دیانت اخلاق سیاست ؛ از حکومت شاه تا حکومت فقیه

محسن کدیور :

....در نظام شاهنشاهی، شاه قابل نظارت نبود. اگرچه در قانون اساسی شاه فاقد مسئولیت بود اما تحت نظارت نبود.اگر کسانی در ذهنشان باشد که در حکومت اسلامی حاکم فقط تحت نظارت خداوند است و تحت نظارت مردم یا هیچ نهاد قانونی نیست،یا نظارت را تشریفاتی بکنند فقط برای بستن دهان مردم،الان همان روال سابق است و نه حکومت فقیه است و نه حکومت جمهوری اسلامی....

کتاب "بهای آزادی"/دفاعیات محسن کدیور در دادگاه ویژه روحانیت/ص159

توهین به شعور! در قالب مخالفت با توهین به پیامبر(ص)- شامی وعدم تشخیص شتر نرو ماده!!

 

 توهین به ساحت مقدس پیامبر اسلام در یک نشریه فرانسوی و ترور بعدی نویسندگان آن به گونه ای رقم خورد که متن زشت و تاسف بار توهین به پیامبر در برابر حاشیه ی زشت تر ترور، کم رنگ شد و در این بین باز هم پیامبر اسلام بود که مظلوم تر باقی ماند!

بنظرمن! بهترین روش برای پاسخگویی به این نوع هزل گویی و هجو سرایی ها (که مطمئناً در دایره ی نقد قرار نمی گیرند) همان رفتاری است که پیامبر(ص)  در زمان حیاتشان با توهین کنندگان داشتند و آن نبود مگر، عفو، بخشش و بزرگواری کردن نسبت به کسی که توهین نموده و با بروز عملی اخلاق اسلامی، نه تنها نقدها، که توهین ها را بی مخاطب کرده و توهین کننده را نیزشرمسار می نمود.

در عصر حاضر نیز بهترین کار در دعوت به حق، نه با زبان دهان که زبان عمل  است.

" امام صادق علیه السلام:

 کونوا دُعاةً لِلنّاسِ بِغَیرِ ألسِنَتِکُم ، لِیَرَوا مِنکُمُ الوَرَعَ وَالاِجتِهادَ وَالصَّلاةَ وَالخَیرَ ، فَإِنَّ ذلِکَ داعِیَةٌ.

مردم را با غیر زبان خود [به مذهب خویش] دعوت کنید، تا پارسایى و سخت کوشى و نماز و خوبى را از شما ببینند؛ زیرا اینها، خود [بهترین] مبلّغند."

مخاطب قرار دادن جوانان غربی توسط رهبری کاری لازم، بزرگ و شایسته است اما کافی نیست. امروز، بهترین راه تبلیغ و حمایت از اسلام و نبی مکرم آن، پیاده نمودن سیره ی عملی آنان در حکمرانی، تادیب، اخلاق و در یک کلام تشکیل ِجامعه دینی است.  لذا اگر هزاران بار از رحمت و مهربانی او بگوییم اما حکومتی که بنام دین تشکیل می شود، به نام خدا و به نام دین اش، بکشد و اجازه تفکر و آزادی به منتقدین ندهد و ...  نه تنها فایده ای ندارد که بدلیل تعارض میان نظر و عمل، دروغگویمان می خوانند! حال می خواهد نام این حکومت ها داعش باشد یا حکومت پادشاهی عربستان و یا جمهوری اسلامی پاکستان یا ... .

(در پرانتز بگویم!  وقتی این جمله ی آیت الله جوادی آملی را خواندم شوکه شدم؛

 "غرب یک باغ وحش منظم است و گرنه غربی ها با این همه پیشرفت علمی اگر مریخ را هم فتح کنند در آنجا جنگ جهانی به راه خواهند انداخت"

 

تاجر "موریس میتر" در حال نمایش بومیان امریکای جنوبی

در باغ وحش بین المللی پاریس فرانسه، 1889

ممکن است حرف آیت الله جوادی را با توجیهات فلسفی و غیر فلسفی توجیه کنیم و بگوییم که مربوط به حاکمان غربی است والا منظورش مردم غرب نیستند اما یادمان باشد که مردم! خیلی ساده به عمق حرفمان پی می برند و برای فهم اساس سخن، نیازی به دانستن فلسفه ندارند.

تجربه نشان داده که افکار عمومی در غرب، در مقایسه ی دو کلام رهبری و آیت الله جوادی، گرچه در ابتدا دچار حیرت  و سکوت می شوند اما در نهایت،  قضاوت کلان خود را خواهد کرد!  بی اعتمادی به گفتار عالمان و نظر به عمل اجتماعی و نحوه ی حکمرانی آنان.

نتیجه آنکه بی اعتماد می شوند و برعکس ما که نسبت به شنیدنِ دروغ عادت کرده ایم و نسبت به دروغگو، بی تفاوت شده ایم، اما  همان حیوانات درون باغ وحش،  نسبت به دروغ و دروغگویی حساس اند و از ما و دینِ ما و خدای ما می رمند.)

نکته ی قابل عرضِ من،  در مورد عکس العملی است که معترضان ایرانی- تهرانیِ  نشریه فرانسوی  انجام دادند و با حمیتی مثال زدنی! تابلوی "نوفل لوشاتو" را  به زیر کشیده،  مشت محکمی بر دهان فرانسه و استکبار زدند!!!!

