حکایتی از کورش

در زمان کوروش کبیر زنی به نام پانته ا زیباترین زن جهان بود .
او همسر یکی از سرداران اشوری بود. 
در جنگ, پانته ا اسیر میشود و به کوروش مشتاقانه خبر می اورند که زیباترین زن جهان اسیر ماست و میخواهیم او را به شما تقدیم نماییم .
کوروش پاسخ داد او را به اینجا نیاورید شاید با دیدن او نتوانم اراده ام را نگه دارم او را به نزد شوهرش برده و دستش را در دست شوهرش قرار دهید .
شوهر این زن در دیدن بزرگواری و سخاوت کوروش کبیر شیفته او میشود و با لشکریان تحت فرماندهیش به خدمت کوروش میرسد و به او میگوید تا اخرین قطره خونم در راه تو مجنگم ای کوروش. 
کوروش کبیر بر مردم حکومت نمیکرد او بر دلها حکومت میکرد او سلطان قلبها نام داشت پدر ایران...

کورش کبیر دستور داد برای ساختمان قصر پله هایی بسازند که ارتفاع هر پله بیشتر از یک وجب نباشد. 
ملازمان از وی پرسیدند چرا درحالیکه میتواند پله های کمتر و با ارتفاع کمی بلندتر بسازد این همه پله با این ارتفاع کم میسازد؟
کورش گفت: 
زنان دربار ما از این پله ها عبور خواهند کرد. در شأن زن ایرانی نیست پایش را بیشتر از یک وجب بالا برد.