یک کارخانه آرد جریمه شد

به گزارش خبر گزاری جمهوری اسلامی ایران (ایرنا): یک کارخانه آرد به دلیل عرضه خارج از شبکه شش هزار و 700 کیلوگرم سبوس جریمه شد   رییس سازمان صنعت معدن و تجارت لرستان گفت: یک کارخانه تولید آرد خبازی به دلیل عرضه خارج از شبکه شش هزار و 700 کیلوگرم سبوس، شناسایی و جریمه شد. قدرت الله ولدی روز چهارشنبه در گفت و گو با ایرنا افزود: پرونده تخلفاتی این کارخانه متخلف به ارزش 522 میلیون و 600 هزار ریال به تعزیرات حکومتی ارسال شده است. وی با تاکید بر تشدید بازرسی ها و نظارت بر نحوه عرضه کالا و خدمات اظهار داشت: نظارت تیم های گشت و کنترل بازار از واحدهای تهیه و توزیع آرد و نان به منظور ارائه خدات بهتر و بهینه به مردم با دقت نظر ویژه انجام می شود. وی همچنین از جریمه یک شرکت نصب دوربین های مداربسته خبر داد و گفت: پرونده تخلفاتی این شرکت نیز به دلیل گرانفروشی و به ارزش 43 میلیون و 787 هزار ریال به تعزیرات حکومتی معرفی شده است. ولدی اضافه کرد: در مجموع 10 هزار و 765 مورد بازرسی از واحدهای صنفی استان در طول آذرماه امسال انجام شده است. وی همچنین تصریح کرد: شماره تلفن گویای 124 نیز آماده دریافت گزارشات مردمی در خصوص بروز هرگونه تخلف در عرصه فعالیت واحدهای صنفی شامل کم فروشی، گرانفروشی، احتکار، عدم درج قیمت می باشد.

