کدام آلبوم زمستان امسال را گرم می‌کند؟

موسیقی ما – سوت مسابقه نفس‌گیر موفق‌ترین آلبوم‌های پاپ آخر سال با انتشار «عشق یعنی...» اثری از «فریدون آسرایی» و «شِکوِه» با صدای دکتر «محمد اصفهانی» زده شد. رقابتی که خیلی‌ها در آن شرکت دارند و باید منتظر روزهایی باشید که در یک هفته، خبر انتشار دو یا سه آلبوم را بشنوید. البته قضاوت کیفی هنوز زود است. زیرا در همین سالی که گذشت خیلی‌ها قرار بود که با توپ پر وارد شوند اما به توفیق چشمگیری دست پیدا نکردند. گزارشی که اکنون پیش روی شماست کامل‌ترین گزارش از آلبوم‌های پاپی است که احتمال انتشار آن‌ها تا پایان سال جاری وجود دارد. آلبوم‌هایی که می توانند رقابت بهترین آلبوم موسیقی پاپ سال را هم در جشن موسیقی ما داغ‌تر کنند. اطلاعات محرمانه‌ای را هم از جزئیات آثار عنوان کرده‌ایم که اغلب آن‌ها را برای اولین بار است که می‌خوانید. ناگفته نماند که اگر اثری از قلم افتاده است و طی روزهای آینده منتشر می‌شود به دلیل عدم اعلام دقیق از سوی خوانندگان آن‌ها است.

برای خواندن بقیه متن به ادامه مطلب بروید

توجه مهم:

یسری ازدوستان شاکی هستن ازاینکه طرفدارای مرتضی در

بحث های موسیقی ماشرکت نمیکنند...که کاملا هم درست میگن

این سایت بسیارمعتبره ومرتضی عزیز ماهم همیشه 

نظرسنجیاشو یادآوری میکردولینک های این سایت رومهم میدونست

اینکه شمافقط توپیجای اینستاگرام فعالیت میکنیدکافی نیست

دربحثای سایت های مهم شرکت کنید تابقیه بفهمن تعدادواقعی طرفداران مرتضی پاشایی چقدره

حتمادرسایت موسیقی ما نظربدهید(کلیک کنید)

واکنش علی دایی به تصمیم علی کریمی

در حالی که خیلی‌ها تصور می‌کنند پس از قهر و جدایی علی کریمی از تیم ملی و خودداری جادوگر از سفر به استرالیا، علی دایی وارد گود شود و در حمایت از کارلوس کی روش علیه همبازی سابق خود مصاحبه کند اما در عمل شهریار چنین نکرد.در شعار و حرف، خیلی‌ها صحبت از حمایت از تیم ملی، ایجاد آرامش و دوری از حاشیه می‌کنند اما در عمل وقتی رقیب دچار مشکل می‌شود یا منافع شخصی ایجاب کند هرگز فرصت را برای تلافی یا تخریب این و آن از دست نمی‌دهند!

                                 

وسطی ها

ما در زندگی هیچ‌گاه به سراغ چیزهای معمولی نمی‌رویم. شاید خیلی کم پیش بیاید که چنین کاری بکنیم. هیچ‌یک از ما یک معشوق معمولی نمی‌خواهد و همه تو سرشان و رؤیاهایشان به دنبال یک انسان متفاوت‌اند. هیچ‌کس سراغ کتاب‌های معمولی نمی‌رود، کتاب‌های خوب را همه می‌خوانند؛ حتا من می‌گویم کتاب‌های بد را هم خیلی‌ها می‌خوانند! وقتی می‌گوییم کتابی بد است خیلی‌ها نمی‌توانند بر حس کنجکاوی‌شان غلبه کنند؛ اما وای به حال کتاب‌های معمولی! وای به حال انسان‌های معمولی! کتاب‌ها و انسان‌هایی که نه خیلی خوب‌اند و نه خیلی بد.
میانه بودن در هر چیزی بدتر از بد بودن در آن است. آدمی که زشت است، تکلیفش با خودش روشن است. می‌داند که نمی‌تواند دل زیباترین آدم شهر را با خنده‌هایش بلرزاند. او از این پیشامد ناراحت هم نیست، چراکه به آن خو گرفته و اصلن طرف چنین مسائلی نمی‌رود. یا مثلن آدمی که بد می‌نویسد خیالش راحت است و خودش می‌داند که نوشته‌هایش پشیزی نمی‌ارزند. می‌داند که کسی نمی‌خواندشان یا اگر هم می‌خوانند جز مشتی بد بیراه چیزی بارش نمی‌کنند. تکلیف آن‌هایی که زیبایند و یا خوب می‌نویسند هم مشخص است؛ اما وای به حال کسی که درست در میانه هر چیزی باشد. درست در میانه زشتی و زیبایی؛ نه خوب بنویسد و نه بد. نه اینکه گاهی خوب بنویسد و گاهی بد، نه. او همیشه نه خوب می‌نویسد و نه بد، یعنی درست در میانه است. این میانه بودن از هر بد بودنی بدتر است. اینکه نه خیلی خوب باشی و نه خیلی بد، اینکه نه به‌جایی رسیده باشی و نه نزدیک به رسیدن؛ اینکه درست در میانه راه باشی. اینکه نه به انتظار کسی نشسته باشی و نه کسی به انتظار تو، از هر نرسیدن و نبودنی بدتر است. آری؛ این حد وسط از هر بدی بدتر است. من اما حالا درست توی همه‌چیز در میانه ایستاده‌ام. نه آن‌قدر زیبایم که با دیدنم قند تو دلتان آب شود و نه آن‌قدر زشت که کسی نگاهم نکند؛ نه آن‌قدر شاد که صدای خنده‌ام از دور به گوشتان برسد و نه آن‌قدر غمگین که اشک‌هایم را کسی دیده باشد؛ نه آن‌قدر فقیر که شبی گرسنه بمانم و نه آن‌قدر غنی که عصر‌های پاییز وقتی خورشید در زیباترین حالتش در اسمان فرو می‌رود بی‌دغدغه به تماشای کبوترانم بنشینم. نه آن‌قدر ناامید که روی هیچ‌ فردایی حساب نکنم و آن‌قدر امیدوار که تمام فرداهایم را رنگی ببینم؛ و نه آن‌قدر خوب می‌نویسم که به احترامم کلاه از سر بردارید و نه آن‌قدر بد که همت خواندن نکنید.
می‌بینید؟ درست در میانه‌ام. درست حد وسط، و این از همه‌چیز بدتر است؛ حتا از خیلی بد بودن.

(محسن صادقی)