طرفه مطلبی بود که در سایت  تابناک با عنوان " نصیحت جالب ده نمکی به حمله‌کنندگان به تابلو خیابان نوفل لوشاتو"منتشر شد.

حاکمی که محکوم قانون بود

رهروان ولایت

آن بزرگوار که پس از سال‌ها مجاهدت در تبلیغ رسالت الهی خود، موفّق شده بود تا به هدف مهم خود یعنی تشکیل حکومت اسلامی، دست یابد حتّی یک لحظه هم حکومت را مانند طعمه‌ای برای خود و اطرافیانش فرض نکرد. همین روحیه بود که سبب شد تا حتّی اندکی تغییری هم پس از قدرت، در زندگی ایشان مشاهد نشود.

وبگاه "رهروان ولایت" نوشت:

بیشتر بخوانید

مصاحبه با حاج حسن رضوانی در باب حماسه 6 بهمن آمل

اسطوره تعزیه ایران

به نظر بنده اوّلین حکومت مردمی که توانست جلوی حکومت شاهنشاهی بایستند حکومت مردمی آمل بود.

وبگاه "اسطوره تعزیه ایران" نوشت:

تقدیم به ساحت مقدس شهدای شهر هزار سنگر

واگویه های حاج حسن رضوانی(شفیعیان) در روز 6 بهمن سال 1360:

بیشتر بخوانید

ملک عبدالله درگذشت؛ امیر سلمان پادشاه جدید عربستان شد

منابع خبری از مرگ ملک عبدالله٬ پادشاه عربستان خبر دادند. او پس از یک دهه حکومت٬ در بیمارستانی در ریاض جان باخت و با مرگش برادر او امیر سلمان٬ ولیعهد ۷۹ ساله عربستان٬ پادشاه کشور شد.

ملک عبدالله٬ ششمین پادشاه عربستان٬ در نخستین ساعات بامداد جمعه (۳ بهمن٬ ۲۳ ژانویه) در سن ۹۰ سالگی درگذشت. بنا بر اعلام رسانه‌های عربستان٬ با مرگ پادشاه حالا امیر سلمان بن عبدالعزیز٬ برادر او٬ پادشاه مهم‌ترین کشور تولیدکننده نفت جهان شده است. ملک عبدالله که در سال ۱۹۸۲ به عنوان ولیهعد عربستان انتخاب شده بود٬ در سال ۲۰۰۵ و پس از درگذشت ملک فهد٬ به پادشاهی عربستان رسیده بود.

به گزارش رسانه‌های عربستان٬ ملک سلمان برادر خود٬ امیر مقرن بن عبدالعزیز را به عنوان ولیعهد خود معرفی کرده است. امیر سلمان در هفته‌های گذشته با وخامت حال ملک عبدالله٬ عملا مسئولیت اداره کشور را برعهده گرفته بود. او پنج دهه به عنوان فرماندار ریاض مشغول فعالیت بود.

ملک عبدالله٬ ملک سلمان و امیر مقرن٬ پسران ملک عبدالعزیزند که به عنوان بنیان‌گذار عربستان سعودی مدرن شناخته می‌شود و از آنها با عنوان آل سعود یاد می‌کنند. امیر مقرن٬ ولیعهد کنونی٬ سال‌ها به عنوان رئیس اطلاعات پادشاهی آل‌سعود فعالیت کرده و در سال‌های گذشته از مهم‌ترین مشاوران ملک عبدالله در زمینه امنیت و سیاست خارجی بوده است.

تلویزیون دولتی عربستان اولین رسانه‌ای بود که با قطع برنامه‌های عادی و پخش قرآن٬ خبر مرگ ملک عبدالله را رسما اعلام کرد. قرار است مراسم خاک‌سپاری پادشاه فقید عربستان سعودی٬ روز جمعه (۲۳ ژانویه/ ۳ بهمن) برگزار شود.

ملک عبدالله که از ۳۱ دسامبر به خاطر عفونت ریه در بیمارستان بستری شد٬ متولد سال ۱۹۲۴ بود. او در عربستان به عنوان پادشاهی اصلاح‌طلب و سیاستمداری کارکشته شناخته می‌شد که توانست در طول یک دهه حکومت٬ تغییراتی تدریجی در ساختار قدرت پدید آورد و در عین حفظ استقلال در سیاست خارجی٬ روابط سیاسی پایداری با ایالات متحده آمریکا ایجاد کند.

ملک عبدالله میلیاردها دلار از درآمدهای نفتی عربستان را صرف مدرنیزاسیون سیستم آموزشی این کشور کرد و آغازگر گشایش‌های اقتصادی چشمگیری در این کشور شد. در دوران حکومت او عربستان به سازمان تجارت جهانی پیوست و با ابتکار او بود که عربستان سعودی برای اولین بار طرحی برای صلح اعراب با اسرائیل ارائه کرد. با این حال٬ عربستان در دوران حکومت او هرگز گامی به سوی دموکراسی برنداشت.

با اعلام خبر مرگ ملک عبدالله٬ افراط‌گرایان سنی در شبکه‌های اجتماعی و پلت‌فرم‌های آنلاین از مرگ او که در نظر آنان «حاکمی ستمگر» بود ابراز خشنودی کرده و با ذکر دعا به درگاه خدا ابراز امیدواری کردند که مرگ ملک عبدالله آغازی برای پایان یافتن حکومت آل‌ سعود باشد.