لبنیات سنتی، خوب یا بد؟

بسیاری از میکروب های داخل شیر با جوشاندن از بین نمی رود... طبق نتایج یک تحقیق کشوری، به طور متوسط ۲۰ درصد از سهم شیر مصرفی مردم از شیرهای فله ای و به اصطلاح محلی است. این در حالی است که نه سازمان دامپزشکی و نه سازمان ملی استاندارد و نه وزارت بهداشت بر لبنیات سنتی نظارتی ندارند و سلامت آنها نیز مورد تایید این مراجع نیست. حال موضوع قابل توجه این است که آیا واقعا این لبنیات محلی و طبیعی هستند و چه افرادی آنها را تهیه می کنند؟ و موضوع مهم تر اینکه سلامت آنها چگونه تعیین می شود؟!
معمولا کارخانه های تولید لبنیات، عمده شیر مورد نیازشان را از گاوداری های صنعتی بزرگ تهیه می کنند که هم تحت نظارت دامپزشک بوده و هم مسئولان فنی کارخانه در بدو ورود شیر خام به کارخانه، آن را آزمایش می کنند. اما شیرهای سنتی از کجا تهیه می شوند؟!
دکتر آراسب دباغ مقدم، دامپزشک و متخصص بهداشت مواد غذایی چندین روش را برای تهیه لبنیات سنتی ذکر می کند: «اولین روش این است که شیر را از دامداری ها که معمولا دامداری های بزرگ و معتبری نیستند، خریداری می کنند و پس از آن در مغازه خود یک مکان کارگاه مانند دارند که سایر لبنیات را درست می کنند و می فروشند. دامداری های بزرگ و معتبر، شیرشان را به کارخانجات لبنیات می فروشند و معمولا دامداری های کوچک و سنتی که شیرشان را کارخانه به دلیل کیفیت پایین و مشکلات بهداشتی قبول نمی کند به مغازه های لبنیات سنتی می فروشند.» دکتر دباغ مقدم که نایب رئیس کمیته تخصصی بهداشت مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی نیز هست، در ادامه حرف هایش با انتقاد از نبود قانون برای معدوم کردن شیرهای بی کیفیت می گوید: «در کشور ما برای سلامت گوشت، قانون وجود دارد و اگر دامپزشک تشخیص داد که گوشت مشکل دارد، آن را در کارخانه معدوم می کنند ولی در مورد شیر چنین قانونی وجود ندارد. زمانی که مسئولان فنی تشخیص دادند شیر خام ورودی کارخانه مشکل دارد، تنها از خرید آن سر باز می زنند و این شیر به تولیدکنندگان لبنیات سنتی فروخته می شود. روش دوم که با آن لبنیات سنتی تهیه می شود، این است که دامداری های روستایی و حتی در شهرهای کوچک لبنیات سنتی را درست می کنند و محصولاتشان را به مغازه داران لبنیات سنتی در شهرها می فروشند. روش دیگری نیز وجود دارد که در آن، تعداد اندکی از دامداری های بزرگ در سطح شهر مغازه های لبنیاتی با برند خود را می فروشند.»
نظارتی بر لبنیات سنتی وجود ندارد
برخی از فروشندگان محصولات لبنی سنتی ادعا می کنند که لبنیات، مال گاوداری خودشان است که دامپزشک بر آن نظارت می کند و مشکلی ندارد، به راستی آیا سازمان دامپزشکی بر آنها کنترل و نظارت دارد؟
نایب رئیس کمیته تخصصی بهداشت مواد غذایی سازمان نظام دامپزشکی کشور با بیان اینکه هیچ کس روی لبنیات سنتی نظارتی ندارد، توضیح می دهد: «لبنیات سنتی سازماندهی اصولی در کشور ما ندارد و شاید تنها نظارتی که بر آنها وجود دارد، نظارت کارشناسان بهداشت محیط است که رعایت نکات بهداشتی در مغازه و محل فروش را مورد بررسی قرار می دهند و نه سلامت لبنیات را. سازمان دامپزشکی باید به طور قانونی به دامداری ها ابلاغ کند شیری را که از نظر کارخانه مورد تایید نیست به مغازه داران لبنیات سنتی نفروشد اما این کار انجام نمی شود.» به گفته دکتر دباغ مقدم، شیری که توسط کارخانجات لبنیات رد می شود، بار میکروبی بالا، آنتی بیوتیک و عوامل بازدارنده رشد مانند وایتکس دارد و اگر وارد کارخانه لبنیات شود، نمی توان با آن لبنیات سالم تهیه کرد.
شیر و پنیر سنتی ناسالم ترند
