گناهکارم. این را ادامه نده تا به یقین برسد.

ایمان را تبدیل به شک نکن.

بعضی ها احتیاط می کنند عقب عقب می روند از آن طرف پشت بام می افتند.

 وقتی بسم الله  را بفهمید دیگر نه از جلو می افتید نه از پشت سر.

ربیع الاول**

امروز به عشاق حسین،زهرا دهد مزد عزا

یک عده را درمان دهد،یک عده بخشش در جزا

یک عده را مشهد برد،یک عده را دیدار حج

باشد که مزد ماشود،تعجیل در امر فرج

حلول ماه ربیع الاول مبارک

----------------------------------------------------------------------

سلام بچه ها....خودمم از دست خودم عصبانی ام ..ولی نمیشه کاریش کرد

ببخشید بخاطر تنبلیم

نتم خراب بود...سفر بودم...و درسای فوق العاده سختم که وقعا توش موندم...و یک مساله دیگه!

خب بگذریم ،تا جایی که بتونم کم کاریامو جبران میکنم...

شرمندتم باران جان...

راستی تولد عشقم آبان بود ولی جشن نگرفت بخاطر اینکه من نبودم...

از همین تریبون اعلام میکنم مهنازی..آبجی گل من..تولدت با خیلی تاخیر مبارک

ممنون که بخاطر من جشن نگرفتی...خیلی مخلصم...

دلم واسه وب تنگیده بود...همینطور بروبچ وب

دوستتوووووووووووون دارم

دل تنگی

دلم برای همه کسانی که به این وب سر میزنن تنگ شده ولی چه کنم از وقتی که دو قلوها اومدن اینقدر کارم زیاد شده که دیگه وقت سر خاروندن هم ندارم خیلی دلم برای شادیای قدیمتنگ شده اون قدیما که سر یه موضوع ساده میزدیم زیر خنده حالا بخند کی نخند یادش بخیر بلیط اتوبوس یک تومن بود با چهار تا بلیط میرفتم تجریش و میومدم کلی حال میکردیم که فقط رفتیم تجریش یه دوری زدیم یه اب میوه خوردیم و برگشتیم روزگاری داشتیم بازی الک دولک  -گرگم به هوا- زو -گل کوچیک و از این قبیل اصلا نمی دونستیم بابا کی میره سر کار کی میاد چقدر حقوق میگیره خرج خونه چقدره چون چون استعمارو برده داری هنوز باب نشده بود انصاف وانسانیت بود الان کارگری موقت کارمندی شرکت خصوصی -معلم حق تدریس یا غیر انتفاعی-پرستار شرکتی-خلاصه به اسم خصوصی سازی دارن قوانین استعمار گر دنیا (انگلیس)رو کامل برای از بین یردن کانون گرم خانواده ایرانی اجرا میکنن خوانواده ای که روزگار قدیم یک نان اور داشت شش نان خور که شبا با دل سیر سر بر زمین میگذاشتن اما حالا پدر و مادر و برادر و خواهرو همه کار میکنن تا جلوی در و همسایه ابرو داری کنن تا مبادا همسایه ها با چشم ترحم به اونا نگاه کنن نمیدونم اینها چه ایرانیهایی هستند که کمر بر نابودی کانون گرم خانواده های ایرانی بستن  که از بنیادی ترین اصل مملکت داری حفظ کانون خانواده به عنوان جامعه کوچک مملکت است نداشتن شغل ثابت خونه ثابت زندگی گرم با فکری بدون استرس یعنی این که عمدا شما رو به این حال و روز انداختن تا راحت سوار اسب مراد شوند یعنی پای شما روی پوست خربزه است تا مبادا پاتو از گلیمت دراز کنی من جوان ایرانی اگر پشتم گرم باشه فکرم باز  و بدون دغدغه باشه کاری میکنم کارستون که دنیا حسرت ایرانو بخوره اما افسوس که وقتی از خواب پا میشم باید بدوم تا از نان شب به نرخ روز جا نمونم تا از زنده بودن جا نمونم من فکر نان سفره هستم ولی اون سر دنیا جوونایی هستن که انقدر به انها اعتماد دارن که سکان مملکتشون را دادن دست جوو ناشون دوستون دارم عزیزای خون گرم من که اینقدر مظلوم واقع شدید امید وارم به زودی زود اقام امام زمان به فریاد ما مظلومین برسد من که خاک پای قدوم اقامم میدونم اگه لایق اون  باشم خدا همه ی انسانها را یک سان افرید این را میتوان حس کرد چون وقتی باران میبارد میتوانی به عدالت پروردگار پی ببری امیدوارم اون روزای شاد برای کودکان ما تکرار شود تا شاید مزه ی زندگی ایرانی رو کمی احساس کنن وقتی از کودک ایرانی حرف میزنم گریم می گیره که چقدر کودکان ما از همه چیز محرومند حتی از یک حیاط و یه حوض پر از اب قدیم از گلدونای شمع دونی  ولش کن هرچی مینویسم بیشتر گریه میکنم فعلا .فقط این و بگم من خاک ایرانم 

فقط چند سطر لبخند می نویسم...

فقط چند سطر لبخند مینویسم توی دفترم

میگذارمش توی کیف کولی ام 

که به رنگ شادی است

راه میوفتم سمت آینده ای که

برایم وسیع تر از دنیایی است

که به اندازه فاصله دو دست بازم می باشد!

زیر بارش برگ درختها 

لحظه ها را لی لی میکنم

کیفم تکان میخورد

و لبخندها از روی سطر ها کنده میشوند

از دفتر بیرون میریزند

و از این سمت کیف قل میخورند

به آن سمت و......

من لی لی میکنم همچنان......

الا یا اهل العالم،انا المهدی"

            

تصور میکنم
روزی را که تکیه میزنید به کعبه
و ندا سر میدهید
"الا یا اهل العالم،انا المهدی"
میخواهم از خودم بپرسم
در آن لحظه اگر زنده باشم و آنجا
چه میکنم؟؟؟؟؟؟
چه میگویم؟؟؟؟؟؟؟؟؟
با خودم فکر میکنم
شاید بگویم:
"یا لیتنی کنت ترابا"
ای کاش خاک بودم
از سر خجالت....

اللهم عجل لولیک الفرج