شعر استاد حسن اربابی (فنوج )

برقصم

غزل های باغ انارت برقصم

ببوسم لب آبدارت برقصم

کجا( مکران )عاشقی خنده دارد

تو بشکن بزن چابهارت برقصم

کویرم پر از خواهش ومیل باران

کمی لخت شو چشمه سارت برقصم

نگو کودکانه ست ، طنزی ملیح است

پیاده تو باشی سوارت برقصم

وخورشید باشی زمین تو باشم

بچرخم به دور مدارت برقصم

تو ماهی، بریزم به پایت ستاره

شبی پای کوبان کنارت برقصم

شب خنچه های عروسی می آیم

که تا صبح هی بی قرارت برقصم

شب سوختن، سیب وآسیب دیدن

شب مستی ام ، هوشیارت برقصم

شب غرق صبح تماشا شدن ها

شب زن ، شب ماندگارت برقصم

حنایم ببندی بخندی بخوانی

غزل های انب* و انارت برقصم

حنایت ببندم بخندم بخوانم

بیایی برقصی ، کنارت برقصم.

#

روانی لیلی دروغات گشتم

الهی به روی مزارت برقصم

حسن اربابی

خسته نباشی مرد...

پیاده از کنارت گذشتم

گفتی: " چندی خوشگله؟"

سواره از کنارت گذشتم،

گفتی: "برو پشت ماشین لباسشویی بنشین!"

در صف نان، نوبتم را گرفتی چون

صدایت بلندتر بود

در صف فروشگاه نوبتم را گرفتی

چون قدت بلندتر بود

زیرباران منتظر تاکسی بودم، مرا

هل دادی و خودت سوار شدی

در تاکسی خودت را به خواب زدی تا

سر هر پیچ وزنت را بیندازی روی من

در اتوبوس خودت را به خواب زدی تا

مجبور نشوی جایت را به من تعارف کنی

وقتی زنی موقع زایمان فریاد کشید

حتی در فیلم

تو بلند گفتی:"زهرمار!"

در خیابان دعوایت شد و تمام

ناسزاهایت، فحش خواهر

و مادر بود

در پارک، به خاطر بودن تو

نتوانستم پاهایم را دراز کنم

نتوانستم به استادیوم بیایم، چون

تو شعارهای آب نکشیده می دادی

من باید پوشیده باشم تا تو دینت را

حفظ کنی

مرا ارشاد می کنند تا تو ارشاد شوی

تو ازدواج نکردی و به من گفتی زن

گرفتن حماقت است

من ازدواج نکردم و به من گفتی ترشیده

عاشق که شدی مرا به زنجیر

انحصارطلبی کشیدی

عاشق که شدم گفتی مادرت باید مرابپسندد

من باید لباس هایت را بشویم و اتو

بزنم تا به تو بگویند خوش تیپ

من باید غذا بپزم و به بچه ها برسم

تا به تو بگویند آقای دکتر

وقتی گفتم پوشک بچه را

عوض کن، گفتی بچه مال مادر است

وقتی خواستی طلاقم بدهی، گفتی بچه

مال پدر است

در تمام زندگیم جای یک جمله خالی بود:

خسته نباشی مرد...

منبع:http://romisa313.blogfa.com/#