اکثر مشتریان لبنیات سنتی بعد از خرید شیر، آن را می جوشانند تا اگر میکروبی دارد، از بین برود. دکتر دباغ مقدم با بیان اینکه بسیاری از میکروب های داخل شیر با جوشاندن از بین نمی رود، تاکید می کند: «در کارخانه ، پاستوریزه کردن با حرارت غیرمستقیم صورت می گیرد؛ به گونه ای که ویتامین ها، املاح، مواد مغذی و پروتئین شیر از بین نرود، در حالی که حرارت مستقیم، تمام مواد مغذی شیر را از بین می برد، از طرف دیگر شیر و پنیر سنتی خطرناک تر از سایر لبنیات سنتی هستند. چون این شیر در صورتی که جوشانده نشود، ممکن است به راحتی تب مالت و سل را منتقل کند و حتی ظرفی که در آن شیر نگهداری می شود را نیز آلوده می کند. پنیر نیز چون جوشانده نمی شود باید حداقل ۲ ماه در آب نمک با غلظت ۱۳ درصد بماند، در حالی که فروشندگان این کار را نمی کنند. ماست و کره خطر کمتری دارند ولی سلامت آنها نیز مورد تایید نیست چون برای تهیه ماست، شیر را نمی جوشانند و کره هایی که درست می کنند از دوغ هایی است که آب آنها مشکل دارد.» دکتر دباغ مقدم می گوید اخیرا تحقیقی انجام شده که نشان می دهد دوغ های سنتی اطراف تهران اکثرا با آب های آلوده درست شده اند.
شیرهای محلی آلوده اند
اخیرا تحقیقی در مورد سلامت شیرهای سنتی و کارخانه ای انجام شده که نتایج آن تکلیف لبنیات های سنتی را به خوبی برایمان مشخص می کند. دکتر عزیزا... کمال زاده، متخصص تغذیه و فوق تخصص متابولیسم انرژی و پروتئین، مجری این تحقیق بوده است. این پژوهش ۳ سال به طول انجامیده و وضعیت شیرهای کارخانه ای و فله ای را در تمامی استان های کشور مورد بررسی قرار داده است. وی که مشاور تغذیه ای برنامه جهانی غذا نیز هست، در مورد نتایج تحقیقاتش توضیح می دهد: «این بررسی از سال ۸۹ شروع و تا پایان سال ۹۲ انجام شد. در بررسی های ما مشخص شد بار میکروبی شیرهای محلی و سنتی بسیار بالاست؛ به گونه ای که بار میکروبی شیرهای فله ای، بین ۱۰ تا ۲۰ میلیون در هر سی سی بود ولی زمانی که این شیرها به شهر منتقل می شد بار میکروبی به ۵۰۰ میلیون در هر سی سی می رسید، در حالی که براساس استانداردهای کشور ما، بار میکروبی در هر سی سی باید کمتر از یک میلیون باشد. از طرف دیگر، بررسی ما، نوع میکروب در لبنیات سنتی را نیز مشخص کرد. یکی از این میکروب ها عامل بیماری ورم پستان (استافیلوکوکوس اروئوس) بود. اگر این میکروب در شیر باشد، سمی تولید می کند که با حرارت ۱۰۰ درجه از بین نمی رود و نیازمند حرارت بالای ۱۰۰ درجه است. این سم در بدن زخم هایی همانند تبخال ایجاد می کند که شاید با آنتی بیوتیک تا حدودی بتوان آن را کنترل کرد، اما از بین نمی رود. در حالی که در کارخانجات لبنیات، اولین آزمایشی که از شیر می کنند، سوماتیکسل است و به شیری که این آلودگی را داشته باشد، اجازه ورود به کارخانه نمی دهند. صددرصد شیرهای محلی و فله ای آلوده به میکروب ورم پستان بودند که ۴۰ درصد آنها بیش از حد مجاز آلوده بود. همچنین ۴۵ درصد شیرهای محلی حاوی عامل بیماری لسیتریوز بودند که باعث سقط جنین و مسمومیت های خونی می شود. علاوه بر آن ۴۵ درصد شیرهای محلی آلوده به بروسلا یا عامل بیماری تب مالت بودند. وجود سل گاوی که جزو بیماری های مشترک انسان و دام است نیز در ۲۰ درصد از شیرهای محلی مشخص شد که میکروب این بیماری با جوشاندن از بین می رود ولی اگر قبل از جوشاندن با نقطه ای از بدن تماس پیدا کند، به سل پوستی و استخوانی منجر می شود که به صورت زگیل های پوستی ظاهر می شود و سل استخوانی مهره ها و لگن را درگیر می کند. ما مشاهده کردیم زنانی که در روستاها شیر می دوشیدند، این مشکل را پیدا کردند.» دکتر کمال زاده در ادامه صحبت هایش در مورد احتمال شیوع تب مالت از پنیر محلی و سرشیر می گوید: «عامل بیماری تب مالت با جوشاندن از بین می رود ولی در موقع تهیه پنیر محلی و سرشیر، شیر را نمی جوشانند. پنیر نیز باید ۳ ماه در آب نمک بماند که این کار نیز انجام نمی شود. از سوی دیگر در تهیه سرشیر، شیر باید۱۰ تا ۲۰ دقیقه جوشانده و مرتب هم زده شود، ولی تولیدکنندگان لبنیات سنتی این کار را نمی کنند و همه چربی در بالای شیر جمع می شود و عامل تب مالت روی آن چربی قرار می گیرد و ممکن است از آن در تهیه بستنی نیز استفاده شود. همچنین به ۲۸ درصد از شیرهای محلی آب افزوده می شود.»
مشاور تغذیه ای برنامه جهانی غذا در مورد باور مردم در زمینه افزودن مواد نگهدارنده به شیرهای کارخانه ای و سلامت آنها با اشاره به نتایج تحقیقاتش می گوید: «برعکس تصور مردم، آزمایش های ما نشان داد که ۳۸ درصد شیرهای محلی، دارای مواد افزودنی هستند و موادی مانند جوش شیرین یا سودا به شیر می زنند تا زمانی که شیر به دست فروشنده می رسد، خراب نشود. از سوی دیگر مردم تصور می کنند شیرهای محلی، طبیعی است، در حالی که تنها تفاوتش با شیرهای کارخانه ای این است که چربی بسیار بالایی دارد که باعث خوشمزگی آن می شود. ۹۷ تا ۹۸ درصد شیرهای کارخانه ای هیچ مشکلی نداشتند و سالم بودند و بررسی های ما نشان داد بهترین نوع شیر خام در کارخانه برای تولید، شیر استریل است که کیفیت بالایی هم دارد. بحث دیگر افزودن روغن نباتی به شیرهای کارخانه ای است که آن هم فقط در خامه های قنادی، ماست های پرچرب مورد استفاده قرار می گیرند، بنابراین در این زمینه نگرانی وجود ندارد.»
وی در پاسخ به این سوال که مجری این تحقیق کدام سازمان بوده و آیا نتایج آن به سازمان های ذی ربط اعلام شده، می گوید: «نتایج این تحقیق به طور مستقیم و غیرمستقیم به مسئولان اعلام شده ولی نمی توانم بگویم مجری آن چه سازمانی بوده است. موضوع حائزاهمیت این است که به جای بگیر و ببند و برخورد، باید فرهنگسازی کنیم تا مردم لبنیات سنتی را خریداری نکنند. به طور متوسط ۲۰ درصد از سهم لبنیات مصرفی مردم به لبنیات سنتی اختصاص دارد که این رقم در برخی از شهرها مانند ارومیه به ۲۵ درصد هم می رسد. البته با فرهنگسازی هایی که انجام شده، سرانه مصرف لبنیات سنتی در خوزستان از ۴۰ درصد به ۲۵ درصد رسیده است.»
لبنیات سنتی موردتایید سازمان غذا و دارو نیست
یکی از مهم ترین نهادهایی که نظارت بر سلامت لبنیات را به عهده دارد، سازمان غذا و دارو است.دکتر سهیل اسکندری، معاون اداره کل نظارت بر فرآورده های غذایی سازمان غذا و دارو با بیان اینکه لبنیات سنتی مورد تایید ما نیست، توضیح می دهد: «لبنیات سنتی برای آنکه تحت کنترل باشند و پس از قرار گرفتن در معرض آزمون، سالم سازی شوند باید با حضور مدیر فنی تهیه شوند و پس از اخذ مجوز بهداشتی مورد تایید سازمان غذا و دارو باشند. سازمان غذا و دارو تحت شرایط خاص و به تعداد کمتر از انگشتان دست برای تولیدکنند ه های سنتی در برخی از شهرستان ها مانند زاهدان، شناسنامه نظارت صادر کرده است. نظارت بر لبنیات سنتی برعهده سازمان بهداشت محیط وزارت بهداشت و سازمان دامپزشکی است.» دکتر اسکندری با بیان اینکه لبنیات سنتی قابل اعتماد نیستند، تاکید می کند: «محصول مورد تایید ما باید ضوابط ما را رعایت کرده باشد. زمانی که ارگان دیگری مسئولیت نظارت را بر عهده دارد، بدیهی است که مولفه های ما مورد تایید نباشد. بنابراین به مردم توصیه می کنیم به فرآورده های لبنی دارای مجوز بهداشتی سازمان غذا و دارو اعتماد کرده و صرفا این محصولات را خریداری کنند.»

تجمع اعتراضی کارگران واگن پارس.

منابع کارگری گزارش داده‌اند نزدیک به ۱۵۰ کارگر واگن پارس اراک صبح امروز  در خیابان مجاور کارخانه، منتهی به بلوار آیت‌الله اراکی تجمع کردند.

به گزارش خبرنگار ایلنا، کارگران واگن پارس به خودداری کارفرما از اجرای مصوبه شورای تامین مبنی بر بازگشت به کار آقای درخشنده ‌بخت، رئیس اخراجی نهاد کارگری این واحد تولیدی معترض‌اند.

منابع ایلنا ساعاتی پیش گزارش داده‌ بودند ماموران حراست امروز از ورود ۵ نفر از کارگران به کارخانه جلوگیری کرده‌اند.

این دومین تجمع اعتراضی کارگران واگن پارس در خیابان مجاور کارخانه است. کارگران پیش‌تر در سومین روز اعتراض صنفی در این خیابان تجمع کرده بودند.

گفتنی است کارگران واگن پارس از روز ۳ دی در اعتراض به اخراج رئیس نهاد کارگری این واحد تولیدی دست از کار کشیده و تولید را متوقف کرده‌اند.

کارگران معترض می‌گویند نماینده اخراجی‌شان تا پایان اردیبهشت ماه سال آینده در شورای اسلامی کار واگن پارس عضویت دارد و از مصونیت نمایندگی برخوردار است بنابراین کارفرما حق اخراج او را ندارد

تاریخچه ی لندرور

سلام به دوستان

تاریخچه لندرور 

تولد لندرور به زمانى بازمى‌گردد که جنگ دوم جهانى با تمام تلفات و ویرانیهایش پایان گرفته بود، و کارخانه لندرور هم که در سالى هیل انگلستان واقع شده بود مانند بسیارى از کارخانه‌هاى دیگر با پایان گرفتن جنگ مى‌بایست سیاست جدیدى را براى تولیدات خود اعمال مى‌کرد.

این کارخانه که در آن زمان به تولید اتومبیل موریس مشغول بود و در کنار آن مقدارى از لوازم و ماشین‌آلاتى را که در شرایط جنگ مورد نیاز بود نیز تولید مى‌نمود، با پایان گرفتن جنگ تصمیم به تولید وسیلهء نقلیه‌اى گرفت که بتوان با صادر کردن آن قسمتى از نیاز وارداتى خود را نظیر مواد اولیه تامین کند و همچنین خودرو تولید شده براى فعالیتهاى عمرانى پس از جنگ نیز مفید واقع گردد.

برحسب تصادف (یا از روى خوش‌شانسى) آقاى موریس ویلکس – سرمهندس کارخانه – به همراه برادرش تصمیم به طراحى و تولید یک اتومبیل چندمنظوره دودیفرانسیل گرفتند که بتوان آن را جایگزین اتومبیل‌هاى دودیفرانسیل آمریکائى نظیر جیپ هاى فورد و ویلیز که در آن زمان اولین و تنها خودروهاى دو دیفرانسیل بودند، بکنند.

بعد از گذشت پنج ماه اولین نمونه این تولید جدید که لندرور نامیده مى‌شد، حاضر شد. زمان در تولید این خودرو بسیار حائز اهمیت بود زیرا مى‌بایست براى بقاى کارخانه هرچه زودتر به بازار جهانى راه پیدا مى‌کرد و سرانجام در سى‌ام آوریل ١٩٤٨ براى اولین بار در نمایشگاه جهانى خودرو در آمستردام، لندرور به جهانیان معرفى شد. این خودرو به زودى نظر ها را متوجه خود نمود زیرا داراى ویژگیهاى خاصى بود، خودروئى چندمنظوره بود که جزئیات زیادى در طراحى آن رعایت شده بود. جنس بدنه آن از آلومینیوم بود و این مساله باعث جلوگیرى از زنگ‌زدگى و پوسیدگى در اثر رطوبت مى‌شد، داراى موتورى چهارسیلندر بود که توسط گیربکسى چهار سرعته نیرو را به چهار چرخ منتقل مى‌کرد و در کنار آن از گیربکس کمک نیز سود مى‌جست، بنابراین داراى چهار دنده سبک و چهار دنده سنگین بود.

فیلتر هواى روغنى که براى آن در نظر گرفته شده بود از ورود کوچکترین ذرات غبار به درون موتور جلوگیرى مى‌کرد و به‌کار رفتن سیستم آب تحت فشار درون سیستم خنک‌کننده موتور پدیده‌اى نو در آن زمان به حساب مى‌آمد. سیستم ترمزدستى بر روى گاردان عمل مى‌کرد بنابراین در شیب‌هاى تند با اطمینان کامل اتومبیل را در سرجایش میخ‌کوب مى‌کرد. از دیگر ویژگى‌هاى این خودرو تعبیه قسمتى مخصوص برروى گیربکس بود که توسط آن مى‌شد نیروى موتور را براى به‌کار اندازى دستگاههاى مختلفى نظیر پمپ‌هاى آب، ژنراتورهاى مختلف، وینچ گاردانى (مکانیکى) و بسیارى نیازهاى دیگر استفاده نمود. تمام این پارامترها به اضافه دسترسى آسان به قسمتهاى مختلف خودرو جهت تعمیرات و نگهدارى آسان آن، این خودرو را متمایز کرده بود، و همین تمایز باعث شد تا ایده‌هاى مختلفى برروى این خودرو شکل بگیرد، از اتومبیل آتش‌نشانى تا وسیله‌اى براى سم‌پاشى زمینهاى کشاورزى و حتى تبدیل آن به یک نوع Hovercraft و یا لکومتیوى کوچک براى کارهاى سبک برروى ریل راه‌ه. توجه به این مطالب مى‌توان دریافت که لندرور اتومبیلى بود که از ابتدا با هدف چندمنظوره بودن ساخت‌شده بود.

در زمانى که برادران موریس در کارخانه خود سرگرم ساخت و تغییرات جدید برروى این خودرو بودند، افراد ماجراجوى بسیارى با استفاده از این خودرو به مناطق ناشناخته سفر مى‌کردند. لازم به‌ذکر است که در بسیارى از مناطق دورافتاده اولین خودروئى که مردم با آن آشنا شدند لندرور بود.

 

طحانی 09123401171

 

 

 

گزارش کارآموزی رشته مکانیک، کارخانه اجاق گاز

بخشی از متن:
بعد از ساخت لوله اصلی و تایید کیفیت آن شیرها که قبلا از نظر نشتی تست شده اند روی آن بسته شده و سر لوله را که باز می باشد به شیلنگ گاز وصل می کنند و لوله را در وان آب قرار می دهند. در این قسمت هم لوله از نظر نشتی تست می شود و هم شیرها (در صورت نشتی داشتن ، حبابهای گاز ؟سطح آب می آیند ) و در آخر هم که لوله های فرعی به شیر و لوله اصلی بسته می شوند و سر شعله نیز بسته شده اند تست نشت گاز با اتصال شیلنگ گاز به لوله اصلی لوله های فرعی نیز همزمان با شیرها و لوله اصلی تست می شوند بنابراین تست لوله ها در چند مرحله برای اطمینان بیشتر در کنترل کیفیت صورت می گیرد.

فهرست مطالب:
بخش اول
کنترل مواد اولیه
کنترل مراحل ساخت و تولید
کنترل مراحل رنگ آمیزی
کنترل مراحل مونتاژ
آزمایشگاه
بخش دوم
روشهای ساخت و تولید
دستگاه برش برقی
دستگاه نقطه جوش
پرسهای میل لنگی یا ضربه ای
پرسهای هیدرولیک
انواع پمپ هیدرولیک
کمپرسور هوا
پیستولت بادی 

گزارش کارآموزی رشته مکانیک، کارخانه اجاق گاز

دانلود گزارش کارآموزی رشته مکانیک در کارخانه تولید اجاق گاز، بخشی از متن: بعد از ساخت لوله اصلی و تایید کیفیت آن شیرها که قبلا از نظر نشتی تست شده اند روی آن بسته شده و سر لوله را که باز می باشد به شیلنگ گاز وصل می کنند و لوله را در وان آب قرار می دهند. در این قسمت هم لوله از نظر نشتی تست می شود ...